Κυστική ακμή και ουλές: Αντιμετώπιση με εξατομικευμένες θεραπείες

Η ακμή είναι μια φλεγμονώδης διαταραχή των σμηγματογόνων αδένων και του θυλάκου της τρίχας, η οποία ταλαιπωρεί πάρα πολλούς ανθρώπους παγκοσμίως, κυρίως εφήβους και των δύο φύλων.

Είναι μία από τις πιο κοινές δερματολογικές διαταραχές και θεωρείται χρόνια νόσος που προκαλεί πολύ συχνά ουλές στο σώμα και το πρόσωπο των πασχόντων, επιβαρύνοντας την ψυχολογία τους.

«Σύμφωνα με το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας της Αμερικής (NIH), περίπου το 80% των ατόμων μεταξύ των ηλικιών 11 ως 30, θα εμφανίσουν κάποια στιγμή έξαρση ακμής. Αν και συνηθέστερα η ακμή υποχωρεί μέχρι την ηλικία των 30, υπάρχουν περιπτώσεις που μπορεί να επιμένει ακόμη και μέχρι τα 40 ή 50 χρόνια, και το 20% των ατόμων που προσβάλλονται, να αναπτύξει σοβαρή ακμή που δημιουργεί ουλές.
Ωστόσο, υπάρχουν θεραπείες οι οποίες μπορούν να τις αντιμετωπίσουν και να δώσουν αυτοπεποίθηση στα άτομα που υποφέρουν», τονίζει o κ. Κωνσταντίνος Μηλεούνης Διευθυντής Δερματολόγος στο Metropolitan Hospital, ο οποίος και απαντά στα συχνότερα ερωτήματα που απασχολούν τους πάσχοντες:

Σε
ποιες περιπτώσεις η ακμή αφήνει ουλές
στο πρόσωπο;

«Όταν
η ακμή είναι κυστική, εμφανίζονται
κύστες γεμάτες πύον, βαθιά κάτω από το
δέρμα. Σε αυτήν την περίπτωση, οι πόροι
του δέρματος μπορεί να φράξουν από την
υπερβολική λιπαρότητα και τη συγκέντρωση
των νεκρών κυττάρων, καθώς βακτήρια
εισέρχονται στους πόρους του δέρματος
και αναμιγνύονται με το σμήγμα, οδηγώντας
σε εξάρσεις ακμής, με μολυσμένα, ερυθρά,
διογκωμένα ογκίδια, με μαλακή ή σκληρή
σύσταση, τα οποία πονούν και όταν τα
πιέσουμε εκκρίνουν το έλαιο-πυώδες
περιεχόμενο τους. Πολλές από αυτές
επικοινωνούν μεταξύ τους με σήραγγες
και δημιουργούν αποστήματα. Επιπλέον,
κατά την ρήξη των κύστεων, μπορεί να
δημιουργηθούν ουλές», εξηγεί ο ιατρός.

Ως
πάθηση, τείνει να εμφανίζεται σε άτομα
με λιπαρό δέρμα, έφηβους, γυναίκες και
ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας με ορμονικές
διαταραχές και συνήθως βελτιώνεται με
την ηλικία.

Σε
ποιες περιοχές σχηματίζονται οι κύστες
ακμής;

Οι
εξάρσεις κυστικής ακμής μπορούν να
καλύψουν μεγάλες περιοχές του δέρματος
και συχνότερα στο πρόσωπο, όπου υπάρχουν
πολλοί σμηγματογόνοι αδένες. Αλλά οι
κύστες ακμής, μπορεί επίσης να εμφανιστούν
και σε άλλες περιοχές του σώματος, όπως:

• Στήθος
• Πλάτη
• Λαιμός
• Ώμος
• Χέρια
  (στο επάνω μέρος)
• Γλουτοί
• Πίσω
  από τα αυτιά

Ποια
είναι η θεραπεία για την κυστική ακμή;

«Στις
περιπτώσεις κυστικής ακμής, δίνουμε
σίγουρα αγωγή από το στόμα, γιατί η
τοπική αγωγή, από μόνη της, είναι
ανεπαρκής. Μάλιστα χρειάζεται από 2-3
μήνες και πάνω για να μπει σε ύφεση»,
συνεχίζει.

Η
θεραπεία είναι απότοκος της συνεργασίας
του θεράποντος με τον πάσχοντα και
συνήθως περιλαμβάνει:

