Η γυμναστική εξουδετερώνει τις βλάβες που μπορεί να προκαλέσει το αλκοόλ

Επιστημονική ομάδα του Κέντρου Έρευνας και Αξιολόγησης της Φυσικής Απόδοσης, του Εργαστηρίου Ψυχολογίας της Άσκησης και Ποιότητα Ζωής του ΤΕΦΑΑ, και του Εργαστηρίου Βιοχημείας της Άσκησης του Ινστιτούτου Σωματικής Απόδοσης και Αποκατάστασης του ΚΕΤΕΑΘ, με επικεφαλής τον αναπληρωτή καθηγητή Θανάση Τζιαμούρτα, εξέτασε την επίδραση που έχει η υπερβολική λήψη αλκοόλ και η άσκηση στο οξειδωτικό στρες και σε δείκτες λειτουργίας του ήπατος.

Στην έρευνα πήραν μέρος 17 άτομα τα οποία έκαναν υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ («βαρυπότες») και 17 άτομα τα οποία δεν κατανάλωναν μεγάλη ποσότητα οινοπνεύματος. Η πρώτη κατηγορία ατόμων έπιναν πάνω από 17 τυπικά ποτά την εβδομάδα σε σχέση με περίπου 2,5 ποτά που έπινε η άλλη ομάδα.

Οι βαρυπότες είχαν σημαντικά υψηλότερα (κατά 30% σε σχέση με τα φυσιολογικά άτομα) επίπεδα γ-GT, μιας ουσίας που εξετάζει την υγεία του ήπατος, αυξημένα επίπεδα (κατά 13% σε σχέση με τα φυσιολογικά άτομα) TBARS, μιας ουσίας που υποδεικνύει αυξημένο οξειδωτικό στρες, και χαμηλά επίπεδα (κατά 30% σε σχέση με τα φυσιολογικά άτομα) γλουταθειόνης, μιας ουσίας που αποτελεί ίσως το σημαντικότερο αντιοξειδωτικό παράγοντα στον οργανισμό μας.

«Τα αποτελέσματα αυτά υποδεικνύουν πως η αυξημένη λήψη αλκοόλ επιδεινώνει τη λειτουργία του ήπατος. Επίσης, μειώνεται η αντιοξειδωτική προστασία των ατόμων που κάνουν υπερβολική λήψη αλκοόλ και αυτός είναι ίσως ένας πολύ σημαντικός παράγοντας για την υγεία αυτών των ατόμων», σύμφωνα με τον κ. Τζιαμούρτα.

Ωστόσο εξηγεί ότι, με δεδομένο ότι η συστηματική άσκηση αυξάνει το αντιοξειδωτικό σύστημα του ανθρώπου, τα άτομα αυτά θα μπορούσαν να εμπλακούν σε ένα πρόγραμμα συστηματικής άσκησης για να μειώσουν τις αρνητικές επιδράσεις που δημιουργεί η υπερβολική λήψη αλκοόλ.

Η υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ αποτελεί τον τρίτο κυριότερο παράγοντα κινδύνου για ασθένειες μετά το κάπνισμα και την αρτηριακή πίεση, και σύμφωνα με τον ΠΟΥ ευθύνεται κάθε χρόνο για περίπου 4% όλων των τραυματισμών και θανάτων που συμβαίνουν παγκοσμίως.

Πλέον, οι έννοιες της κατάχρησης αλκοόλ και της εξάρτησης από το αλκοόλ εμπεριέχονται στον ευρύτερο όρο «διαταραχές της χρήσης αλκοόλ», ο οποίος έχει υποκατηγορίες που περιγράφουν την σοβαρότητα της διαταραχής (ήπια, μέτρια, σοβαρή).

Οι διαταραχές της χρήσης αλκοόλ μπορούν να οδηγήσουν σε σοβαρές διαταραχές και συνοδές νόσους, όπως εγκεφαλική βλάβη, αλκοολική ηπατοπάθεια, διατροφικές και μεταβολικές διαταραχές, ενώ επίσης αυξάνουν την πιθανότητα ατυχημάτων, βίαιων πράξεων και αντικοινωνικής συμπεριφοράς.

Τα μεγαλύτερα ποσοστά ατόμων που κάνουν χρήση αλκοόλ βρίσκονται στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Παρά την ανάγκη για μείωση των ποσοστών υπέρμετρης κατανάλωσης αλκοόλ, τα προγράμματα που εφαρμόζονται για την απεξάρτηση, τη στήριξη και την επανένταξη στην κοινωνία ατόμων με διαταραχές της χρήσης αλκοόλ δεν επιφέρουν ικανοποιητικά αποτελέσματα. Τα ποσοστά θεραπείας δεν ξεπερνούν το 20% των συμμετεχόντων, ενώ τα ποσοστά υποτροπής είναι ιδιαίτερα υψηλά και σε ορισμένα προγράμματα αγγίζουν το 90%. Για το λόγο αυτό, μια μερίδα επιστημόνων έχει στραφεί στη διερεύνηση εναλλακτικών μεθόδων αντιμετώπισης της εξάρτησης από το αλκοόλ και άλλες ουσίες.