Αγάπη, ποπ και ενέργεια! Είναι αυτή η τέλεια φόρμουλα για να κερδίσει ένα τραγούδι τη Eurovision;

Υπάρχει συνταγή για να βγει πρώτο ένα τραγούδι στη Eurovision; Κι αν ναι, ποια είναι αυτή;

Έχοντας συγκεντρώσει δεδομένα και από τους 1.371 φιναλίστ της Eurovision από τότε που ξεκίνησε το 1956, ο Guardian έχει επεξεργαστεί το είδος του τραγουδιού και του καλλιτέχνη με τις καλύτερες πιθανότητες να κερδίσει τους περιβόητους δώδεκα πόντους.

Είτε σας γοητεύει το κιτς, είτε το παρακολουθείτε υπό πίεση, τουλάχιστον ένα τραγούδι κάθε χρόνο θα προκαλέσει τη σκέψη: «Ακόμα κι εγώ θα μπορούσα να γράψω κάτι καλύτερο από αυτό!».

«Λοιπόν, αγαπητοί λάτρεις/σκεπτικιστές της Eurovision, έχουμε αναλύσει και τους 1.371 φιναλίστ της Eurovision για σχεδόν επτά δεκαετίες, εξετάζοντας τα συστατικά των νικητήριων τραγουδιών, της δεύτερης και τρίτης θέσης, για είδη, φύλο, ομάδες και διάθεση, για να καταλήξουμε στην τέλεια συνταγή τραγουδιού της Eurovision», γράφουν χαρακτηριστικά οι δημοσιογράφοι που επιμελήθηκαν το άρθρο.

Ακολουθούν τα αποτελέσματα από την κριτική επιτροπή του Guardian

Η ποπ έχει γίνει το κυρίαρχο είδος στη Eurovision

Ψάξτε στα αρχεία της Eurovision και θα βρείτε μια πληθώρα ειδών, πολλά από τα οποία διαφέρουν από τη χώρα που εκπροσωπούν: πάρτε τα τραγούδια copla που εισήγαγε η Ισπανία το 1965 και το 1982. Η παραδοσιακή χορωδία joik της Νορβηγίας, που χρησιμοποιήθηκε το 1980, ή οι κέλτικοι ήχοι πίσω από το τραγούδι της Ιρλανδίας του 2007.

Πριν από τη δεκαετία του 1970, το 85% των συμμετοχών που έλαβαν πρώτη, δεύτερη ή τρίτη θέση στον διαγωνισμό δεν ήταν ποπ τραγούδια (που σημαίνει ότι το τραγούδι είχε δύο ή περισσότερα άλλα είδη που ήταν πιο εμφανή). Πράγματι, οι ήχοι σε στυλ swing της μεγάλης μπάντας και το γαλλικό chanson ήταν το κυρίαρχο είδος μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1970, όταν η ποπ και η ροκ άρχισαν την αστρική τους άνοδο στον ανταγωνισμό, σύμφωνα με στοιχεία που παρείχε η Cyanite, μια εταιρεία που χρησιμοποιεί AI για να αναλύει και ταξινομήσει τη μουσική.

Πλέον, η ποπ είναι ουσιαστικά ο μόνος δρόμος προς το διάσπαρτο με κομφετί βάθρο. Η ανάλυσή δείχνει ότι μόλις πέντε τραγούδια που δεν είναι ποπ έχουν τοποθετηθεί στις τρεις πρώτες θέσεις από το 2000.

Η Φινλανδία κέρδισε με την αξέχαστη συμμετοχή των Lordi με τη heavy metal συμμετοχή τους το 2006, ενώ, σε πλήρη αντίθεση, το τζαζ βαλς του Salvador Sobral ήταν στην κορυφή του διαγωνισμού για την Πορτογαλία το 2017. Η Ιταλία πήρε την κορυφαία απόδοση το 2021 με τη ροκ ερμηνεία των Måneskin, 10 χρόνια αφότου ο Ιταλός Raphael Gualazzi τερμάτισε δεύτερος με τραγούδι τζαζ. Η Ρωσία κατέλαβε την τρίτη θέση το 2019 με το ψυχεδελικό ροκ του Sergey Lazarev.

