Στέρηση ύπνου & οστεοπόρωση στους άνδρες: Πώς συνδέονται

Σε μικρή μελέτη που πραγματοποίησαν με τη συμμετοχή δέκα ανδρών διαπίστωσαν ότι μετά από μόλις τρεις εβδομάδες ανεπαρκούς ύπνου το βράδυ, μειώθηκε η ικανότητα των οστών τους να αυτοεπιδιορθώνονται από την καθημερινή φθορά.

Έξι από τους συμμετέχοντες άνδρες είχαν ηλικία 20-27 ετών, ενώ οι υπόλοιποι τέσσερις ήταν άνω των 55 ετών, είχαν δηλαδή περισσότερες πιθανότητες οστεοπόρωσης.

Στη διάρκεια τριών εβδομάδων, οι εθελοντές πήγαιναν κάθε βράδυ για ύπνο τέσσερις ώρες αργότερα απ’ ό,τι το προηγούμενο (σαν να είχε δηλαδή η ημέρα τους 28 ώρες αντί για 24).

Καθ’ όλη τη διάρκεια της μελέτης οι εθελοντές έτρωγαν τις ίδιες θερμίδες και τα ίδια θρεπτικά συστατικά και διατήρησαν σταθερό το επίπεδο της φυσικής δραστηριότητάς τους.

Έπειτα από τρεις εβδομάδες, όλοι οι άνδρες είχαν σημαντικά μειωμένα επίπεδα μιας ουσίας στο αίμα που λέγεται P1NP και αποτελεί δείκτη της ανάπτυξης οστικής μάζας, δηλαδή του σχηματισμού νέου οστού.

Ωστόσο η μείωση ήταν πολύ μεγαλύτερη στους νεαρούς άνδρες (έφτανε το 27% σε σύγκριση με τα επίπεδα που είχε πριν από την έναρξη της έλλειψης ύπνου) απ’ ό,τι στους μεγαλύτερους (έφθανε το 18%).

Ταυτοχρόνως, διατηρήθηκαν σταθερά τα επίπεδα μιας άλλης ουσίας που λέγεται CTX και αποτελεί δείκτη της οστικής αποδόμησης.

Οι δύο αυτές μεταβολές μαζί δείχνουν ότι ο οργανισμός των ανδρών δεν αντικαθιστούσε την οστική μάζα με νέα.

Οι δύο ουσίες ανήκουν στους οστικούς δείκτες και είναι προϊόντα του μεταβολισμού των οστών. Η μέτρησή τους γίνεται για να υπολογιστεί με ακρίβεια ο ρυθμός απώλειας της οστικής πυκνότητας, αλλά και για να αξιολογηθεί η αποτελεσματικότητα των θεραπειών για την οστεοπόρωση.

«Ο ανεπαρκής ύπνος δεν αποτελεί καθιερωμένο παράγοντα κινδύνου για οστεοπόρωση, αλλά αυτή η νέα μελέτη έχει μερικά ενδιαφέροντα αποτελέσματα τα οποία αν επαληθευτούν θα συμβάλλουν στην καλύτερη κατανόηση της νόσου», σχολίασε η δρ Σάρα Λέϋλαντ, από την Εθνική Εταιρεία Οστεοπόρωσης της Βρετανίας.

Τα ευρήματα δείχνουν ότι μακροπρόθεσμα αυξάνει για τους άνδρες ο κίνδυνος να αναπτύξουν οστεοπόρωση, η οποία αποτελεί κύρια αιτία αυτόματων (δηλαδή δίχως τραυματισμό ή κάκωση) καταγμάτων στην τρίτη ηλικία.

Το πιο σοβαρό είναι ότι ο κίνδυνος αυτός είναι ιδαιτέρως έντονος στους νεαρούς άνδρες, οι οποίοι υπό φυσιολογικές συνθήκες δεν ανήκουν στις ομάδες υψηλού κινδύνου για οστεοπόρωση.

Η μελέτη παρουσιάσθηκε στο 99ο Ετήσιο Συνέδριο της Ενδοκρινολογικής Εταιρείας των ΗΠΑ.

Διαβάστε επίσης:

Στέρηση ύπνου: Οι επιπτώσεις στο ανοσοποιητικό

Ύπνος & γονιμότητα: Πόσο πρέπει να κοιμούνται οι άντρες