Μια εναλλακτική λύση στα εμφυτεύματα είναι η μεταμόσχευση λίπους από την ίδια την ασθενή.
Η απόφαση στη δεκαετία του 1960 από την ιατρική κοινότητα να επιτρέψει τα εμφυτεύματα στήθους σιλικόνης για αισθητική χειρουργική και ανακατασκευή ήταν ένα «ιστορικό ιατρικό λάθος», σύμφωνα με ερευνητές στο Πανεπιστήμιο Ariel, το Ιατρικό Κέντρο Sheba, την Ιατρική Σχολή Sackler του Πανεπιστημίου του Τελ Αβίβ και το Υπουργείο της Ρωσικής Ομοσπονδίας Υγείας.
«Η ιατρική κοινωνία θεώρησε λανθασμένα τη σιλικόνη ως αδρανές υλικό σε σχέση με το ανθρώπινο σώμα και το ανοσοποιητικό σύστημα», έγραψε η ομάδα με επικεφαλής τον ανοσολόγο της TAU καθ. Yehuda Shoenfeld και τον μοριακό βιολόγο του Πανεπιστημίου Ariel Dr. Gilad Halpert στο τελευταίο τεύχος του «IMAJ», το αγγλόφωνο περιοδικό του Ισραηλινού Ιατρικού Συλλόγου.
Με τα χρόνια και σε όλο τον κόσμο, «έχουν συσσωρευτεί πολλές αναφορές σχετικά με την επιβλαβή επίδραση των εμφυτευμάτων σιλικόνης στην ανθρώπινη υγεία και έχει εγερθεί μεγάλη συζήτηση σχετικά με την ασφάλεια αυτών των εμφυτευμάτων».
Η μελέτη
Η ομάδα πήρε συνέντευξη από πολλές συμπτωματικές γυναίκες που είχαν βάλει εμφυτεύματα σιλικόνης στο στήθος που έπασχαν στη συνέχεια από σοβαρή κόπωση, κατάθλιψη, εκτεταμένο πόνο, αίσθημα αυξημένων παλμών, απώλεια μνήμης, ξηροφθαλμία και ξηροστομία ένας σπάνιος τύπος λεμφώματος (καρκίνος του αίματος) μεταξύ άλλων επιπλοκών. Σε ορισμένες μάλιστα γυναίκες χορηγήθηκαν αντικαταθλιπτικά και αντιψυχωσικά φάρμακα που δεν βελτίωσαν την κατάστασή τους.
Η σιλικόνη δεν είναι φυσικό υλικό αλλά ένα «διακλαδισμένο πολυμερές που έχει κατασκευαστεί από άτομα πυριτίου. Η μακροχρόνια έκθεση των ανθρώπων στο πυρίτιο έχει αποδειχθεί ότι πυροδοτεί αυτοάνοσες ασθένειες, στις οποίες το ανοσοποιητικό σύστημα του σώματος επιτίθεται σε ιστούς και όργανα του σώματος.
Αφού ακούστηκαν πολλά παράπονα, ο Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ (FDA) επέβαλε μορατόριουμ στα εμφυτεύματα σιλικόνης από το 1992 έως και το 1996. «Αργότερα, ο FDA επέτρεψε τη χρήση τους εάν οι εταιρείες που τα πούλησαν παρείχαν σχετικές πληροφορίες με αναφορές ασθενών για παρενέργειες και κλινικές εκδηλώσεις μετά τις εμφυτεύσεις», έγραψαν οι συγγραφείς της εν λόγω μελέτης. Αλλά στην πραγματικότητα, όπως αναφέρει η εν λόγω μελέτη οι εταιρείες συνέχισαν να πωλούν ανενόχλητες τα εμφυτεύματα.
Μια ομάδα στην Ολλανδία αναφέρει ότι τα μικροσωματίδια του πολυμερούς μπορούν να μεταναστεύσουν στον θυρεοειδή, το έντερο και το νωτιαίο μυελό. Μια μεγάλη ισραηλινή μελέτη που δημοσιεύθηκε στο International Journal of Autoimmunity το 2018, συγκρίνοντας 20.000 γυναίκες με εμφυτεύματα σιλικόνης σε 100.000 ελέγχους, διαπίστωσε ότι σε πολλές γυναίκες που τοποθετήθηκαν εμφυτεύματα σιλικόνης ανέπτυξαν σύνδρομο Sjogren (ξηροφθαλμία και ξηροστομία), σαρκοείδωση (μικρές κηλίδες κόκκινου και πρησμένου ιστού αναπτύσσονται στο όργανα του σώματος), ρευματοειδής αρθρίτιδα και ινομυαλγία (που προκαλεί πόνο σε όλο το σώμα, προβλήματα ύπνου, κόπωση και συχνά συναισθηματική και ψυχική δυσφορία).
Οι ερευνητές προέτρεψαν τους παρόχους υγειονομικής περίθαλψης, τους οικογενειακούς γιατρούς, τους πλαστικούς χειρουργούς και τους ρευματολόγους να έχουν μεγαλύτερη επίγνωση της συσχέτισης των εμφυτευμάτων στήθους σιλικόνης και των κλινικών εκδηλώσεων που αναφέρουν οι ασθενείς τους. Μια εναλλακτική λύση στα εμφυτεύματα είναι η μεταμόσχευση λίπους από την ίδια την ασθενή στους μαστούς για ανακατασκευή μετά την αφαίρεσή τους λόγω καρκίνου του μαστού καθώς αυτή η μέθοδος δεν προκαλεί καμία αντίδραση στο ανοσοποιητικό σύστημα.
Όπως και να έχει επισκεφτείτε έναν έγκριτο πλαστικό χειρουργό ο οποίος έχοντας την ανάλογη γνώση και εμπειρία θα σάς προτείνει την σωστότερη επιλογή για την περίπτωσή σας.
Πηγή