Τρία φάρμακα που αυξάνουν τον κίνδυνο δυνητικά θανατηφόρων παρενεργειών σε συνδυασμό με τις στατίνες

Οι στατίνες αναστέλλουν την παραγωγή χοληστερίνης από το ήπαρ, ενώ σε περιπτώσεις που από μόνες τους δεν είναι αρκετά αποτελεσματικές συνδυάζονται με την εζετιμίδη, η οποία δεν επιτρέπει στην προσλαμβανόμενη με τη τροφή χοληστερίνη να απορροφηθεί από το έντερο.

Η πιο συνηθισμένη παρενέργεια των στατινών είναι οι μυαλγίες οι οποίες μπορεί να απαιτήσουν αλλαγή δόσης ή στατίνης.

Ο συνδυασμός νιασίνης και στατίνης

Ο συνδυασμός νιασίνης και στατίνης αποτελεί θεραπεία για τη μείωση των λιπιδίων ή των λιπών του αίματος. Οι στατίνες μειώνουν τα επίπεδα ολικής χοληστερόλης, ενώ η νιασίνη είναι αποτελεσματική σε χαμηλότερα επίπεδα τριγλυκεριδίων.

Η λήψη νιασίνης μαζί με τις στατίνες, για παράδειγμα, θα μπορούσε να αυξήσει τον κίνδυνο ραβδομυόλυσης (μία πάθηση που οφείλονται σε διαταραχή των κυττάρων του μυϊκού ιστού, με αποτέλεσμα τη διαρροή στα ούρα της μυοσφαιρίνης). Βέβαια, για τη διάγνωση της ραβδομυόλυσης απαιτείται αιματολογική και ουρολογική εξέταση.

Η Mayo Clinic εξηγεί: «Αν και ο ήπιος μυϊκός πόνος είναι μια σχετικά κοινή παρενέργεια των στατινών (περίπου 5-9%), μερικοί άνθρωποι που λαμβάνουν φάρμακα στατίνης για να μειώσουν τη χοληστερόλη τους μπορεί να έχουν έντονο μυϊκό πόνο. Ο εν λόγω πόνος μπορεί να είναι ένα σύμπτωμα της ραβδομυόλυσης».

Η πιο σοβαρή επιπλοκή της ραβδομυόλυσης είναι η νεφρική ανεπάρκεια και οι διαταραχές στην ισορροπία των ηλεκτρολυτών στο αίμα (υπερφωσφαταιμία/ υπερκαλιαιμία).

Το MedicineNet εξηγεί: «Η νιασίνη και τα φάρμακα ινώδους οξέος μπορούν να προκαλέσουν ραβδομυόλυση ή ηπατική ανεπάρκεια. Καθώς ο μυς προκαλεί βλάβη, οι ιστοί απελευθερώνονται στην κυκλοφορία του αίματος που μπορεί να έχει καθυστερημένη επίδραση σε άλλα όργανα όπως τα νεφρά».

Σύμφωνα με μια μελέτη του 2020 που δημοσιεύθηκε στο Annals of Intensive Care, οι πιο σοβαρές περιπτώσεις ραβδομυόλυσης έχουν ποσοστά θνησιμότητας που φτάνουν έως και το 59% των ασθενών.

Επίσης, πρέπει να αποφεύγετε η λήψη στατινών με lopid (σ.σ. ένας ρυθμιστικός παράγοντας των λιπιδίων που ρυθμίζει τα λιπιδιακά κλάσματα), κυκλοσπορίνης (σ.σ. αναστολέας καλσινευρίνης, που χρησιμοποιείται ως ανοσοκατασταλτικό φάρμακο), μαγνησίου, βερβερίνης (σ.σ. είναι μια βιοδραστική ουσία η οποία απομονώνεται από τα θαμνώδη φυτά που ονομάζονται βερβερίδες) και χυμού γκρέιπφρουτ.

Τα συμπτώματα της ραβδομυόλυσης

• Πόνος στους μύες
• Αίσθημα αδυναμίας
• Ερυθρά ούρα
• Πυρετός
• Ταχυκαρδία
• Ναυτία και ζαλάδα
• Αίσθημα κόπωσης
• Νεφρική ανεπάρκεια (εμφανίζεται ως επιπλοκή)

Πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί η ραβδομυόλυση

Για την αντιμετώπιση της ραβδομυόλυσης θα πρέπει να ρυθμιστούν οι ηλετρολυτικές διαταραχές. Σε περίπτωση που οι νεφροί έχουν υποστεί σοβαρή βλάβη, δυστυχώς, απαιτείται αιμοκάθαρση. Η θεραπεία εξαρτάται από το αίτιο και την ένταση της νόσου Αν οφείλεται στη λήψη κάποιου φαρμάκου συνιστάται η άμεση διακοπή του και η ενυδάτωση του οργανισμού, ενώ επιβάλλεται νοσηλεία. Οι ηλεκτρολύτες και η διαχείριση της νεφρικής λειτουργίας πρέπει να ελέγχονται από νεφρολόγος και ο αιματολόγο.