Τα άτομα με ψωριασική αρθρίτιδα είναι πιο πιθανό να πάθουν θυλακίτιδα.
Θυλακίτιδα είναι η επώδυνη φλεγμονή των γεμάτων με υγρό σάκων (θυλάκων) που προστατεύουν τα οστά, τους τένοντες και τους μύες κοντά στις αρθρώσεις.
Η θυλακίτιδα επηρεάζει συνήθως τους ώμους και τους γοφούς, αλλά μπορεί επίσης να οδηγήσει σε πόνο στους αγκώνες, τα γόνατα, τις φτέρνες και τη βάση των μεγάλων δακτύλων. Συχνά συμβαίνει κοντά σε αρθρώσεις που τείνετε να χρησιμοποιείτε πολύ, κάνοντας επαναλαμβανόμενες κινήσεις.
Θυλακίτιδα ή ψωριασική αρθρίτδα;
Αν και η θυλακίτιδα και η ψωριασική αρθρίτιδα έχουν παρόμοια συμπτώματα πόνου και μπορεί να εμφανιστούν μαζί, είναι δύο ξεχωριστές καταστάσεις.
Η ψωριασική αρθρίτιδα, μια φλεγμονώδης αυτοάνοση πάθηση, χαρακτηρίζεται από ένα ευρύ φάσμα μυοσκελετικών εκδηλώσεων, όπως:
- αρθρίτιδα (πρήξιμο του συνδετικού ιστού που επενδύει τις αρθρώσεις)
- δακτυλίτιδα (πρήξιμο στα δάχτυλα των χεριών και των ποδιών)
- ενθεσίτιδα (φλεγμονή όπου ο τένοντας ή ο σύνδεσμος συναντά το οστό) και
- σπονδυλίτιδα (φλεγμονή της σπονδυλικής στήλης)
Η θυλακίτιδα, από την άλλη πλευρά, δεν είναι συστηματική πάθηση και, ελλείψει πόνου και οιδήματος στις αρθρώσεις, θα μπορούσε να οφείλεται σε χρόνιο χαμηλού βαθμού επαναλαμβανόμενο τραύμα ή οξεία υπερένταση. Το να σηκώνετε βαριά κουτιά ξανά και ξανά, να φτυαρίζετε, να παίζετε τακτικά ένα όργανο ή ορισμένα αθλήματα, όλα αυτά μπορεί να οδηγήσουν σε θυλακίτιδα. Όπως και το να ξοδεύετε πολύ χρόνο σε μια στάση σώματος που ασκεί πίεση σε ένα συγκεκριμένο μέρος του. Η θυλακίτιδα μπορεί επίσης να είναι αποτέλεσμα μόλυνσης.
Αν και δεν είναι σαφές τι ρόλο παίζει η θυλακίτιδα στην ψωριασική νόσο, αρκετές μελέτες δείχνουν υψηλή συχνότητα θυλακίτιδας σε ασθενείς με ψωριασική αρθρίτιδα σε σύγκριση με υγιή άτομα.
Θυλακίτιδα: Αντιμετώπιση
Η θεραπεία εξαρτάται από την περιοχή που εμπλέκεται στο πρόβλημα. Συνήθως, η αρχική θεραπεία περιλαμβάνει άσκηση και τροποποίηση δραστηριότητας, μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ) ή ένεση γλυκοκορτικοειδούς.
Η ξεκούραση, τα επιθέματα πάγου και τα μη συνταγογραφούμενα αναλγητικά μπορεί να είναι επαρκή, μαζί με την αποφυγή της δραστηριότητας που προκάλεσε τη θυλακίτιδα. Τα επιθέματα πάγου στην περιοχή μέσα στις δύο πρώτες ημέρες των συμπτωμάτων μπορούν να ανακουφίσουν το πρήξιμο.
Η φυσικοθεραπεία και η άσκηση μπορούν να ενισχύσουν τους μύες γύρω από την προσβεβλημένη άρθρωση.
Εάν η θυλακίτιδα δεν υποχωρήσει μόνη της, μια ένεση κορτικοστεροειδούς στην πληγείσα περιοχή μπορεί να ανακουφίσει τον πόνο και να μειώσει τη φλεγμονή.
Εάν η θυλακίτιδα προκαλείται από βακτηριακή λοίμωξη, μπορεί να αντιμετωπιστεί με αντιβιοτικά. Τέλος, μια χειρουργική διαδικασία που ονομάζεται θυλακτομή μπορεί να χρειαστεί για την παροχέτευση και την αφαίρεση των μολυσμένων θυλάκων.
Θυλακίτιδα: Πρόληψη
Κάνοντας κάποιες τροποποιήσεις στις δραστηριότητές σας και στον τρόπο που κινείτε το σώμα σας μπορείτε να μειώσετε τον κίνδυνο θυλακίτιδας. Τα παρακάτω μπορούν να βοηθήσουν.
- Κάντε διαλείμματα όταν εκτελείτε επαναλαμβανόμενες κινήσεις.
- Χρησιμοποιήστε επένδυση για να προστατεύσετε τα γόνατά σας όταν γονατίζετε. Για παράδειγμα, δοκιμάστε ένα μαξιλάρι αν πρόκειται να γονατίζετε για ώρα.
- Εάν χρειάζεται να σηκώνετε βαριά αντικείμενα, φροντίστε να λυγίζετε τα γόνατά σας καθώς σηκώνετε για να αποφύγετε την άσκηση πίεσης στους θύλακες των γοφών. Η μεταφορά βαρέων αντικειμένων μπορεί να βλάψει τους ώμους σας, οπότε δοκιμάστε να χρησιμοποιήσετε ένα καρότσι.
- Κάντε προθέρμανση πριν από άσκηση για να προστατέψετε τις αρθρώσεις σας από τραυματισμούς.
Πηγή: everydayhealth.com
Πηγή