Όταν νιώθουμε ότι η ζωή είναι άδικη, δε… γυμναζόμαστε

Οι άνθρωποι που έχουν γίνει στόχος διακρίσεων λόγω του σωματικού τους βάρους –και οι οποίοι πιστεύουν ότι αυτό είναι κάτι που ισχύει σε γενικές γραμμές- είναι πιο πιθανό να τα παρατήσουν και να σταματήσουν να γυμνάζονται, αντί να συνεχίσουν τις προσπάθειές τους για να χάσουν βάρος.

Αυτό υποστηρίζει μια διαδικτυακή έρευνα, που δημοσιεύτηκε στο Health Psychology και στην οποία συμμετείχαν πάνω από 800 Αμερικανοί.

Οι ερευνητές εστίασαν στο κατά πόσο οι συμμετέχοντες πίστευαν σε ένα «δίκαιο κόσμο», ή σε αυτήν την περίπτωση, στην άποψη ότι οι θετικές δράσεις τους θα οδηγήσουν σε καλά αποτελέσματα.

Όπως αναφέρει δημοσίευμα του time.com, εκείνοι που είχαν βιώσει διακρίσεις λόγω σωματικού βάρους στο παρελθόν και δεν πίστευαν σε ένα «δίκαιο κόσμο» είχαν περισσότερες πιθανότητες να δηλώνουν ότι δε σχεδίαζαν να βάλουν τη γυμναστική στη ζωή τους, σε σχέση με εκείνους που πίστευαν ότι η ζωή είναι δίκαιη.

Σύμφωνα με την επικεφαλής της έρευνας, Rebecca Pearl από το πανεπιστήμιο Γέιλ, οι διακρίσεις κάνουν τους ανθρώπους να υιοθετούν μια απαισιόδοξη στάση για τον κόσμο γύρω τους, αποδέχονται τα αρνητικά στερεότυπα για τους εαυτούς τους, συμπεριλαμβανομένης της άποψης ότι είναι τεμπέληδες.

«Όταν κανείς νιώθει άσχημα για τον εαυτό του και εφαρμόζει τα αρνητικά στερεότυπα για τον εαυτό του, τότε παρατάει τους στόχους του» εξήγησε η ίδια, αναφερόμενη στο φαινόμενο αυτό ως η «επίδραση “γιατί να προσπαθήσω”» («why try effect»).

«Είναι σημαντικό οι γιατροί να γνωρίζουν τι βιώνουν οι άνθρωποι και πως αυτές οι εμπειρίες μπορεί να έχουν πραγματικές επιδράσεις στα επίπεδα αυτοπεποίθησής τους» κατέληξε η ίδια.

Πηγή: newsbeast.gr