Υαλοειδοωχρική έλξη: Προλαμβάνοντας την απώλεια όρασης με βιολογική θεραπεία

Μεγαλώνοντας το υαλοειδές αποκολλάται βαθμιαία από τον αμφιβληστροειδή, μια διαδικασία που καλείται αποκόλληση του υαλοειδούς. Σε κάποιους από εμάς η αποκόλληση αυτή εξελίσσεται ανώμαλα, γεγονός που στοιχειοθετεί το σύνδρομο υαλοειδοωχρικής έλξης. Με απλά λόγια το υαλοειδές έλκει την ωχρά κηλίδα, παραμορφώνει τα κύτταρα της κεντρικής όρασης και συνεπάγεται συχνά μη αναστρέψιμες βλάβες στην ευκρινή μας όραση.

Στα πρώτα στάδια του συνδρόμου ο ασθενής αναφέρει μια δυσκολία στην κεντρική του όραση, μια αδυναμία εστίασης σε λεπτομέρειες μιας εικόνας, καθώς και μια παραμόρφωση σε γραμμές τις οποίες εκλαμβάνει ως καμπύλες. Η θόλωση αυτή εξελίσσεται βαθμιαία σε ένα κεντρικό σκότωμα, όπου λείπει κυριολεκτικά ένα κομμάτι της εικόνας και υπάρχει πλήρης αδυναμία ανάγνωσης. Η διάγνωση του συνδρόμου υαλοειδοωχρικής έλξης γίνεται με μια οφθαλμολογική εξέταση που περιλαμβάνει βυθοσκόπηση και εξέταση οπτικής τομογραφίας συνοχής (ΟCT) η οποία και επιβεβαιώνει την έλξη στην κεντρική περιοχή της όρασης.

Μοναδική θεραπευτική επιλογή μέχρι πρότινος αποτελούσε η χειρουργική αφαίρεση της έλξης με την μέθοδο της υαλοειδεκτομής. Η πρόσφατη έγκριση μιας νεότερης βιολογικής θεραπείας (οκριπλασμίνη) μας δίνει την δυνατότητα να επέμβουμε σε ένα πρώιμο στάδιο γεφυρώνοντας έτσι ένα θεραπευτικό κενό.

Η οκριπλασμίνη της εταιρείας Alcon, αποτελεί μία συνθετική μορφή του ανθρώπινου ενζύμου της πλασμίνης η οποία παράγεται με τη χρήση τεχνολογίας ανασυνδυασμένου DNA και διασπά την ανώμαλη σύνδεση μεταξύ της ωχράς κηλίδας και του υαλοειδούς. Εγχύεται εφ’άπαξ εντός του ματιού και λειτουργεί κυριολεκτικά ως ένα «βιολογικό νυστέρι» που εκτελεί μια μέχρι πρότινος αποκλειστικά χειρουργική πράξη. Μελέτες έχουν αναδείξει την εξαιρετική αποτελεσματικότητα και ασφάλεια της οκριπλασμίνης εφόσον αυτή εφαρμοστεί σε ορθά επιλεγμένα περιστατικά έλξηs.

Η επιτυχής θεραπεία της υαλοωχρικής έλξης συμβάλλει όχι μόνο στην αναστροφή των διαταραχών της όρασης που προκαλούνται στα πρώιμα στάδια, αλλά και στην αποτροπή της μη αναστρέψιμης απώλειας όρασης που λαμβάνει χώρα στα όψιμα στάδια της πάθησης. Τα νεότερα διαγνωστικά (οπτική τομογραφία συνοχής) και θεραπευτικά (οκριπλασμίνη) εργαλεία καθιστούν εφικτό τον στόχο έγκαιρης και αποτελεσματικής αντιμετώπισης του συνδρόμου.