Ο πιο κοινός τύπος καρδιακής ανεπάρκειας & ο ρόλος του βάρους

Η συγκεκριμένη μορφή καρδιακής ανεπάρκειας αντιπροσωπεύει πάνω από τις μισές περιπτώσεις καρδιακής ανεπάρκειας παγκοσμίως.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες, αντιπροσωπεύει πάνω από 3,5 εκατομμύρια περιπτώσεις καρδιακής ανεπάρκειας.

Η συγκεκριμένη καρδιοπάθεια σχετιζόταν αρχικά με την υψηλή αρτηριακή πίεση και την υπερβολική ανάπτυξη των μυών (υπερτροφία) για την αντιμετώπισή των πιέσεων.

Τις τελευταίες δύο δεκαετίες, η καρδιακή ανεπάρκεια με διατηρημένο κλάσμα εξώθησης (HFpEF) εμφανίζεται συχνότερα σε ασθενείς με σοβαρή παχυσαρκία και διαβήτη.

Πολύ λίγες είναι ωστόσο οι αποτελεσματικές θεραπείες λόγω και της έλλειψης μελετών σε ανθρώπινο καρδιακό ιστό για τον προσδιορισμό του προβλήματος. Δεδομένων των υψηλών ποσοστών νοσηλειών και θανάτων σε ασθενείς με HFpEF (30-40% σε διάστημα 5 ετών), η κατανόηση των υποκείμενων αιτιών της είναι μείζονος σημασίας.

«Η HFpEF είναι ένα σύνθετο σύνδρομο, που περιλαμβάνει ανωμαλίες σε πολλά διαφορετικά όργανα», λέει ο επικεφαλής ερευνητής David Kass, καθηγητής Ιατρικής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Johns Hopkins.

«Το ονομάζουμε καρδιακή ανεπάρκεια (HF) επειδή τα συμπτώματά του είναι παρόμοια με εκείνα που απαντώνται σε ασθενείς με αδύναμη καρδιά. Στην καρδιακή ανεπάρκεια με διατηρημένο κλάσμα εξώθησης, η συστολή της καρδιάς φαίνεται να είναι μια χαρά, ωστόσο τα συμπτώματα καρδιακής ανεπάρκειας εξακολουθούν να υπάρχουν. Πολλές προσπάθειες που έγιναν στο παρελθόν για τη θεραπεία της καρδιακής ανεπάρκειας με διατηρημένο κλάσμα εξώθησης με τη χρήση των συνήθων φαρμάκων για την καρδιακή ανεπάρκεια δεν έχουν αποδώσει, κάτι που κατάφεραν τα φάρμακα για τη θεραπεία του διαβήτη και της παχυσαρκίας».

Συγκεκριμένα, τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία του διαβήτη, γνωστά ως αναστολείς SGLT2 (αναστολείς συμμεταφορέα γλυκόζης νατρίου) είναι σήμερα το μοναδικά που έχουν βελτιώσει τα συμπτώματά της, αλλά έχουν μειώσει και τα μακροπρόθεσμα ποσοστά επανεισαγωγής για νοσηλεία στο νοσοκομείο και τη θνησιμότητα. Το φάρμακο για την απώλεια βάρους GLP1-ανταγωνιστής υποδοχέων έχει δοκιμαστεί και έχει βρεθεί ότι βελτιώνει τα συμπτώματα σε ασθενείς με HFpEF, και οι τρέχουσες μελέτες καθορίζουν εάν ένα παρόμοιο σκληρό τελικό σημείο (μείωση της θνησιμότητας, μείωση της νοσηλείας για HF) είναι επίσης πιθανά αποτελέσματα. Ως εκ τούτου, τα φάρμακα αυτά έχουν ήδη αποδειχθεί αποτελεσματικά όχι μόνο στον διαβήτη από όπου ξεκίνησαν, αλλά και στην HFpEF.

To perform the study, the research team obtained a small piece of muscle tissue from 25 patients who had been diagnosed with varying degrees of HFpEF caused by diabetes and obesity and compared them to heart tissue from 14 organ donors whose hearts were considered to be normal. They examined the muscle using an electron microscope that shows muscle structure at a very high magnification.

Mariam Meddeb, M.D., MS, cardiovascular disease specialist at the Johns Hopkins University School of Medicine, who conducted the study says, “Unlike viewing the heart with a traditional microscope, the electron microscope allows us to magnify the image to 40,000 times its size. This provides a very clear picture inside the muscle cell, what we call ultrastructure, such as mitochondria that are the energy power plants, and sarcomeres (unit of muscle fiber) that generate force”.

The researchers found notable ultrastructural abnormalities were particularly present in tissue of the most obese patients who had HEpEF, which had mitochondria that were swollen, pale, and disrupted, had many fat droplets, and their sarcomeres appeared tattered. These abnormalities were not related to whether the patient had diabetes, and were less prominent in patients who were less obese.

“These results will help those trying to develop animal models of HFpEF, since they show what one wants to generate at this microscopic level”, notes Dr. Kass. “It also raises the key question of whether reducing obesity, as is now being done with several drug therapies, will reverse these ultrastructural abnormalities, and in turn improve HFpEF outcome.”

The new findings help move the needle in understanding HFpEF and bring some clarity about the impact of obesity in heart disease, and provide a target for therapies to improve to benefit the many millions of HFpEF patients.

Other Johns Hopkins researchers who contributed to the study are Navid Koleini, Mohammad Keykhaei, Seoyoung Kwon, Celia Aboaf, Mohamed Lehar, Kavita Sharma, Virginia S. Hahn.

Medicine που δημοσιεύθηκε στις 25 Ιουλίου στο περιοδικό Nature Cardiovascular Research