Η ορμόνη της αγάπης και η σεξουαλική συμπεριφορά

Μια μικρή ομάδα νευρώνων, οι οποίοι ανταποκρίνονται στην ορμόνη οξυτοκίνη (αλλιώς γνωστή και ως «ορμόνη της αγάπης») φαίνεται ότι αποτελούν το «κλειδί» για τον έλεγχο της σεξουαλικής συμπεριφοράς.

Τουλάχιστον σε ό,τι αφορά στα ποντίκια, όπως υποστηρίζουν ερευνητές από τις ΗΠΑ.

Οι ερευνητές κατάφεραν να «απενεργοποιήσουν» αυτά τα νευρικά κύτταρα, κάτι που σημαίνει ότι τα ποντίκια δεν ήταν πια δεκτικά στην οξυτοκίνη.

Χωρίς την ορμόνη αυτή, τα θηλυκά ποντίκια δεν ένιωθαν περισσότερη έλξη για ένα αρσενικό απ’ όση θα μπορούσαν να νιώσουν για ένα τουβλάκι λέγκο, αναφέρουν οι ερευνητές στη μελέτη τους που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Cell.

Η συγκεκριμένη ομάδα νευρώνων βρίσκεται στον προμετωπιαίο φλοιό, μια περιοχή του εγκεφάλου, η οποία παίζει σημαντικό ρόλο στην προσωπικότητα, τη διαδικασία της μάθησης και της κοινωνικής συμπεριφοράς γενικότερα, αναφέρει δημοσίευμα του BBC.

«Τα ευρήματα είναι εντυπωσιακά, ακριβώς γιατί μια τόσο μικρή ομάδα κυττάρων φαίνεται ότι έχει τέτοια συγκεκριμένη επίδραση» εξήγησε ένας εκ των συγγραφέων της μελέτης, ο ερευνητής Nathaniel Heintz από το πανεπιστήμιο Rockefeller της Νέας Υόρκης.

«Αυτή η εσωτερική ορμόνη ρυθμίζεται με πολλά διαφορετικά περιεχόμενα. Στο συγκεκριμένο πλαίσιο, λειτουργεί μέσω του προμετωπιαίου φλοιού για να βοηθήσει στη διαμόρφωση της κοινωνικής και σεξουαλικής συμπεριφοράς των θηλυκών ποντικιών. Αυτό δε σημαίνει ότι είναι υπεύθυνη μόνο γι΄ αυτό, καθώς η ορμόνη αυτή συμμετέχει και σε πολλές ακόμη εγκεφαλικές λειτουργίες. Ωστόσο, σε αυτόν τον τύπο κυττάρων απαιτείται για αυτή τη μορφή κοινωνικής συμπεριφοράς» είπε ακόμη ο Dr Heintz στο BBC News.

Ο ίδιος πρόσθεσε ότι αυτά τα κυκλώματα μπορεί να υπάρχουν με παρόμοιο τρόπο και σε άλλα είδη, συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων. Για το λόγο αυτό η κατανόηση της λειτουργίας τους στα ποντίκια, θα βοηθήσει τους ερευνητές να καταλάβουν γιατί η οξυτοκίνη έχει αυτές τις επιδράσεις που έχει στους ανθρώπους.