Ο καρκίνος του οισοφάγου είναι ένας τύπος καρκίνου που στις περισσότερες περιπτώσεις δεν εκδηλώνει συμπτώματα στα αρχικά στάδια, αλλά όταν η νόσος έχει προχωρήσει.
Επιπλέον, ορισμένα από τα συμπτώματα που μπορεί να αναφερθούν, συμπίπτουν με άλλες κοινές και λιγότερο σοβαρές διαταραχές, πράγμα που σημαίνει ότι ο πάσχων μπορεί να τα παραβλέψει.
Σύμφωνα με την Ισπανική Εταιρεία Ιατρικής Ογκολογίας (SEOM), είναι ο έκτος πιο συχνός καρκίνος, μετά τους καρκίνους του παχέος εντέρου, του παγκρέατος, του στομάχου, του ήπατος και της χοληδόχου κύστης.
Η επίπτωση είναι ιδιαίτερα σημαντική στον ανδρικό πληθυσμό, καθώς πάνω από το 80% των ασθενών είναι άνδρες, όπως δείχνουν πρόσφατα στοιχεία.
Παγκοσμίως, είναι ο όγδοος πιο συχνά διαγνωσμένος όγκος.
Ο καρκίνος μεταξύ των ατόμων κάτω των 50 ετών έχει αυξηθεί κατά 80% τις τελευταίες τρεις δεκαετίες.
Η συνήθης ηλικία εμφάνισης του καρκίνου του οισοφάγου είναι μεταξύ 55 και 70 ετών, ενώ σπάνιες είναι οι περιπτώσεις ατόμων κάτω των 40 ετών. Επειδή συνήθως είναι ασυμπτωματικός, η διάγνωσή του γίνεται τις περισσότερες φορές τυχαία κατά τη διάρκεια της διερεύνησης άλλων προβλημάτων υγείας.
Ορισμένα από τα σημεία στα οποία πρέπει να δώσετε προσοχή, είναι τα εξής:
- Δυσφαγία: Δυσκολία στην κατάποση ή αίσθηση ότι η τροφή έχει κολλήσει στο λαιμό ή στο στήθος. Αρχικά η δυσφαγία αφορά τις στερεές τροφές και αργότερα, καθώς η νόσος εξελίσσεται, τα υγρά.
- Απώλεια βάρους.
- Τοπικός πόνος στο στήθος, πίσω από το στέρνο.
- Δυσκολία στη αναπνοή
- Άλλα συμπτώματα: Αιμορραγία, δυσφωνία (βραχνάδα) και λόξιγκας.
Πρόκειται για μη ειδικά συμπτώματα που μπορεί να αποτελούν ενδείξεις άλλων δευτερευουσών παθολογιών και, αν και σχετίζονται τελικά με τον οισοφάγο, μπορεί να πρόκειται για καλοήθη προβλήματα, όπως είναι η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση.
Αν η αιτία αυτών των συμπτωμάτων είναι όγκος, βρίσκεται συνήθως σε προχωρημένο στάδιο και επομένως έχει ήδη σημαντικό μέγεθος.
Αν και ο καρκίνος του οισοφάγου ταξινομείται ανάλογα με τον τύπο των κυττάρων που εμπλέκονται στη δημιουργία του (αδενοκαρκίνωμα ή πλακώδες καρκίνωμα), γεγονός που θα καθορίσει τις διαθέσιμες θεραπευτικές επιλογές, υπάρχουν κοινοί παράγοντες κινδύνου.
Πρόκειται κυρίως για καταστάσεις και συνήθειες που ερεθίζουν τον οισοφάγο, όπως το κάπνισμα, το αλκοόλ, η παχυσαρκία, η κατανάλωση πολύ ζεστών υγρών ή η ανθυγιεινή διατροφή.
Η παχυσαρκία αναφέρεται ως ειδικός παράγοντας κινδύνου, δεδομένης της αύξησης της συχνότητας αδενοκαρκινώματος τα τελευταία χρόνια, παράλληλα με την αύξηση της γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης σε άτομα με υψηλό δείκτη μάζας σώματος.
Πηγή: 20minutos
Πηγή