Γιώργος Θεοφάνους: Η σχέση με τον πατέρα του και τα δύσκολα παιδικά χρόνια στην Κύπρο

Σε μία συγκινητική εξομολόγηση για τα παιδικά του χρόνια προχώρησε ο Γιώργος Θεοφάνους ως καλεσμένος του Νίκου Χατζηνικολάου, στο «Ενώπιος Ενωπίω».

Ο γνωστός μουσικοσυνθέτης αναφέρθηκε στην απώλεια της μητέρας του, όταν εκείνος ήταν 16 χρόνων, ενώ μίλησε και για τη σχέση με τον πατέρα του και τα δύσκολα παιδικά χρόνια στην Κύπρο.

«Πρόλαβε ο πατέρας μου αλλά δεν ήθελε να γίνω μουσικός… Πολλές φορές σκέφτομαι τον πατέρα μου, τον οποίο είχα σε γηροκομείο τα τελευταία πέντε χρόνια, σκέφτομαι αυτός ο “δράκος” που με μεγάλωσε, δεν πέρασα καθόλου καλά μαζί του… τα τελευταία 5 χρόνια ήταν σαν μωρό, πήγαινα στο γηροκομείο και τον άλλαζα», είπε αρχικά.

Για τα παιδικά του χρόνια, είπε: «Ήταν δύσκολα χρόνια. Κάπου διάβαζα ότι τελικά είμαστε οι αναμνήσεις μας, αυτό που είμαστε τώρα, είναι η πρόσθεση των αναμνήσεων, όχι ότι πρέπει να περνάμε άσχημα για να δημιουργούμε».

Και πρόσθεσε: «Προσπαθώ τα παιδιά μου να μην περάσουν αυτά που πέρασα εγώ.. δύσκολα… εγώ δεν είχα φίλους… είχα μόνο τη μουσική μου… ίσως να με έσωσε κιόλας… έχω μάθει να είμαι μόνος μου… θυμάμαι τους βομβαρδισμούς με τους Τούρκους και να μπαίνουμε κάτω από τα κρεβάτια, στις κατακόμβες… ήμουν, είμαι πεισματάρης…».

Για να συνεχίσει: «Πήγα στην Αμερική με υποτροφία, ο μπαμπάς μου δεν ήθελε να σπουδάσω μουσική… τα πολιτικά της Κύπρου τα ξέρεις… ο μπαμπάς μου ανήκε στο λαϊκό κόμμα, στο ΑΚΕΛ, ήταν έτσι… παρ’ ότι η μαμά μου ήταν αγωνίστρια της ΕΟΚΑ, είχαν κόντρα στο σπίτι είχε και τα δύο και τη μία πλευρά και την άλλη… εγώ είμαι κάπου στο κέντρο… ο πατέρας μου παρ’ ότι πήρε μέρος στην αρχή στην επανάσταση… έμενε στο σπίτι του Γρηγόρη Αυξεντίου, τον μεγάλωσε η μητέρα του… ήταν πολύ έξυπνος άνθρωπος ο μπαμπάς μου… τον θαύμαζα… η μητέρα του ήρωα η κυρία Αντωνού, την ημέρα που αναγνώρισαν το πτώμα του Αυξεντίου του διάβασε έναν επικήδειο, τον οποίο αργότερα τον έδωσαν στον πατέρα μου και αυτός έφτασε στα χέρι μου, τον οποίο μελοποίησα και το είπε η Μαρινέλλα».

Και συμπλήρωσε: «Όταν πήρα την υποτροφία για την Αμερική, πήγα στον πατέρα μου… ήμουν μαθητής του 20, ο πατέρας μου, μου είπε: τον άλλον μήνα φεύγεις για τη Μόσχα… γιατρός, τα κανόνισα με το κόμμα και του είπα: τον άλλον μήνα φεύγω για την Αμερική για μουσικός και τα κανόνισα όλα μόνος μου… Δεν μου μίλησε για αρκετά χρόνια…».