Πόνοι περιόδου ή ενδομητρίωσης; Ποιες είναι οι διαφορές

Συμβαίνει όταν αποβάλλεται το ενδομήτριο, ο ιστός που επενδύει το εσωτερικό της μήτρας.

Η ενδομητρίωση είναι μια πάθηση που εμφανίζεται όταν ιστός που μοιάζει με ενδομήτριο βρίσκεται εκτός της μήτρας, συνήθως εντός της πυελικής κοιλότητας.

Συχνά θεωρείται σημαντική αιτία πυελικού πόνου.

Ο πυελικός πόνος επηρεάζει σημαντικά την ποιότητα ζωής. Πώς μπορείτε όμως να διακρίνετε τη διαφορά μεταξύ πόνου περιόδου και ενδομητρίωσης;

Περίοδος και πόνος περιόδου

Οι περίοδοι συνεπάγονται την αποβολή του ενδομήτριου βλεννογόνου πάχους 4-6 χιλιοστών από το εσωτερικό της μήτρας.

Καθώς η επένδυση αποκολλάται από το τοίχωμα της μήτρας, τα αιμοφόρα αγγεία που προηγουμένως τροφοδοτούσαν την επένδυση, αιμορραγούν. Οι μύες της μήτρας συστέλλονται, αποβάλλοντας το αίμα και το ενδομήτριο.

Το ενδομήτριο και το αίμα περνούν κυρίως από τον τράχηλο της μήτρας και τον κόλπο.

Συχνά όμως η έμμηνος ρύση είναι ανάδρομη, το αίμα δηλαδή μετακινείται προς τα πίσω μέσω των σαλπίγγων στην περιοχή της κοιλιάς, που ονομάζεται περιτοναϊκή κοιλότητα.

Η διαδικασία της εμμήνου ρύσεως προκαλείται από φλεγμονώδεις ουσίες, οι οποίες προκαλούν επίσης ναυτία, εμετό, διάρροια, πονοκεφάλους, πόνους, ζάλη, αίσθημα λιποθυμίας, καθώς και διέγερση των υποδοχέων του πόνου.

Αυτές οι φλεγμονώδεις ουσίες είναι υπεύθυνες για τον πόνο και τα συμπτώματα την εβδομάδα πριν από την περίοδο και τις πρώτες ημέρες της περιόδου.

Πολλές γυναίκες έχουν επίσης πόνο όταν απελευθερώνεται ωάριο από την ωοθήκη την ώρα της ωορρηξίας. Ο πόνος στην ωορρηξία ή στα μέσα του κύκλου μπορεί να είναι χειρότερος σε όσες έχουν βαριές περιόδους, καθώς αυτές οι γυναίκες είναι πιο πιθανό να αιμορραγούν μέσα στο ωοθυλάκιο της ωορρηξίας.

Περίπου το 90% των εφήβων βιώνει πόνο στην περίοδο. Από αυτές, το 20% βιώνει τόσο έντονο πόνο περιόδου που χρειάζεται να λείψει από το σχολείο και να χάσει δραστηριότητες.

Τι γίνεται στην ενδομητρίωση;

Πολλά συμπτώματα έχουν αποδοθεί στην ενδομητρίωση, συμπεριλαμβανομένης της επώδυνης περιόδου, του πόνου στο σεξ, του πόνου που σχετίζεται με την ουροδόχο κύστη και το έντερο, του πόνου στη μέση και του πόνου στους μηρούς.

Άλλες καταστάσεις που σχετίζονται με τον πόνο, όπως οι ημικρανίες και η χρόνια κόπωση, έχουν επίσης συνδεθεί με την ενδομητρίωση. Αλλά αυτά τα συμπτώματα που σχετίζονται με τον πόνο, εμφανίζονται εξίσου συχνά σε άτομα με πυελικό πόνο που δεν έχουν ενδομητρίωση.

