Καρκίνωμα in situ: Παράγοντας κινδύνου για τις γυναίκες ή πρόδρομη μορφή της νόσου

Έτσι, η συντριπτική πλειονότητα των γυναικών υποβάλλεται σε αφαίρεση κάποιου τμήματος του μαστού ή σε μαστεκτομή, συχνά σε διπλή μαστεκτομή, καθώς πολλές γυναίκες προτιμούν να αφαιρέσουν προληπτικά και τον υγιή μαστό.

Ωστόσο, όπως διαπιστώθηκε, η θεραπεία ή η έλλειψή της γι’ αυτό το αρχικό στάδιο καρκίνου δεν μεταβάλλει την εξέλιξη της νόσου. Ειδικότερα, διαπιστώθηκε ότι οι γυναίκες που έπασχαν από αυτήν τη μορφή καρκίνου είχαν τις ίδιες πιθανότητες θανάτου από καρκίνο του μαστού με τις γυναίκες στον γενικό πληθυσμό.

Επίσης αυτές που πέθαιναν, έχαναν τη ζωή τους παρότι είχαν λάβει θεραπεία και όχι λόγω της απουσίας της. Στο σχετικό συμπέρασμα κατέληξαν ερευνητές, οι οποίοι δημοσίευσαν τη μελέτη τους στην επιθεώρηση Jama Oncology.

Τα τελευταία χρόνια καταγράφεται κατακόρυφη αύξηση των διαγνώσεων του ενδοπορικού καρκινώματος in situ. Μάλιστα αυτές οι διαγνώσεις αποτελούν το 25% των καρκινικών διαγνώσεων με τη βοήθεια μαστογραφίας, καθώς οι ακτινολόγοι χάρη στην εξέλιξη της τεχνολογίας μπορούν και εντοπίζουν όλο και μικρότερους καρκινικούς όγκους.

Όμως ακόμα και σήμερα οι ειδικοί αγνοούν κατά πόσον το ενδοπορικό καρκίνωμα in situ αποτελεί πρόδρομη μορφή της νόσου ή απλώς έναν παράγοντα κινδύνου.

Όπως εξηγεί η δρ Λόρα Εσερμαν, χειρουργός μαστού και ερευνήτρια του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας και υπογράφουσα το συνοδευτικό της μελέτης κύριο άρθρο, αν οι θανατηφόροι καρκίνοι εμφανίζονταν αρχικώς ως ενδοπορικά καρκινώματα, τα ποσοστά των διηθητικών καρκίνων του μαστού θα έπρεπε να έχουν μειωθεί λόγω της καλύτερης δυνατότητας διάγνωσης του ενδοπορικού καρκινώματος. Κάτι τέτοιο, όμως, δεν συνέβη ακόμα, και οι επιστήμονες καταλήγουν στο ότι αν η θεραπεία δεν έχει σημασία στην περίπτωση του ενδοπορικού καρκινώματος, είναι προφανές πόση αγωνία θα νιώθουν οι πάσχουσες.

Τέλος, όπως επισημαίνουν οι ειδικοί, αν το ενδοπορικό καρκίνωμα in situ είναι απλώς ένας παράγοντας κινδύνου, και όχι μία πρόδρομη μορφή της νόσου, οι πάσχουσες θα μπορούν να βοηθηθούν με ορμονικές και ανοσοβιολογικές θεραπείες. Στόχος τους θα είναι η μεταβολή του περιβάλλοντος στο εσωτερικό του μαστού, ώστε να γίνει πιο αφιλόξενο στα καρκινικά κύτταρα, εξηγεί η δρ Εσερμαν.