Η No1 επιλογή στην αντιμετώπιση της φλεβικής ανεπάρκειας

Οι κιρσοί ήταν γνωστοί και είχαν περιγραφεί ακόμα από την εποχή του Ιπποκράτη, όπου οι γιατροί της αρχαιότητας ήξεραν από τότε την ύπαρξη της σαφηνούς φλέβας που τους δημιουργούσε. Την ονόμασαν δε σαφηνή γιατί προεξείχε του δέρματος, ήταν διογκωμένη και σαφώς ορατή.

Η πάθηση της φλεβικής ανεπάρκειας με τη πολυπλοκότητα της εμφάνισή της απασχολεί τη σύγχρονη χειρουργική εδώ και 5-6 δεκαετίες.

Το φλεβικό σύστημα απαιτεί εξειδικευμένη γνώση που περιλαμβάνει αρχικά τη σωστή διάγνωση, διερεύνηση της αιτίας και τη σωστή αντιμετώπιση επεμβατικά, με μέθοδο που έχει τα καλύτερα αποτελέσματα και τις λιγότερες έως μηδαμινές υποτροπές.

Μόνο οι αγγειοχειρουργοί γνωρίζουν το φλεβικό σύστημα

Ο γιατρός που πρέπει να αντιμετωπίζει αυτές τις παθήσεις πρέπει να είναι μόνο ο αγγειοχειρουργός και όχι γιατροί άλλων ειδικοτήτων, διότι αυτός γνωρίζει καλύτερα απ´ όλους την φυσική εξέλιξη της νόσου, καθώς και το σύνολο των επιπλοκών της αλλά και την περίπλοκη φύση του φλεβικού δικτύου.

Η φλεβική ανεπάρκεια σταδιακά δημιουργεί συμπτώματα που συνεχώς επιδεινώνονται όπως οίδημα, πόνο, καυσαλγίες, παραισθησίες, κνησμό, κράμπες, ανήσυχα πόδια και έντονη κόπωση στη διάρκεια της ημέρας.

Οι επιπτώσεις μιας ανεπαρκούς θεραπείας

Εάν παραμείνει χωρίς θεραπεία τότε το δέρμα αλλοιώνεται, σκληραίνει, αποκτά σκούρο χρώμα και λόγω συνεχών φλεγμονών μπορεί να ανοίξει και να δημιουργήσει άτονο έλκος. Άλλες επιπλοκές είναι η θρομβοφλεβίτιδα, το ερυσίπελας (δερματική λοίμωξη) και η ρήξη – αιμορραγία κιρσού.

Έτσι λοιπόν επιβάλλεται ν´ αντιμετωπισθεί αυτή η πάθηση αν είναι δυνατόν από τα αρχικά στάδια (προτού δημιουργηθούν επιπλοκές) γιατί τότε τα αποτελέσματα θα είναι πολύ ικανοποιητικά και με σύντομη αποθεραπεία.

Για δεκαετίες η επεμβατική θεραπεία των κιρσών και φλεβικής ανεπάρκειας ήταν η αφαίρεση – εκρίζωση της σαφηνούς φλέβας χωρίς να έχει γίνει κάποια αλλαγή στη μέθοδο.

Ήταν τραυματική με πολλές κακώσεις ιστών και νεύρων, μεγάλο χρόνο αποθεραπείας και το κυριότερο: υψηλό ποσοστό υποτροπών λόγω του φαινομένου της νεοαγγειογένεσης.

Δηλαδή εξαιτίας της αφαίρεσης της σαφηνούς φλέβας, νέα παράπλευρα αγγεία εμφανίζονταν ειδικά στην μηριαία περιοχή.

Η χειρουργική αποκατάσταση που έδωσε οριστική λύση

Η μέθοδος που ξεκίνησε από το 1999 για πρώτη φορά στον κόσμο και είναι ατραυματική, αναίμακτη και χωρίς αφαίρεση των κεντρικών σαφηνών φλεβών είναι το ενδοαυλικό laser.

Με τη βοήθεια μιας εξελιγμένης οπτικής ίνας η σαφηνής φλέβα θερμαίνεται και συγκλείνεται από μια μικρή οπή χιλιοστού, χωρίς τομές, χωρίς τραυματισμούς νεύρων και ιστών με άριστο λειτουργικό και αισθητικό αποτέλεσμα.

Ο ασθενής μετά την επέμβαση με laser κινητοποιείται σε μισή έως μία ώρα, μένει στο νοσοκομείο λίγες ώρες και μπορεί από την επόμενη μέρα να επανέλθει στις καθημερινές του ασχολίες. Συμπληρώνεται η ενδοσκοπική αυτή μέθοδος με μικροφλεβεκτομές και σκληροθεραπεία με αφρό για ένα ολοκληρωμένο άριστο αποτέλεσμα.

 

 

 

 

Πηγή: newsbeast.gr