Πολύποδες στη χολή: Πότε πρέπει να αφαιρούνται

Στους περισσότερους ασθενείς, ο εντοπισμός τους είναι ένα τυχαίο εύρημα ενός τυπικού υπερηχογραφήματος στην κοιλιά ή ακόμα και μετά από χολοκυστεκτομή εξαιτίας χολολίθων.

Οι πολύποδες της χοληδόχου κύστης είναι κυρίως καλοήθεις. Μπορεί να είναι ψευδοπολύποδες, οι οποίοι δεν έχουν κακοήθη πιθανότητα και δεν απαιτούν καμία παρακολούθηση ή παρέμβαση, ή αδενώματα.

Υπάρχουν επίσης και κακοήθεις πολύποδες, η έγκαιρη ανίχνευση και η αντιμετώπιση των οποίων είναι σημαντικές για τη θεραπεία και τη μακροχρόνια επιβίωση. Ο πρωταρχικός στόχος είναι η πρόληψη της ανάπτυξης του καρκίνου.

Μόνο το 5% θεωρείται ότι είναι πραγματικοί πολύποδες, που σημαίνει ότι είναι κακοήθεις ή έχουν πιθανότητα να είναι κακοήθεις.

Αυτοί απαιτούν χειρουργική αφαίρεση. Κατά κανόνα, η χολοκυστεκτομή συστήνεται για πολύποδες μεγέθους 10 mm και άνω, αν και αυτό το όριο μειώνεται όταν εντοπίζονται άλλοι παράγοντες κινδύνου. Είναι σημαντικό αυτοί να λαμβάνονται υπόψη ώστε να καταστεί ευχερέστερη η απόφαση αν θα διενεργηθεί χολοκυστεκτομή σε πολύποδες κάτω από τα 10 mm.

Συνήθως η παρουσία ενός πολύποδα ακόμα και μικρότερου των 10 mm προκαλεί ερωτηματικά, καθώς η μοναδική μελέτη που πραγματοποιήθηκε σε άτομα με πολύποδες 5-9 mm έχει δείξει ότι υπάρχουν περισσότερες πιθανότητες να είναι κακοήθης, όχι όμως τόσες που να επιβάλουν τη διενέργεια χολοκυστεκτομής, εάν δεν υπάρχουν κι άλλοι παράγοντες κινδύνου.

Η ηλικία είναι ένας τέτοιος παράγοντας, δεδομένου ότι οι περισσότερες κακοήθειες εμφανίζονται σε άτομα μεγαλύτερης ηλικίας. Μελέτη που εξέτασε την ηλικία ως παράγοντα κινδύνου για κακοήθεια σε πολύποδες κάτω από τα 10 mm διαπίστωσε ότι όταν ο ασθενής είναι άνω των 50 ετών η πιθανότητα καρκίνου ανέρχεται στο 20% περίπου και συνεπώς ο ασθενής πρέπει να υποβληθεί σε χολοκυστεκτομή.

Σε ασθενείς με συμπτώματα που οφείλονται σε χολόλιθους, η χολοκυστεκτομή είναι απαραίτητη. Δεδομένου, όμως, ότι έως 4 στα 5 άτομα με καρκίνο της χοληδόχου κύστης έχουν χολόλιθους, είναι προτιμότερη η αφαίρεση της κύστης. Βέβαια, οι χολόλιθοι είναι πολύ συχνοί, ενώ ο συγκεκριμένος καρκίνος εξαιρετικά σπάνιος. Η συντριπτική πλειονότητα των ανθρώπων με πέτρες στα νεφρά δεν αναπτύσσουν ποτέ καρκίνο σε αυτήν.

Μελέτες έχουν δείξει ότι οι ασθενείς με άμισχους πολύποδες έχουν υψηλότερο κίνδυνο κακοήθειας σε σύγκριση με εκείνους με τους έμμισχους πολύποδες. Οι κακοήθεις πολύποδες κάτω των 10 mm είναι επίσης πιο πιθανό να είναι άμισχοι και η πιθανότητα εμφάνισης κακοήθειας κυμαίνεται στο 13,9% σε αυτούς τους ασθενείς. Ωστόσο, όταν υπάρχει ένας και μόνο άμισχος πολύποδας, η πιθανότητα εμφάνισης κακοήθειας είναι υψηλότερη (περίπου 25%). Έτσι, η χολοκυστεκτομή προτείνεται για όλους τους άμισχους πολύποδες από 6 mm έως 9 mm.

Το μέγεθος και η μορφή τους, η ηλικία του ασθενή και η ταυτόχρονη παρουσία χολολίθων, καθορίζουν πότε είναι απαραίτητη η χολοκυστεκτομή. Αν και στην συντριπτική πλειονότητά τους είναι ακίνδυνοι και δεν υπάρχει κανένας λόγος ανησυχίας, σε ορισμένες μπορεί να κριθεί προτιμότερη για τον ασθενή η εκτομή της.