Μελέτη ύπνου: Πώς γίνεται, ποιοι πρέπει να την κάνουν

Η αξιολόγησή τους αρχίζει με λήψη καλού ιατρικού ιστορικού, όπου ο ασθενής περιγράφει τι του συμβαίνει, καθώς και παθήσεις από τις οποίες ενδεχομένως πάσχει.

Η συνηθέστερη μορφή μελέτης του ύπνου είναι η πολυπνογραφία, που μπορεί να είναι νυκτερινή ή ημερήσια. Κατά κανόνα, γίνεται νυκτερινή πολυπνογραφία σε ανθρώπους που είθισται να κοιμούνται τα βράδια, διότι η προσπάθεια είναι η μελέτη του ύπνου να μιμηθεί όσο περισσότερο γίνεται τις συνθήκες του σπιτιού, γιατί σε διαφορετική περίπτωση δεν θα εντοπισθεί το πρόβλημα.

Μελέτη ύπνου γίνεται συνήθως σε ανθρώπους για τους οποίους υπάρχει υποψία ότι:
-έχουν άπνοια
-σύνδρομο ανήσυχων ποδιών
-άλλα προβλήματα.

Πώς γίνεται
Στον ασθενή τοποθετούνται περίπου 25 καλώδια από το κεφάλι μέχρι τις κνήμες των ποδιών, τα οποία καταγράφουν διάφορες παραμέτρους, όπως:
-Η ηλεκτρική δραστηριότητα στον εγκέφαλο, στους μυς και την καρδιά του (γίνεται ηλεκτροεγκεφαλογράφημα, ηλεκτρομυογράφημα και ηλεκτροκαρδιογράφημα αντιστοίχως)
-Η ροή του αέρα στο στόμα και τη μύτη του
-Οι κινήσεις του θώρακα, της κοιλιάς και των ποδιών του.

Στον ασθενή συνιστάται να μην έχει ξεκουραστεί την ίδια ημέρα ώστε να μπορέσει να κοιμηθεί το βράδυ.

Τα δωμάτια είναι μονόκλινα, ευρύχωρα και με κατάλληλη θερμοκρασία και φωτισμό. Δεν διαθέτουν νοσοκομειακό εξοπλισμό, έχουν ηχητική μόνωση και βρίσκονται μακριά από τα θορυβώδη τμήματα του νοσοκομείου (δεν βρίσκονται λ.χ. δίπλα στην Εντατική ή στο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών).

Επιπλέον, στα δωμάτια υπάρχουν οθόνες ώστε να παρακολουθούνται οι ασθενείς δίχως να πρέπει το νοσηλευτικό προσωπικό να ανοιγοκλείνει την πόρτα. Οι περισσότερες παρεμβάσεις του προσωπικού, τέλος, γίνονται με τηλεχειριστήριο από την κονσόλα που βρίσκεται έξω από το μονόκλινο, ενώ υπάρχει και ενδοσυνεννόηση.

Η μελέτη γίνεται υπό επιτήρηση από ειδικά εκπαιδευμένο προσωπικό, το οποίο όλη τη νύχτα ελέγχει αν το σήμα από τα καλώδια είναι καλό ώστε να κάνει τις απαιτούμενες προσαρμογές και, βεβαίως, παρακολουθεί τον ασθενή.

Η επόμενη μέρα

Το πρωί που ξυπνά ο ασθενής, του αφαιρούνται τα καλώδια και ο γιατρός εξετάζει τα δεδομένα που στη διάρκεια της νύχτας αποθηκεύονταν σε ηλεκτρονικό υπολογιστή. Αν διαπιστωθεί πως ο ασθενής έχει άπνοια, καλείται να περάσει και δεύτερη νύχτα στο νοσοκομείο.

Κατά τη διάρκεια της δεύτερης νύχτας, του τοποθετούνται πάλι τα καλώδια, αλλά και μια ειδική μάσκα μέσω της οποίας του χορηγείται αέρας υπό πίεση. Η μέθοδος αυτή λέγεται CPAP (συνεχής θετική πίεση στους ανώτερους αεραγωγούς).

Ο ασθενής μπορεί να χρειαστεί να περάσει και τρίτη νύχτα στο νοσοκομείο, όπως συμβαίνει λ.χ. όταν δεν ρυθμίζεται η πίεση της μάσκας το δεύτερο βράδυ επειδή δεν την αντέχει και την βγάζει έπειτα από μια – δυο ώρες.