Ο επαναλαμβανόμενος, σοβαρός πόνος κατά την περίοδο και την ωορρηξία, μπορεί τελικά να οδηγήσει στην ανάπτυξη επίμονου ή χρόνιου πυελικού πόνου, ο οποίος διαρκεί περισσότερο από έξι μήνες. Αυτό συμβαίνει μέσω μιας διαδικασίας γνωστής ως κεντρική ευαισθητοποίηση, όπου ο εγκέφαλος γίνεται πιο ευαίσθητος στον πόνο και σε άλλα αισθητηριακά ερεθίσματα.

Η κεντρική ευαισθητοποίηση μπορεί να εμφανιστεί σε άτομα με επίμονο πόνο, ανεξάρτητα από την παρουσία ή την απουσία ενδομητρίωσης.

Τελικά, πολλές γυναίκες με πόνους περιόδου ή/και επίμονο πυελικό πόνο, υποβάλλονται σε λαπαροσκόπηση, η οποία επιτρέπει στους χειρουργούς να εξετάσουν τα όργανα της πυέλου και της κοιλιάς και να διαγνώσουν και να θεραπεύσουν την ενδομητρίωση.

Ωστόσο, μόνο το 50% των ατόμων με συμπτώματα πόνου που υποβάλλονται σε λαπαροσκόπηση θα καταλήξουν να έχουν ενδομητρίωση.

Η ενδομητρίωση εντοπίζεται και σε γυναίκες χωρίς πόνο. Έτσι δεν μπορεί να προβλεφθεί ποιος έχει και ποιος δεν έχει ενδομητρίωση μόνο από τα συμπτώματα.

Πώς αντιμετωπίζεται αυτός ο πόνος;

Η χειρουργική επέμβαση για την ενδομητρίωση περιλαμβάνει συνήθως την αφαίρεση των βλαβών και των συμφύσεων. Tο 30% των γυναικών επιστρέφουν στα προ της χειρουργικής επέμβασης επίπεδα πόνου εντός έξι μηνών ή έχουν περισσότερο πόνο από πριν.

Μετά τη χειρουργική επέμβαση, το 50% των γυναικών υποβάλλονται εκ νέου σε χειρουργική επέμβαση μέσα σε λίγα χρόνια.

Η καταστολή της περιόδου με τη χρήση ορμονικών θεραπειών (όπως τα από του στόματος αντισυλληπτικά) μπορεί να καταστείλει την ενδομητρίωση και να μειώσει ή να εξαλείψει τον πόνο, ανεξάρτητα από την παρουσία ή την απουσία ενδομητρίωσης.

Οι τρέχουσες συστάσεις για την αντιμετώπιση του επίμονου πυελικού πόνου είναι αποτέλεσμα διεπιστημονικής προσέγγισης, με στόχο την επίτευξη διαρκούς ύφεσης και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής.

• φυσιοθεραπεία για το πυελικό έδαφος και άλλα μυοσκελετικά προβλήματα
• διαχείριση των συμπτωμάτων της ουροδόχου κύστης και του εντέρου
• υποστήριξη για την αυτοδιαχείριση του πόνου
• αλλαγές στον τρόπο ζωής, συμπεριλαμβανομένης της διατροφής και της άσκησης
• ψυχολογική ή ομαδική θεραπεία, καθώς η διάθεσή μας, τα επίπεδα άγχους και τα γεγονότα της παιδικής ηλικίας μπορούν να επηρεάσουν τον τρόπο με τον οποίο αισθανόμαστε τον πόνο.

Είτε έχετε πόνο περιόδου, χρόνιο πυελικό πόνο ή πόνο που νομίζετε ότι σχετίζεται με ενδομητρίωση, αν αισθάνεστε πόνο, είναι πραγματικός. Εάν διαταράσσει τη ζωή σας, πρέπει να τον αντιμετωπίσετε.

Πηγή: The Conversation