Συνηθίζουμε να αγγίζουμε, να αγκαλιάζουμε και να φιλάμε τα αγαπημένα μας πρόσωπα, ωστόσο οι κοινωνικές συμβάσεις που διέπουν τις ανθρώπινες σχέσεις δεν επιτρέπουν τέτοιου είδους αμεσότητα με ένα άτομο που μόλις γνωρίσαμε ή που έχουμε δει μία-δύο φορές.
Ο ψυχολόγος Robin Dunbar από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και μια ομάδα Φινλανδών επιστημόνων δημιούργησαν μια σειρά από «χάρτες» που αποκαλύπτουν ποια σημεία του σώματος θεωρούνται «απαγορευμένα» μεταξύ αγνώστων.
Ο «δείκτης αγγίγματος» (touchability index), όπως ονομάζεται, παρέχει με τη βοήθεια χρωματικής κωδικοποίησης μια ολοκληρωμένη εικόνα για τα σημεία του σώματος τα οποία επιτρέπεται να αγγίζουμε στο σώμα ενός άλλου ανθρώπου ανάλογα με τη σχέση που μας δένει με αυτόν (π.χ. ερωτικός σύντροφος, φίλος, συγγενής, άγνωστος).
Οι χάρτες βασίστηκαν σε έρευνα που περιελάμβανε πέντε ευρωπαϊκές χώρες. Ζητήθηκε από περίπου 1.500 άντρες και γυναίκες από τη Βρετανία, τη Φινλανδία, τη Γαλλία, την Ιταλία και τη Ρωσία να χρωματίσουν τις διάφορες περιοχές του ανθρώπινου σώματος ανάλογα με το πού θα επέτρεπαν οι ίδιοι να τους αγγίξει κάποιος. Καθένας από τους συμμετέχοντες σχεδίασε το δικό του «χάρτη αγγίγματος» για 13 διαφορετικά μέλη του κοινωνικού του δικτύου, από το σύντροφο και τους γονείς του έως το θείο και τη θεία του, τα ξαδέρφια του και απλούς γνωστούς του.
Σε γενικές γραμμές παρατηρήθηκε το αναμενόμενο, ότι δηλαδή όσο πιο στενή είναι η σχέση με ένα άτομο τόσο λιγότερες είναι οι περιοχές-ταμπού που επιτρέπεται να αγγίξει.
Αυτό που εξέπληξε όμως τους ερευνητές ήταν η στάση των αντρών απέναντι σε άλλους άντρες και απέναντι στις γυναίκες. Αν και ένας άντρας δεν θα επέτρεπε σε έναν άλλο άντρα να τον αγγίξει σχεδόν πουθενά, θα επέτρεπε σε μια γυναίκα –ακόμη και εντελώς άγνωστη– να προσεγγίσει ακόμη και περιοχές-ταμπού του σώματός του.
Τα ευρήματα των ερευνητών δημοσιεύονται αναλυτικά στην επιθεώρηση Proceedings of the Royal Academy of Sciences.