Υπάρχει μια καλή πιθανότητα, εάν είστε παλιός θαυμαστής της Eurovision, να συνδέσετε τον ανταγωνισμό με τραγούδια υψηλής ενέργειας, υψηλών προδιαγραφών και δικαιολογημένα: τέσσερα στα πέντε τραγούδια στις τρεις πρώτες θέσεις στη διάρκεια της ζωής του διαγωνισμού, ο ανταγωνισμός είχε υψηλή ή μέτρια ενέργεια, εκείνοι που έτειναν προς τον «δυνατό » ή τον «χοροπηδηχτό» ρυθμό, αντί για τραγούδια χαμηλότερης ενέργειας με πιο «ρέον» ρυθμό.

Εν τω μεταξύ, τα δύο τρίτα των καταχωρήσεων γράφονται με πιο χαρούμενα κύρια πλήκτρα, αλλά αυτό αλλάζει. Τραγούδια σε ελάσσονα πλήκτρα ανεβαίνουν και έχουν λάβει εξέχουσα θέση από το 2000, με τα δύο τρίτα των συμμετοχών να εξασφαλίζουν μια θέση στις τρεις πρώτες θέσεις που τραγουδιούνται τώρα σε ελάσσονα κλίμακα.

Σόλο καλλιτέχνες

Ναι, οι δύο προηγούμενοι νικητές -οι Kalush Orchestra της Ουκρανίας και οι Ιταλοί Måneskin- ήταν μπάντες. Και ναι, οι ABBA είναι αδιαμφισβήτητα ο πιο αναγνωρίσιμος νικητής της Eurovision όλων των εποχών. Αλλά σύμφωνα με τα δεδομένα, αν θέλεις να κερδίσεις τον διαγωνισμό στη σύγχρονη εποχή, το πιθανότερο είναι να το κάνεις ως σόλο καλλιτέχνης.

Δεν ήταν πάντα έτσι. Στην πολύ πρώιμη ενσάρκωσή του, ο διαγωνισμός τραγουδιού κυριαρχούνταν από σόλο τραγουδιστές με μερικά ντουέτα, με μέσο όρο λιγότερο από ένα συγκρότημα τον χρόνο -αλλά μέχρι το 1971 το ένα τέταρτο των συμμετοχών ήταν μπάντες, φτάνοντας στους μισούς ανταγωνιστές έναν χρόνο αργότερα, σύμφωνα με τη βάση δεδομένων της Eurovision Six on Stage.

Τα συγκροτήματα της Eurovision έγιναν δημοφιλή τη δεκαετία του 1970

Όταν οι ABBA κέρδισαν τον διαγωνισμό το 1974 με το τραγούδι Waterloo -μόλις το δεύτερο συγκρότημα που το έκανε μετά τους Grethe & Jørgen Ingmann για τη Δανία το 1963-, ήταν η αρχή μιας χρυσής εποχής για τα γκρουπ, που συγκέντρωσαν δύο στα πέντε γκονγκ της Eurovision στις δεκαετίες του 1970 και του 1980, συμπεριλαμβανομένων δύο συμμετοχών στο Ηνωμένο Βασίλειο: Save Your Kisses for Me από την Brotherhood of Man το 1976 και Making Your Mind Up από τον Bucks Fizz το 1981.

Αλλά οι σόλο καλλιτέχνες έχουν κάνει τη φωνή τους να ακουστεί ξανά τις τελευταίες δύο δεκαετίες, καταλαμβάνοντας τις τρεις πρώτες θέσεις σε περισσότερα από τα δύο τρίτα των διαγωνισμών που διεξάγονται από το 1990.

Σόλο γυναίκες καλλιτέχνες κυριαρχούν στον διαγωνισμό τραγουδιού. Περισσότερο από το 42% των παραστάσεων των φιναλίστ από το 1956 είναι σόλο γυναίκες, σε σύγκριση με το 30% των σόλο ανδρών ερμηνευτών, αν και ο αριθμός των ανδρών που παίζουν σόλο ή σε συγκροτήματα έχει αυξηθεί από τη δεκαετία του 1990.

