Πόνος στον ώμο: Πού οφείλεται, γιατί είναι δύσκολη η αποκατάσταση

Η φλεγμονή στα μαλακά μόρια και τους τένοντες γύρω από την άρθρωση του ώμου, μπορεί να εκδηλωθεί μετά από ένα τραυματισμό ή μια συχνά επαναλαμβανόμενη κίνηση του ώμου.

Μπορεί όμως να εμφανιστεί και απροειδοποίητα, χωρίς να έχει προηγηθεί τραυματισμός ή υπερβολική καταπόνηση.

Συμπτώματα
-Πόνος
-Περιορισμός των κινήσεων
-Μυϊκή αδυναμία
-Παραμόρφωση

Ο ώμος παρουσιάζει μία μεγάλη ποικιλία παθήσεων που οφείλονται σε βλάβη στα οστά της ωμικής ζώνης, της άρθρωσης, τους ορογόνους θύλακες, τους μύες και τους τένοντες. Οι ενοχλήσεις μπορεί επίσης να οφείλονται και σε γενικότερες παθήσεις με τοπικές εκδηλώσεις στον ώμο (πχ. ρευματοειδή αρθρίτιδα).
Συνήθως οι καταστάσεις αυτές χαρακτηρίζονται από τρεις φάσεις: την οξεία, την υποξεία (φάση της αποκατάστασης) και τη χρόνια. Η αντιμετώπιση της πάθησης με στόχο την πλήρη αποκατάσταση, είναι πολύ ευκολότερη στην οξεία φάση, ενώ στη χρόνια τα αποτελέσματα είναι συνήθως φτωχά.

Η αποκατάσταση χαρακτηρίζεται δύσκολη και χρειάζεται πολύ χρόνο. Ο ασθενής θα πρέπει να ενημερώνεται για το μακροχρόνιο της θεραπείας και να ενθαρρύνεται με τη διαβεβαίωση ότι θα γίνει οπωσδήποτε καλά.

Λόγω της μεγάλης ποικιλίας των παθήσεων που οδηγούν σε πόνο του ώμου, ο φυσιοθεραπευτής θα πρέπει να είναι ενημερωμένος για την ακριβή νόσο του ασθενούς, μιας και το είδος της αποκατάστασης διαφέρει στην κάθε ασθένεια.

Ο πάσχων είναι σημαντικό να γνωρίζει ότι, η νόσος θα κάνει τον κύκλο της και θα περάσει, ενώ ο ρόλος της φυσιοθεραπείας είναι να ελαττωθούν τα συμπτώματα και να προληφθούν δυσάρεστες συνέπειες, όπως η αγκύλωση που χαρακτηρίζεται ως παγωμένος ώμος. Σε αυτή την περίπτωση, ο ώμος του ασθενούς καθηλώνεται σε μία θέση και αδυνατεί να εκτελέσει οποιαδήποτε κίνηση.

Σε περίπτωση που τα συμπτώματα δεν υποχωρούν συνιστάται ενδαρθρική έγχυση κορτικοειδών, ενώ ως ύστατη λύση, εάν η δυσκαμψία και το άλγος επιμένει, συνιστάται η επέμβαση.