Ύπνος & διαβήτης τύπου 2: Πώς θα μειώσετε τον κίνδυνο

Αρκετές μελέτες έχουν υποδείξει ότι το σταθερό πρόγραμμα ύπνου αποτελεί «κλειδί» για την υγεία και τη μακροζωία και τα νέα επιστημονικά δεδομένα φαίνεται να επιβεβαιώνουν και με το παραπάνω τη θεωρία αυτή.

Ακόμη και μικρές αποκλίσεις στο πρόγραμμα ύπνου, όταν για παράδειγμα ξυπνάμε νωρίς τις καθημερινές και δύο ή τρεις ώρες αργότερα τα σαββατοκύριακα, μπορεί να οδηγήσουν μακροπρόθεσμα σε επιπλοκές για την υγεία.

Έχει αποδειχθεί ότι τα άτομα που εργάζονται με εναλλασσόμενες βάρδιες έχουν σε γενικές γραμμές χειρότερη υγεία, επειδή αποσυντονίζεται το βιολογικό ρολόι του οργανισμού τους. Τα άτομα αυτά διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να εκδηλώσουν καρδιοπάθεια και διαβήτη τύπου 2 σε σύγκριση με άτομα που διατηρούν σταθερό ωράριο εργασίας.

Στο πλαίσιο της νέας μελέτης, διαπιστώθηκε ότι οι μεσήλικες που ξυπνούν διαφορετικές ώρες κάθε μέρα κατά τη διάρκεια της εβδομάδας έχουν στο αίμα τους ανεβασμένα επίπεδα λιπαρών και παράλληλα μειωμένα επίπεδα μιας σύνθετης ουσίας που συμβάλλει στη μείωση των επιπέδων του σακχάρου. Το δείγμα περιελάμβανε 447 υγιείς άνδρες και γυναίκες ηλικίας 30-54 ετών, οι οποίοι εργάζονταν (εκτός σπιτιού) τουλάχιστον 25 ώρες την εβδομάδα, όχι όμως με εναλλασσόμενες βάρδιες.

Τα ευρήματα που δημοσιεύονται στην επιθεώρηση Journal of Clinical Endocrinology and Metabolism είναι τα πρώτα που δείχνουν ότι υπάρχει συσχέτιση ανάμεσα σε αυτό που ονομάζουμε «κοινωνικό τζετ λαγκ» και στα μεταβολικά νοσήματα, όπως ο διαβήτης, σε άτομα που δεν εργάζονται με εναλλασσόμενες βάρδιες.

Η Δρ Πατρίσια Γουόνγκ από το Πανεπιστήμιο του Πίτσμπεργκ εξηγεί πως «το κοινωνικό τζετ λαγκ αφορά στην ασυμβατότητα μεταξύ του βιολογικού ρυθμού ενός ανθρώπου και του προγράμματος ύπνου που του έχει επιβληθεί κοινωνικά». «Πρόκειται για την πρώτη μελέτη που δείχνει ότι, ακόμη και σε υγιείς εργαζόμενους ενήλικες στους οποίους δεν παρατηρούνται ακραίες αποκλίσεις στο πρόγραμμα του ύπνου, το κοινωνικό τζετ λαγκ συμβάλλει σε μεταβολικά προβλήματα», επισημαίνει η Γουόνγκ.

Τα μεταβολικά προβλήματα συμβάλλουν μακροπρόθεσμα στην παχυσαρκία, το διαβήτη και τις καρδιαγγειακές επιπλοκές.