Η μεγαλύτερη συμμετοχή των σόλο γυναικών καλλιτεχνών μπορεί να εξηγήσει γιατί έχουν πάρει περισσότερες από τις κορυφαίες θέσεις. Από το 1957, σχεδόν οι μισές από τις τρεις πρώτες θέσεις καταλαμβάνονται από γυναίκες σόλο καλλιτέχνες, ακολουθούμενες από γκρουπ (28%, μεικτό ή μεμονωμένο φύλο) και άνδρες σόλο καλλιτέχνες (23%).

Ενώ οι γυναίκες κυριαρχούν στη σκηνή, οι άνδρες έχουν μεγαλύτερη παρουσία στο διάσημο «πράσινο δωμάτιο» της Eurovision: περισσότεροι από τέσσερις στους πέντε συνθέτες/στιχουργούς είναι άνδρες. Και ενώ έχει σημειωθεί βελτίωση στην εκπροσώπηση των γυναικών τις τελευταίες δεκαετίες -πριν από το 1980, μόνο το 5% των συνθετών και των στιχουργών ήταν γυναίκες-, εξακολουθούν να αποτελούν μόνο το 20%.

Η νοσταλγία και ο ρομαντισμός έχουν δώσει τη θέση τους σε δυνατά και γεμάτα αυτοπεποίθηση τραγούδια

Δεν είναι φυσικά δύσκολο να μαντέψετε ότι ο πιο χρησιμοποιημένος στίχος (εκτός από τις λεγόμενες λέξεις όπως το, a, me, you κ.λπ.) είναι το «love» που ακολουθείται από το «la la».

Η συμπερίληψη του «love» μειώθηκε από το επιβλητικό 80% των τραγουδιών τη δεκαετία του 1950 σε λιγότερο από τις μισές συμμετοχές από το 2000.

Υπήρξε και μια αντίστοιχη αλλαγή στη διάθεση: τα συναισθηματικά, νοσταλγικά και ρομαντικά τραγούδια των προηγούμενων δεκαετιών έδωσαν τη θέση τους στην ανεβαστική μουσική της δεκαετίας του 1970 και του 1980. Στη δεκαετία του 1990, η σκηνή της Eurovision έχει δει μια σειρά από τραγούδια που έχουν σχεδιαστεί για να προκαλούν εμπιστοσύνη και δύναμη στους ακροατές τους, όπως ο Sam Ryder του Ηνωμένου Βασιλείου που ήρθε δεύτερος με το Space Man το 2022. Το Zitti e Buoni των Måneskin, νικητών του 2021 ή νικήτρια του 2018, Netta Barzilai.

Τα αγγλόφωνα τραγούδια έχουν πολύ σημαντικό ρόλο στον διαγωνισμό της Eurovision από τότε που ο κανόνας του τραγουδιού στην εθνική γλώσσα μιας συμμετοχής, που θεσπίστηκε το 1977, καταργήθηκε το 1999.

Τα τρία τέταρτα των συμμετοχών περιείχαν (τουλάχιστον μερικούς) αγγλικούς στίχους από την έναρξη της χιλιετίας. Τα αγγλικά ήταν ένας άλλος κοινός παράγοντας στο βάθρο, με περισσότερα από 8 στα 10 από τα τρία κορυφαία τραγούδια να τραγουδιούνται στα αγγλικά.

Ποιο είναι λοιπόν το απόλυτο τραγούδι της Eurovision;

Ώρα για την αντιπροσωπεία του Guardian να απονείμει τους douza points της. Περιόρισε σχεδόν 1.400 συμμετοχές για να μας παρουσιάσει το τραγούδι που πιστεύει ότι θα μπορούσατε να ταιριάζει με το μοντέλο των αναγνωστών. Και μετά από τον συνυπολογισμό όλων αυτών, ο νικητής είναι… η σουηδική συμμετοχή και το νικητήριο τραγούδι του διαγωνισμού του 2012, το Euphoria που ερμήνευσε η Loreen! Η οποία, παρεμπιπτόντως, είναι το φαβορί για τη νίκη και φέτος. Απολαύστε!