Πριν πάρει την απόφαση να αλλάξει επαγγελματική ρότα, προκειμένου να ζήσει την οικογένειά του, μετρούσε ήδη 30 χρόνια καριέρας στο τραγούδι. Μάλιστα, για μία περίοδο είδε τις μετοχές τους να ανεβαίνουν κατακόρυφα και ο ίδιος να απολαμβάνει τις δάφνες της επιτυχίας.
Ήταν αρχές της δεκαετίας του 2000, όταν στα ερτζιανά έπαιξε «Ο ύμνος του κερατά». Τον «ύμνο», που έμελλε να γίνει το απόλυτο σουξέ, «έντυσε» με τη φωνή του ο Σταύρος Λιβυκός. Αν και ο λαϊκός τραγουδιστής είχε γράψει μέχρι τότε πολλά χιλιόμετρα στον χώρο (έχοντας σημαντικές συνεργασίες, όπως με τη Μαρινέλλα, τη Βίκυ Μοσχολιού, τη Ρίτα Σακελλαρίου και τον Στράτος Διονυσίου) , το τραγούδι «Πάρε τηλέφωνο τον κερατά» (2002) ήταν εκείνο που απογείωσε την καριέρα του και τον έκανε ευρέως γνωστό.
Οι τηλεοπτικές εμφανίσεις διαδέχονταν η μία την άλλη, όπως και οι συνεντεύξεις. Ο Σταύρος Λιβυκός έγινε «φίρμα» στις πίστες και δεν ήταν λίγοι εκείνοι που έσπευσαν να ακούσουν τον τραγουδιστή με τη λαϊκή φωνή να άδει τον «ύμνο του κερατά», ρίχνοντας στα πόδια του ντάνες τα γαρύφαλλα. «Πες του καθαρά πως δεν τον αγαπάς. Πες του καθαρά ότι τον απατάς» ήταν, κυρίως, οι στίχοι που ξεσήκωναν τον κόσμο.
Αν και οι στίχοι δεν ήταν και ο ορισμός της «ποιότητας», το συγκεκριμένο άσμα λατρεύτηκε από τον κόσμο. Άλλωστε, είχε μία δόση αστεϊσμού και πλάκας και τη δεκαετία του 2000 κυκλοφόρησαν αρκετά τραγούδια αυτού του είδους, όπως: «Ο αγλέορας»-Δημήτρης Σταρόβας, «Τσικουλάτα»-Γιώργος Ξανθιώτης, κ.α.
Μάλιστα, ο Σταύρος Λιβυκός έχει γράψει περισσότερα από 120 τραγούδια κυρίως διασκεδαστικά-χιουμοριστικά, όπως «Κάνει καλό», «Είσαι το μωρό μου». Η φήμη του τραγουδιστή απλώθηκε μέχρι τη γειτονική Βουλγαρία, όπου επίσης για μία περίοδο γνώρισε τρελή επιτυχία.
Ωστόσο, η νέα δεκαετία μπήκε με άγριες διαθέσεις, αφού μαζί της έφερε και τα μνημόνια στην Ελλάδα. Η οικονομική κρίση «χτυπάει» τη χώρα και η νύχτα είναι ένας από τους χώρους, που βίωσε τα αποτελέσματά της. Πολλοί είναι οι τραγουδιστές και τραγουδίστριες, που δε μπορούν να βρουν μια θέση στο χάρτη της διασκέδασης, που δε θυμίζει, πια, εκείνη των περασμένων χρόνων.
Η ανεργία τούς πλήττει και τα οικονομικά προβλήματα όλο και μεγαλώνουν. Ανάμεσα σε αυτούς είναι και ο Σταύρος Λιβυκός, ο οποίος μένει εκτός λόγω κρίσης και όπως εξομολογείται ο ίδιος, δυσκολεύεται να φροντίσει την οικογένεια του (έχει δύο παιδιά, τα οποία σπουδάζει).
«Μας τελείωσαν η δόξα, η φήμη και η επιτυχημένη πορεία. Η κρίση με γονάτισε. Σπουδάζω δυο παιδιά και κάποια στιγμή δεν είχα ούτε για το φαγητό μας. Έτσι, πήρα την απόφαση να κάνω και άλλες δουλειές» δηλώνει στην εφημερίδα Real News. Εξομολογείται με παράπονο ότι οι άνθρωποι που βοήθησε στο απόγειο της δόξας του, όταν τους είχε ανάγκη του γύρισαν την πλάτη. Σάμπως, έτσι δεν γίνεται αρκετές φορές;
Ο Σταύρος Λιβυκός απογοητεύεται. Το τραγούδι για εκείνον είχε πια καθαρά βιοποριστικό ρόλο. Δεν ήθελε άλλο να ανεβαίνει στην πίστα και να τον αποθεώνουν. Όμως, ακόμη και αυτή η αλλαγή νοοτροπίας δεν ήταν αρκετή. Οι προτάσεις δεν έρχονταν. Τα προβλήματα μεγάλωναν. Και ο ίδιος έπρεπε να σηκωθεί για την οικογένειά του.
«Η δουλειά δεν είναι ντροπή» δηλώνει στη Real. Αποφάσισε, λοιπόν, να κρεμάσει το μικρόφωνο και να πιάσει το τιμόνι. Με τη βοήθεια καλών φίλων νοίκιασε ένα ταξί και σήμερα δουλεύει 12 ώρες την ημέρα. Αλλά, όπως, λέει, δεν το νοιάζει. «Γυρίζω στο σπίτι μου χαρούμενος» τονίζει με νόημα.
localStorage.clear();
Πηγή