Η σχέση ουρολοιμώξεων με τα προβιοτικά

Τι αναφέρουν οι έρευνες για την αντιμετώπιση των υποτροπιαζουσών ουρολοιμώξεων

Η ουρολοίμωξη αποτελεί μια πολύ συχνή διαταραχή, καθώς η συχνότητα εμφάνισής της φαίνεται να αγγίζει τα 150 εκατομμύρια περιστατικά παγκοσμίως, σε ετήσια βάση.

Με τον όρο ουρολοίμωξη εννοούμε την ύπαρξη μικροβίων στα ούρα του ασθενούς, ως αποτέλεσμα, συνήθως, του αποικισμού τους στην ουρήθρα και την εγκατάστασή τους στην ουροδόχο κύστη. Στην πλειονότητά τους, οι ουρολοιμώξεις πλήττουν γυναίκες καθώς η ουρήθρα βρίσκεται κοντά στον πρωκτό, άρα η μεταφορά παθογόνων μικροοργανισμών στο ουροποιητικό είναι πιο εύκολη.

Στο γενικό πληθυσμό, τα άτομα που βρίσκονται σε μεγαλύτερο κίνδυνο είναι τα σεξουαλικώς ενεργά, αυτά με φτωχή υγιεινή, καθώς και οι νοσηλευόμενοι ασθενείς. Για παράδειγμα, η χρήση ουροκαθετήρων, καθώς και η ακτινοβολία που δέχονται οι ογκολογικοί ασθενείς είναι δύο ενδεικτικές καταστάσεις, όπου η εμφάνιση λοίμωξης της ουροδόχου κύστεως είναι ιδιαίτερα διαδεδομένη. Παράλληλα, τα χειρουργεία στην κοιλιά, αλλά και η εκτεταμένη χρήση αντιβιοτικών, που μειώνει ταυτόχρονα τα παθογόνα αλλά και τα ωφέλιμα για τον οργανισμό βακτήρια, φαίνεται να αποτελούν επιβαρυντικούς παράγοντες. Η αυξανόμενη, μάλιστα, αντοχή των παθογόνων μικροοργανισμών που προκαλούν ουρολοιμώξεις στα χρησιμοποιούμενα αντιβιοτικά έχει πλέον στρέψει το επιστημονικό ενδιαφέρον σε εύρεση νέων εναλλακτικών για την αντιμετώπιση ή πρόληψη των ουρολοιμώξεων.

Στο κέντρο αυτού του ενδιαφέροντος έχουν βρεθεί τα προβιοτικά, τα οποία ορίζονται ως ζωντανοί μικροοργανισμοί, συνήθως λακτοβάκιλλοι και μπιφιδοβακτήρια, οι οποίοι όταν χορηγηθούν σε ικανοποιητικές ποσότητες, αποφέρουν όφελος για την υγεία του ξενιστή (του οργανισμού δηλαδή που τα λαμβάνει). Τα προβιοτικά έχουν πλέον μπει για τα καλά στη ζωή μας, καθώς κυκλοφορούν σε προϊόντα ειδικής διατροφής, καθώς και σε διαδεδομένα «λειτουργικά» τρόφιμα, όπως εμπλουτισμένο γιαούρτι και γάλα, ενώ χρησιμοποιούνται για τη ζύμωση ποτών και τυριού. Πώς όμως λειτουργούν ενάντια της ουρολοίμωξης;

Έρευνες αναφορικά με την ωφέλειά τους στις ουρολοιμώξεις, υποστηρίζουν ότι τα προβιοτικά, δημιουργώντας μια πιο υγιή εντερική χλωρίδα, μειώνουν τις πιθανότητες μεταφοράς παθογόνων βακτηριδίων από τον πρωκτό στην ουρήθρα. Η δράση τους τείνει να είναι ακόμα πιο σημαντική, σε υποτροπιάζουσες καταστάσεις.

Πιο συγκεκριμένα, φως ρίχνουν οι έρευνες στην αντιμετώπιση ή και πρόληψη των υποτροπιαζουσών ουρολοιμώξεων, εστιάζοντας σε μια εναλλακτική θεραπεία που περιλαμβάνει προβιοτικά.

Αυτά φαίνεται ότι:

– Επαναφέρουν την ισορροπία στην εντερική χλωρίδα και εξασφαλίζουν ότι επικρατούν τα «καλά» βακτήρια έναντι των παθογόνων στο έντερο

– Ελαχιστοποιούν τις πιθανότητες μεταφοράς παθογόνου βακτηριδίου από τον πρωκτό στην ουροδόχο κύστη

– Μεγιστοποιούν την άμυνα του οργανισμού έναντι παθογόνων μικροοργανισμών που προκαλούν λοιμώξεις Συμπληρωματικά ως προς τα παραπάνω, νέα δεδομένα έρχονται να στηρίξουν και τη δράση του Cranberry, ένα είδος μούρου, στην προστασία από ουρολοιμώξεις.

– Υπάρχουν ενδείξεις ότι, όταν καταναλωθεί σε υπερ- συμπυκνωμένη μορφή, όπως π.χ. σε χάπια, μπορεί να λειτουργήσει συνεργιστικά με τα προβιοτικά, για τη μείωση της συχνότητας των ουρολοιμώξεων. Ο τρόπος δράσης του στηρίζεται σε μία ουσία που περιέχει και εμποδίζει την προσκόλληση των βακτηριδίων στην ουροδόχο κύστη. Ωστόσο, προσοχή χρειάζεται σε άτομα που λαμβάνουν βαρφαρίνη ως αντιπηκτικό, καθώς ενδέχεται να υπάρχουν αλληλεπιδράσεις.

Συμπερασματικά, τα προβιοτικά και το Cranberry μπορούν να λαμβάνονται προληπτικά για τη μείωση του κινδύνου ουρολοίμωξης. Επιπλέον, μπορούν να λαμβάνονται παράλληλα με τα αντιβιοτικά (όχι ως υποκατάστατο αυτών) και οπωσδήποτε μετά τη διακοπή τους για την αποφυγή επανεμφάνισης της ουρολοίμωξης.

Πηγή: mednutrition.gr