Τετραπλάσια ποσοστά κατάθλιψης, σε σχέση με το γενικό πληθυσμό, παρουσιάζουν οι συγγενείς-φροντιστές των ατόμων με Αλτσχάιμερ, σύμφωνα με μελέτη της Ψυχιατρικής Κλινικής του Αιγινήτειου Νοσοκομείου, που διεξήχθη από τα μέσα του 2014 έως και τα μέσα του 2015.
Όπως ανέφερε η κλινική ψυχολόγος-ψυχοθεραπεύτρια Δρ Ίλια Θεοτοκά, στο Πρακτορείο Fm, τα άτομα αυτά εμφανίζουν αγχώδεις διαταραχές και κρίσεις πανικού σε αυξημένα επίπεδα, αδράνεια και έλλειψη ενδιαφερόντων.
Τα ευρήματα της μελέτης, όπως επισημαίνει η κα Θεοτοκά, συσχετίζονται με την κρίση, καθότι όπως λέει οι άνθρωποι που αναζητούν ψυχολογική στήριξη, απευθύνονται πιο συχνά πλέον σε δημόσιους φορείς, επειδή δεν μπορούν να πληρώσουν ιδιωτικούς. «Έχουν αυξηθεί οι λίστες αναμονής στα νοσοκομεία, ο κόσμος είναι πιο απελπισμένος, πιο απογοητευμένος, και ζητά πιο συχνά ψυχολογική βοήθεια απ’ ότι στο παρελθόν. Εμείς έχουμε ευαισθητοποιηθεί λόγω της κατάστασης, και παρέχουμε ψυχολογική υποστήριξη και στους συγγενείς των ασθενών, κάτι που παλαιότερα δεν γινόταν στα ιατρεία μνήμης».
Μειωμένη η κοινωνική υποστήριξη λόγω της κρίσης
Σύμφωνα με την κυρία Θεοτοκά οι συγγενείς των ατόμων με αλτσχάιμερ είναι είτε οι σύζυγοι που είναι άτομα μεγάλης ηλικίας, με τα δικά τους προβλήματα υγείας, είτε τα παιδιά τους, που είναι γύρω στα 40-50 που και αυτοί έχουν τα δικά τους προβλήματα με επαγγελματικές, οικογενειακές και άλλες ενδεχομένως υποχρεώσεις. «Οι ρόλοι που καλούνται να αναλάβουν αυτά τα άτομα είναι πολλοί και ως εκ τούτου η πίεση μεγάλη. Και την ίδια ώρα η κοινωνική υποστήριξη, από ΚΑΠΗ, κέντρα αλληλοβοήθειας, ή από τα προγράμματα βοήθειας στο σπίτι, είναι πολύ πιο περιορισμένη λόγω της οικονομικής κρίσης, απ’ ότι ήταν πριν από πέντε, έξι ή επτά χρόνια».
Πως μπορούν όμως αυτοί οι άνθρωποι να διαχειριστούν τον εαυτό τους πρώτα, για να μπορέσουν μετά να διαχειριστούν τον ασθενή;
«Οι άνθρωποι αυτοί θα πρέπει να εκπαιδευτούν στο να διαχειριστούν τον ασθενή. Καταρχήν, θα πρέπει να μειώσουν τις ενοχές τους, γιατί ενίοτε αισθάνονται ότι οι συγγενείς τους νόσησαν από οικογενειακά προβλήματα. Θα πρέπει να μάθουν τι να περιμένουν από τη νόσο. Ευτυχώς δεν εξελίσσεται από τη μία μέρα στην άλλη, αλλά έχει μία αργή πορεία, οπότε έχουν όλο το χρόνο να προσαρμοστούν. Είναι ακόμη σημαντικό να μάθουν να αφιερώνουν χρόνο στον εαυτό τους, να κάνουν διαλείμματα από τη φροντίδα. Εμείς συνιστούμε ένα απόγευμα την εβδομάδα, ένα Σαββατοκύριακο το μήνα, να απέχουν από τη φροντίδα του ασθενούς. Επίσης καλό είναι τα άτομα αυτά να απευθύνονται στους ειδικούς. Εμείς κάνουμε πολλά σεμινάρια δωρεάν για τους συγγενείς των ασθενών και στην Θεσσαλονίκη με την καθηγήτρια Νευρολογίας ΑΠΘ, και Πρόεδρο της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Νόσου Alzheimer κυρία Μάγδα Τσολάκη, και στην Αθήνα. Τη Δευτέρα, μάλιστα στις 7 Νοεμβρίου στο Σπυροπούλειο Πνευματικό Κέντρο στις έξι το απόγευμα θα δοθούν αναλυτικές οδηγίες και έντυπο υλικό πως οι συγγενείς να φροντίσουν τον ασθενή αλλά και τον εαυτό τους».
Πηγή