Αυτά τα σημάδια στα γεννητικά όργανα σημαίνουν… μύκητες

Ο μύκητας κάντιτα (Candida Albicans), σύμφωνα με τους επιστήμονες, αποτελεί την συχνότερη αιτία αυτού του είδους των μυκητιάσεων.

Πιο επιρρεπείς στις μυκητιάσεις των γεννητικών οργάνων είναι οι διαβητικοί, οι έγκυες, οι ασθενείς που λαμβάνουν αντιβίωση, γυναίκες που παίρνουν αντισυλληπτικά, καρκινοπαθείς, ασθενείς που κάνουν χημειοθεραπεία, άτομα με εξασθενημένο ανοσοποιητικό, καθώς και όσοι πάσχουν από AIDS.

Ο μύκητας κάντιτα ζει κανονικά στο δέρμα ή στο έντερό μας ως σαπρόφυτο και δεν προκαλεί προβλήματα.

Ωστόσο, κάτω από ορισμένες συνθήκες, είναι δυνατό να αναπτυχθεί παθολογικά και να προκαλέσει μυκητίαση.

Η καντιντίαση δεν ανήκει στις σεξουαλικώς μεταδιδόμενες ασθένειες, όμως αυτό δεν αποκλείεται να συμβαίνει σε ορισμένες περιπτώσεις.

Ποια είναι τα συμπτώματα στις γυναίκες:

– Πόνος, φαγούρα, ερεθισμός, φλεγμονή στο αιδοίο και στον κόλπο

– Κολπικές εκκρίσεις

– Πρήξιμο και κοκκίνισμα του αιδοίου

– Η εσωτερική επιφάνεια του κόλπου μπορεί να είναι καλυμμένη με λευκό επίχρισμα

– Το δέρμα της περιοχής μπορεί να είναι ευαίσθητο και να παρουσιάζει σπασίματα

Ποια είναι τα συμπτώματα στους άνδρες:

– Η βάλανος και η ακροβυστία σε άνδρες μπορούν είναι κόκκινες, φλεγμονώδεις και προκαλούν πόνο

– Το άκρο του πέους παρουσιάζει μικρές πληγές ή είναι καλυμμένο με λευκό επίχρισμα

– Ίσως υπάρχουν εκκρίσεις από το πέος

Πώς γίνεται η διάγνωση

Η διάγνωση βασίζεται στο ιστορικό, την κλινική εικόνα του ασθενούς και συμπληρωματικές εξετάσεις. Η συλλογή υλικού από τον κόλπο, το αιδοίο ή το πέος και η εξέτασή του σε μικροσκόπιο, μπορούν να τεκμηριώσουν τη μόλυνση από κάντιτα.

Η θεραπεία στις γυναίκες

Η θεραπεία στις γυναίκες περιλαμβάνει πλύσιμο με αντισηπτικό σκεύασμα και καλό στέγνωμα. Στη συνέχεια τοποθετούνται κρέμες με δράση κατά των μυκήτων που περιέχουν μικοναζόλη, τερκοναζόλη, τιοκοναζόλη, κλοτριμαζόλη ή άλλα φάρμακα κατά των μυκήτων.

Η θεραπεία στους άνδρες

Στους άνδρες χρειάζεται πλύσιμο με αντισηπτικό σαπούνι του άκρου του πέους και καλό στέγνωμα. Στη συνέχεια μπορούν να τοποθετηθούν ανάλογες αντιμυκητιακές κρέμες.

Βέβαια, σε ορισμένες ομάδες ασθενών μπορεί να είναι αναγκαίο να χορηγηθούν αντιμυκητιακά φάρμακα από το στόμα όπως κετοκοναζόλη, φλουκοναζόλη και ιτρακοναζόλη.

Σε κάθε περίπτωση, αν έχετε κάποια από αυτά τα συμπτώματα, τότε καλό θα είναι να επισκεφτείτε κάποιον ειδικό, που θα σας καθοδηγήσει για τη λήψη κατάλληλης φαρμακευτικής αγωγής.