Τεστ Παπανικολάου: Ποιους καρκίνους ανιχνεύει

Πρόκειται για μια πολύ σημαντική εξέταση η οποία στην ουσία θεωρείται προληπτική για τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας. Και αυτό, διότι μπορεί να διαγνώσει εγκαίρως προκαρκινικές καταστάσεις, δηλαδή αλλοιώσεις στα κύτταρα, οι οποίες ναι μεν δεν έχουν γίνει ακόμα καρκίνος, αλλά μπορεί να μεταπέσουν σε καρκίνο εάν δεν αντιμετωπιστούν με την κατάλληλη θεραπευτική αγωγή.

Σύμφωνα με νεώτερα επιστημονικά ευρήματα, με την ίδια εξέταση, εκτός από τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας, μπορούν να βρεθούν σε θεραπεύσιμο στάδιο ακόμη δύο τύποι καρκίνου:

-Ο καρκίνος του εσωτερικού τοιχώματος της μήτρας (ενδομητρίου) και

-Ο καρκίνος των ωοθηκών

Πρόκειται για δύο παθήσεις που στοιχίζουν τη ζωή σε χιλιάδες γυναίκες κάθε χρόνο.

Με το πέρασμα των χρόνων η εξέταση αυτή καθιερώθηκε αλλά και εξελίχθηκε σε μια μέθοδο υγρής κυτταρολογίας, η οποία επιτρέπει και την ανίχνευση γενετικού υλικού (DNA) του ιού των ανθρώπινων θηλωμάτων (HPV), τα οποία και προκαλούν τον καρκίνο του τραχήλου. Η εξέταση γίνεται και στην Ελλάδα και κοστίζει περίπου 100 ευρώ.

Οι επιστήμονες σκέφτηκαν πως είναι δυνατόν κύτταρα που βρίσκονται ψηλά στο αναπαραγωγικό σύστημα της γυναίκας, δηλαδή στις ωοθήκες και στη μήτρα, να μπορούν, ως φυσική διαδικασία, να αποκολλούνται και μέσω του ενδομητρίου να καταλήγουν στον τράχηλο.

Από εκεί ο γιατρός μπορεί να τα συλλέξει στο πλαίσιο της εξέτασης ρουτίνας για το τεστ Παπ.

Τα συνέλλεξαν λοιπόν και τα εξέτασαν και για μεταλλάξεις σε 12 γονίδια, οι οποίες είναι γνωστό ότι προκαλούν καρκίνο στα συγκεκριμένα όργανα.

Η μέθοδος υπόσχεται ότι στο μέλλον με ένα απλό τεστ Παπ θα μπορεί να διαγνώσει καρκίνο ενδομητρίου και ωοθηκών πριν αυτοί εκδηλωθούν και αναπτυχθούν.

Από το 1952 που καθιερώθηκε ως μέθοδος προληπτικού ελέγχου το τεστ Παπ, έχει μειωθεί η εμφάνιση καρκίνου τραχήλου κατά 80%. Αν η νέα μέθοδος τελικά εφαρμοστεί, θα σώσει πολλές ζωές, καθώς για τον καρκίνο της μήτρας και των ωοθηκών δεν υπάρχει σήμερα τρόπος έγκαιρης πρόληψης.

Ειδικά ο καρκίνος των ωοθηκών είναι ιδιαίτερα επικίνδυνος, καθώς δεν δίνει καθόλου συμπτώματα και έχει ιδιαίτερα κακή πρόγνωση (δεν θεραπεύεται εύκολα).