• Αντιβιοτικές
  κρέμες, τζελ και λοσιόν που αποδυναμώνουν
  τα βακτήρια και μειώνουν τη φλεγμονή.
• Αζελαϊκό
  οξύ ή σαλικυλικό οξύ για την καταπολέμηση
  των βακτηρίων και την αφαίρεση των
  νεκρών κυττάρων του δέρματος.
• Υπεροξείδιο
  του βενζολίου που μειώνει την ποσότητα
  των βακτηρίων στο δέρμα.
• Ρετινοϊκό
  οξύ και παραγώγων βιταμίνης Α που
  συμβάλλουν στην απολέπιση των νεκρών
  κυττάρων του δέρματος.
• Αντιμικροβιακά,
  όπως η ερυθρομυκίνη και η κλινδαμυκίνη.
• Ενέσεις
  κορτικοστεροειδών για γρήγορη συρρίκνωση
  μεγάλων, επώδυνων κύστεων ακμής.
• Επέμβαση
  για άνοιγμα των κύστεων ακμής και
  αποστράγγιση του πύου.
• Αντισυλληπτικά
  χάπια ή σπιρονολακτόνη για μείωση των
  επιδράσεων των ανδρογόνων στις γυναίκες
  ώστε να μειώσουν τα επίπεδα ορμονών
  που προκαλούν κυστική ακμή.
• Ισοτρετινοΐνη
  με χάπια που λαμβάνονται μόνο υπό την
  επίβλεψη ιατρού, λόγω πιθανών παρενεργειών
  και χορηγείται μόνο σε βαριές περιπτώσεις
  κυστικής ακμής.

Πώς
μπορεί να γίνει η διόρθωση των ουλών;

Η
διόρθωση πρέπει να γίνεται πάντα χειμώνα,
προκειμένου να μην υπάρχει ηλιοφάνεια.
Η πιο παλιά εφαρμοσθείσα τεχνική είναι
η δερμοαπόξεση, η οποία είναι αρκετά
αποτελεσματική, όμως είναι βαριά τεχνική
ανανέωσης της επιδερμίδας. Χαρίζει
βαθιά ανανέωση  του δέρματος, μέσα
από μια ελεγχόμενη απόξεση των ανώτερων
στιβάδων του, με αποτέλεσμα την ανάπλαση
των κυττάρων και την καλύτερη εικόνα
και υφή του δέρματος.

«Γίνεται
συνήθως υπό γενική αναισθησία, με τον
γιατρό να λειαίνει τις ανωμαλίες του
δέρματος με ειδικό σβουράκι. Η αποθεραπεία
διαρκεί τρεις εβδομάδες, όπου ο ασθενής
πρέπει να μείνει στο σπίτι.

Πιο
εύκολες είναι άλλες τεχνικές, όπως το
χημικό peeling και το fractional laser. Το χημικό
peeling είναι η επίθηξη οξέος στο δέρμα,
ώστε να προκαλέσουμε ένα χημικό έγκαυμα
ελεγχόμενου βάθους και αναδιάταξη του
κολλαγόνου. Διακρίνεται σε επιφανειακό,
μέσου βάθους και βαθύ peeling. Στο πολύ
ελαφρύ επιφανειακό peeling, η καταστροφή
φτάνει μέχρι την ακανθωτή στιβάδα. Στο
μέσου βάθους peeling, η καταστροφή φτάνει
μέχρι το άνω δικτυωτό χόριο και στο βαθύ
η καταστροφή φτάνει μέχρι το μέσο
δικτυωτό χόριο», διευκρινίζει ο
δερματολόγος.

Στο
πλαίσιο της επούλωσης, ο οργανισμός
παράγει νέο ιστό και η ουλή γίνεται πιο
επιφανειακή. Απαιτεί όμως μία εβδομάδα
κλείσιμο στο σπίτι για να γίνει η σωστή
αποθεραπεία και ως διαδικασία μπορεί
να επαναληφθεί στον ίδιο ασθενή.

«Πιο
εύκολη τεχνική είναι το fractional laser. Σκοπός
της διαδικασίας είναι να μεταφερθεί
ένα θερμικό ερέθισμα στους ινοβλάστες
του δέρματος που παράγουν το γνωστό σε
όλους μας κολλαγόνο, με σκοπό να λειανθεί
η επιφάνειά του και να εξαφανιστούν
όποια σημάδια-ουλές υπάρχουν. Είναι η
πιο ήπια και εύκολη διαδικασία, κατά
την οποία όμως το δέρμα του ασθενούς
κοκκινίζει για τρεις με τέσσερις μέρες.
Επίσης, για να υπάρχει καλό και ουσιαστικό
αποτέλεσμα, χρειάζονται τουλάχιστον
τρεις συνεδρίες, με συχνότητα μια φορά
το μήνα.

Συμπερασματικά,
επειδή η θεραπεία των ουλών είναι μία
επίπονη διαδικασία, είναι προτιμότερο
να προλαβαίνουμε έγκαιρα την εξέλιξη
της ακμής με τη βοήθεια ειδικού
δερματολόγου, παρά να προσπαθήσουμε να
την θεραπεύσουμε αργότερα.

Στο
Τμήμα μας στοχεύουμε στη διάγνωση και
τη θεραπεία των δερματικών και αφροδίσιων
νόσων των εξωτερικών και νοσηλευόμενων
ασθενών. Η εμπειρία της ομάδας σε
συνδυασμό με τον υπερσύγχρονο
ιατροτεχνολογικό εξοπλισμό του
νοσοκομείου, επιτυγχάνει τα καλύτερα
αποτελέσματα για τον κάθε ασθενή
εξατομικευμένα», καταλήγει ο κ. Μηλεούνης.