Αιμάτωμα ονομάζεται το συσσωρευμένο αίμα σε κάποιο σημείο του σώματος, το οποίο συνοδεύεται από οίδημα τοπικά στο σημείο αυτό. Το αίμα συσσωρεύεται λόγω ρήξης στο τοίχωμα ενός αιμοφόρου αγγείου, μιας αρτηρίας, μιας φλέβας ή ενός τριχοειδούς αγγείου.
Η ρήξη μπορεί να είναι αναίτια, όπως συμβαίνει με το ανεύρυσμα, ή να οφείλεται σε τραυματισμό. Το συσσωρευμένο αίμα είναι συνήθως πηχτό (θρόμβος) και βρίσκεται εντός κάποιου οργάνου ή μαλακού ιστού (π.χ. μυς).
Η αντιμετώπισή του εξαρτάται από το σημείο στο οποίο έχει σχηματιστεί το αιμάτωμα αλλά και την έκταση της βλάβης. Το αιμάτωμα εντός ενός οργάνου συνήθως αντιμετωπίζεται με αποστράγγιση του συσσωρευμένου αίματος.
Θεωρείται ιδιαίτερα επικίνδυνο εάν εντοπίζεται στον εγκέφαλο ή κοντά σε αυτόν. Επειδή ο εγκέφαλος βρίσκεται εντός του κρανίου, οτιδήποτε καταλαμβάνει χώρο αυξάνει την ενδοκρανιακή πίεση και μπορεί να εμποδίσει την ομαλή λειτουργία του εγκεφάλου.
Τα συμπτώματα που συνοδεύουν το αιμάτωμα εξαρτώνται επίσης από το σημείο στο οποίο έχει σχηματιστεί, από την έκταση της βλάβης αλλά και από το αν επηρεάζονται παρακείμενες δομές από την επακόλουθη φλεγμονή και το οίδημα.
Τα επιφανειακά αιματώματα, όσα δηλαδή σχηματίζονται στο δέρμα και τους μαλακούς ιστούς (π.χ. στους μύες) αντιμετωπίζονται μόνο με την εφαρμογή πάγου, την ξεκούραση, την περίδεση και την ανύψωση (RICE). Μπορεί να χρειαστεί επίσης η εφαρμογή θερμότητας.
Το σώμα μας είναι σε θέση να επιδιορθώνει τις βλάβες στα τοιχώματα των αγγείων. Μερικές φορές, όμως, η διαδικασία της επούλωσης δεν ολοκληρώνεται σωστά ή η βλάβη είναι εκτενής και δεν μπορεί να διακοπεί η διαρροή αίματος.
Το αίμα που διαρρέει από το αγγείο αποτελεί ερεθιστικό παράγοντα για τους γύρω ιστούς, γι’ αυτό και εκδηλώνεται φλεγμονή και πόνος, οίδημα και κοκκίνισμα.
Το τραύμα είναι η συνηθέστερη αιτία σχηματισμού του αιματώματος. Τραύμα δεν θεωρείται μόνο το χτύπημα κατά τη διάρκεια τροχαίου, από πτώση, πρόσκρουση κ.λπ. Στα τραύματα των ιστών κατατάσσονται επίσης το έντονο φτάρνισμα ή η αιφνίδια συστροφή του χεριού ή του ποδιού.
Το αιμάτωμα μπορεί να εμφανιστεί σε οποιοδήποτε σημείο του σώματος. Ασχέτως των επιμέρους χαρακτηριστικών του, το αιμάτωμα σε κάθε περίπτωση αποτελεί συσσώρευση πηχτού αίματος εκτός ενός αγγείου.
Θεραπεία – Αντιμετώπιση
Το αιμάτωμα στο δέρμα και τους μαλακούς ιστούς αντιμετωπίζεται με την εφαρμογή πάγου, την ξεκούραση, την περίδεση και την ανύψωση (RICE). Ορισμένοι ειδικοί συνιστούν εναλλακτικά την εφαρμογή θερμότητας.
Ο πόνος που συνοδεύει το αιμάτωμα οφείλεται συνήθως στη φλεγμονή που εκδηλώνεται στο σημείο και αντιμετωπίζεται με τα παυσίπονα. Η επιλογή του αναλγητικού εξαρτάται από τη γενικότερη κατάσταση της υγείας του ασθενούς. Για παράδειγμα, ορισμένα παυσίπονα δεν είναι ενδεδειγμένα για άτομα που παίρνουν αντιπηκτικά ή έχουν προβλήματα με το συκώτι τους.
Όσον αφορά το αιμάτωμα σε συγκεκριμένα όργανα, ο γιατρός θα σχεδιάσει το θεραπευτικό πλάνο ανάλογα με το σημείο που εκδηλώνεται το αιμάτωμα, την έκταση της βλάβης αλλά και τη γενικότερη υγεία του ασθενούς.
Πηγή: onmed.gr