Πώς επηρεάζει η υπερτροφία του προστάτη τη σεξουαλική ζωή;

Ο προστάτης αδένας είναι ένα όργανο που βρίσκεται στον ανδρικό οργανισμό, στη βάση της ουροδόχου κύστης και περιβάλλει το αρχικό τμήμα της ουρήθρας.

Με την πάροδο των χρόνων και μεγαλώνοντας ηλικιακά, υπερτρέφεται εξαιτίας της εκφύλισης των ιστών και δημιουργεί προβλήματα στην ομαλή έξοδο των ούρων από την κύστη. 

Η καλοήθης υπερτροφία του προστάτη εξελίσσεται αργά. Εμφανίζεται αρχικά σε κυτταρικό επίπεδο στην ηλικία των 35-40 ετών και μετά αρχίζει προοδευτικά να προκαλεί ήπια ενοχλήματα κατά την ούρηση. Ανάμεσα στις ηλικίες των 50 με 60 ετών, τα συμπτώματα αυτά αρχίζουν να γίνονται πιο εμφανή. Η ακτίνα της ούρησης μειώνεται, η ροή των ούρων διακόπτεται και εναλλάσσεται με αντιαισθητικές σταγόνες, η ούρηση αργεί να ολοκληρωθεί και η στύση αρχίζει να μην γίνεται ικανοποιητική.

Σήμερα,
με την εξέλιξη της ιατρικής τεχνολογίας
να τρέχει με ιλιγγιώδεις ρυθμούς, η
αντιμετώπιση της πάθησης είναι πιο
εύκολη και πιο αποτελεσματική από ποτέ.
Όμως χρειάζεται, αρχικά, παρακολούθηση
και ορθή πληροφόρηση.

Ξεκινώντας
από τη διάγνωση

«Η
καλοήθης υπερτροφία του προστάτη δεν
μπορεί να χαρακτηριστεί πάθηση με την
τυπική έννοια. Δηλαδή, δεν είναι αρρώστια
συνεπώς ένας άνδρας με υπερτροφία
προστάτη δεν είναι άρρωστος.

Η
υπερτροφία του προστάτη είναι όμως μία
κατάσταση που μπορεί να προκαλέσει
παθήσεις όπως η νεφροπάθεια από
παλινδρόμηση, να επηρεάσει σημαντικά
την ποιότητα ζωής λόγω της αλλαγής στη
συχνότητα και την ποιότητα της ούρησης,
να επιφέρει διαταραχές στη σεξουαλική
ζωή του άνδρα ενώ μπορεί να περικλείει
έναν καρκίνο του προστάτη», επισημαίνει
η κα
Ματίνα Βλάχου Διευθύντρια
Ουρολόγος στο Metropolitan
Hospital.

Η
σύγχρονη διαγνωστική του προσέγγιση,
λοιπόν, κινείται σε 3 άξονες: 

• Την
  αξιολόγηση του ιστορικού και της
  ποιότητας ζωής του άνδρα, συχνά
  χρησιμοποιώντας ειδικά εργαλεία μείωσης
  της υποκειμενικότητας της πληροφορίας
  όπως το IPSS SCORE
• Την
  αξιολόγηση της αρχιτεκτονικής του
  προστάτη, δηλαδή του μεγέθους, του
  σχήματος και της σχέσης του με τους
  γύρω ιστούς. Αυτό γίνεται με τη χρήση
  μίας απεικονιστικής μεθόδου όπως το
  υπερηχογράφημα ή μαγνητική τομογραφία
• Την
  αξιολόγηση της συμπεριφοράς του κατά
  τη λειτουργία της αποχέτευσης, της
  ούρησης δηλαδή. Η ουροροομετρία και
  ενίοτε η ουροδυναμική μελέτη θα βοηθήσουν
  στην κατεύθυνση αυτή.

«Η
διαγνωστική διαδικασία είναι καλό να
ολοκληρώνεται εκτιμώντας τη νεφρική
λειτουργία και τη σχετική πιθανότητα
καρκίνου του προστάτη με αιματολογικές
εξετάσεις, εξέταση του psa και δακτυλική
εξέταση.

Αυτή
είναι η ελάχιστη προληπτική ετήσια
αξιολόγηση στην οποία πρέπει να
υποβάλλεται κάθε άνδρας ξεκινώντας από
τα 40-45 έτη, ώστε να υπάρχει η δική του
σαφής εικόνα που αν χρειαστεί θα οδηγήσει
στην καλύτερη και έγκαιρη θεραπεία»,
εξηγεί η ειδικός.

Επηρεάζει
τη σεξουαλική ζωή των ανδρών; 

«Φυσικά
και την επηρεάζει, και μάλιστα όσο πιο
έντονα είναι τα προβλήματα που προκύπτουν
από την υπερτροφία του προστάτη, τόσο
πιο έντονες είναι οι επιπτώσεις στη
σεξουαλική τους ζωή και στη στύση. Γι’
αυτό και είναι πολύ βοηθητικό να
εφαρμόζουμε ειδικές θεραπείες με
ιατροτεχνολογικά προϊόντα ή θεραπείες
με κρουστικά κύματα που απευθύνονται,
τόσο στη βελτίωση των συμπτωμάτων της
καλοήθους υπερτροφίας όσο και στη
βελτίωση της στυτικής λειτουργίας και
της ποιότητας ζωής. Επίσης, επιλέγοντας
νεότερες φαρμακευτικές θεραπείες, που
απευθύνονται στην αποκατάσταση και των
δύο προβλημάτων ταυτόχρονα βελτιώνουμε
την ποιότητα ζωής και τα συμπτώματα της
υπερτροφίας ταυτόχρονα», συμπληρώνει. 

Υπάρχει
επεμβατική θεραπεία χωρίς επιπτώσεις
στη σεξουαλική ζωή;

«Φυσικά
και υπάρχει. Πλέον, έχουμε στα χέρια μας
τη μέθοδο REZUM. Η μέθοδος αυτή ουσιαστικά
συρρικνώνει το μέγεθος του προστάτη,
μειώνοντας δηλαδή τον όγκο του, χωρίς
να αφαιρείται τμήμα ή ιστός του. Αυτό
πραγματοποιείται με ελάχιστα επεμβατικό
τρόπο χρησιμοποιώντας τη δράση του
ατμού και χωρίς να απαιτούνται τομές ή
οπές που τραυματίζουν το σώμα. Επιπλέον,
είναι μια επέμβαση μικρής διάρκειας
που πραγματοποιείται με τοπική αναισθησία
ή/και συστηματική καταστολή (μέθη) χωρίς
να απαιτείται απαραίτητα γενική
αναισθησία. Η παραμονή στο νοσοκομείο
διαρκεί λίγες ώρες και ο ασθενής, σύντομα,
επιστρέφει στην καθημερινή του
δραστηριότητα. Και εν τέλει, η σεξουαλική
του ζωή παραμένει αναλλοίωτη», καταλήγει
η κα Βλάχου.