Η γονιδιακή μετάλλαξη της… μακροζωίας

Ποιος θέλει να γίνει… υπεραιωνόβιος; Τα γενετικά μυστικά των αιωνόβιων αρχίζουν να αποκαλύπτονται και υποδηλώνουν, ότι η χαμηλή χοληστερόλη παίζει ρόλο στην ασυνήθιστη μακροζωία τους.

«Πρόκειται για μία από τις πρώτες μελέτες, που ανιχνεύουν την ύπαρξη σπάνιων γονότυπων σε αυτούς τους ανθρώπους» ανέφερε ο João Pedro de Magalhães από το πανεπιστήμιο του Λίβερπουλ.

Πιστεύεται ότι η γενετική ευθύνεται για έως και το 30 % της μεταβλητότητας στη διάρκεια της ανθρώπινης ζωής.

Ωστόσο, μέχρι στιγμής μόνο δύο γονίδια έχουν συνδεθεί με τη μακροζωία, ενώ κανένα από αυτά δε φαίνεται να έχει μεγάλη επιρροή, δημιουργώντας ένα γενετικό παζλ, το οποίο μερικές φορές καλείται «απούσα κληρονομικότητα».

Οι ειδικοί υποπτεύονταν ότι πίσω από τη μακροζωία βρίσκονται σπάνιες γενετικές μεταλλάξεις, αναφέρει δημοσίευμα του newscientist.com.

Προκειμένου να καταφέρουν να εντοπίσει αυτές τις σπάνιες μεταλλάξεις, ο Timothy Cash από το Ισπανικό Εθνικό Κέντρο Ερευνών για τον Καρκίνο στη Μαδρίτη και οι συνεργάτες του, εξέτασαν το DNA τριών ισπανών αιωνόβιων και τεσσάρων αρκετά ηλικιωμένων αδελφών τους.

Αυτό το συνέκριναν με το DNA 800 ανθρώπων με «μέσο όρο μακροζωίας», καθώς μόλις ένας στους 5.000 ζει μέχρι τα 100 χρόνια.

Σπάνιες μεταλλάξεις

Το ένα γονίδιο -apolipoprotein B- είχε σπάνιες μεταλλάξεις σε τρεις οικογένειες με αρκετά ηλικιωμένους, οι οποίες ήταν λιγότερο κοινές στους υπόλοιπους 800.

Η πρωτεΐνη που παράγει αυτό το γονίδιο επηρεάζει την κακή χοληστερόλη στο αίμα, τα υψηλά επίπεδα της οποίας οδηγούν σε καρδιακές προσβολές. Είναι πιθανό οι μεταλλάξεις αυτές να μειώνουν τα επίπεδα της κακής χοληστερόλης, σημειώνει το ίδιο δημοσίευμα.

Η ερευνητική ομάδα μελέτα τώρα το κατά πόσο τα επίπεδα χοληστερόλης στους αιωνόβιους υποστηρίζουν αυτή τη θεωρία. Αν ισχύει αυτό, τότε «θα ενισχύσει σίγουρα την ιδέα ότι η καρδιαγγειακή υγεία είναι ένας σημαντικός παράγοντας στη συνολική γήρανση» σχολίασε ακόμη ο Cash.

Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει, ότι ένα άλλο γονίδιο (απολιποπρωτεΐνη Ε), για το οποίο υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις ότι παίζει κάποιο ρόλο στη διάρκεια της ανθρώπινης ζωής, βοηθά επίσης στη μεταφορά της χοληστερόλης.

Ωστόσο, οι ευεργετικές παραλλαγές αυτού του γονιδίου μειώνουν επίσης τον κίνδυνο της νόσου του Αλτσχάιμερ, η οποία πιστεύεται συνήθως ότι είναι ο κύριος λόγος πίσω από τις επιπτώσεις στην μακροζωία.

Ένα άλλο γονίδιο που έχει εμπλακεί πρόσφατα στις συζητήσεις περί μακροζωίας είναι το FOXO3a, το οποίο μπορεί να επηρεάσει την ευαισθησία των ανθρώπων στην ινσουλίνη.