Δύο αδέλφια που έχουν τέσσερα παιδιά μαζί θέλουν να καταστήσουν νόμιμη την αιμομιξία

Δύο αδέλφια που ερωτεύτηκαν και απέκτησαν τέσσερα παιδιά μαζί συνεχίζουν να ζητούν τον τερματισμό των νόμων που απαγορεύουν την αιμομικτική τους σχέση.

Ο
Patrick Stuebing, 44 ετών σήμερα,
από τη Λειψία, υιοθετήθηκε ως παιδί
καθώς είχε δεχθεί επίθεση από τον πατέρα
του και δεν γνώρισε τη μικρότερη αδελφή
του Susan Karolewski, 37 ετών, μέχρι που εντόπισε
τη φυσική του οικογένεια στα 20 του
χρόνια.

Έξι
μήνες αφότου ανακάλυψε εκ νέου τη
βιολογική του οικογένεια, ο 23χρονος
τότε και η Susan, η οποία είναι διανοητικά
ανάπηρη, άρχισαν να μοιράζονται ένα
υπνοδωμάτιο μετά τον θάνατο της μητέρας
τους, Ana Marie.

Η προβληματική οικογένεια

Ο Stuebing ήταν το τρίτο από τα οκτώ παιδιά που γεννήθηκαν σε μια φτωχή, αμόρφωτη, δυσλειτουργική οικογένεια. Ο βίαιος πατέρας του, ο οποίος έχει πλέον πεθάνει, του επιτέθηκε με μαχαίρι όταν ήταν τριών ετών, γι’ αυτό και στη συνέχεια υιοθετήθηκε.

Η Susan γεννήθηκε στην ίδια δυστυχισμένη οικογένεια – την ίδια μέρα που οριστικοποιήθηκε το διαζύγιο των γονιών της. Η παιδική της ηλικία ήταν στερημένη, με τη μανιώδη καπνίστρια, άνεργη μητέρα της Ana Marie να την αφήνει συχνά μόνη στο σπίτι ή να διασκεδάζει με εραστές όσο εκείνη ήταν εκεί.

Η Susan, με χαμηλή μόρφωση και με δυσκολία να γράψει, έχει μιλήσει στο παρελθόν για το ότι δεν την αγαπούσαν και ότι ήταν βάρος για τη μητέρα της. Έξι άλλα αδέλφια, ορισμένα από τα οποία γεννήθηκαν με αναπηρίες, πέθαναν στην παιδική τους ηλικία. Ένα παρασύρθηκε και σκοτώθηκε σε ηλικία επτά ετών. Μια άλλη διανοητικά ανάπηρη αδελφή πέθανε σε ηλικία οκτώ ετών.

Πώς ξεκίνησε η αιμομικτική σχέση των δύο αδελφιών

Όταν ο Stuebing ήταν 18 ετών αποφάσισε να βρει τους βιολογικούς του γονείς. Τέσσερα χρόνια αργότερα εντόπισε τη μητέρα του και ανακάλυψε τη Susan.

Μετακόμισε και η Ana Marie του επέτρεψε να μοιραστεί το υπνοδωμάτιο της νεαρής κόρης της. Μιλώντας για τη σχέση του με την τότε 15χρονη το 2007, είπε: «Και οι δύο ξενυχτούσαμε για να μιλήσουμε ο ένας στον άλλον για τις ελπίδες και τα όνειρά μας».

Έξι μήνες αργότερα, η Ana Marie πέθανε από καρδιακή προσβολή. Η Susan ήταν κοντά σε έναν από τους ανάπηρους αδελφούς της, τον Andre, αλλά πέθανε την ίδια χρονιά.

Η τότε έφηβη άρχισε να βασίζεται όλο και περισσότερο στον αδελφό της. «Η εμπιστοσύνη εξελίχθηκε σε ένα διαφορετικό είδος αγάπης όταν η μητέρα μας πέθανε έξι μήνες αργότερα», έχει πει η ίδια, με τον αδελφό της να υποστηρίζει πως «Έγινα αρχηγός της οικογένειας και έπρεπε να προστατεύσω την αδελφή μου. Είναι πολύ ευαίσθητη, αλλά βοηθήσαμε ο ένας τον άλλον κατά τη διάρκεια αυτής της πολύ δύσκολης περιόδου και τελικά αυτή η σχέση έγινε σωματική».

Το ζευγάρι άρχισε να κοιμάται μαζί μήνες αργότερα και αργότερα αποκαλύφθηκε στο δικαστήριο ότι είχαν κοιμηθεί μαζί δεκαέξι φορές μεταξύ Ιανουαρίου και Αυγούστου 2001.

Τα αδέλφια, τα οποία υπερασπίζονται εδώ και καιρό τη σχέση τους, απέκτησαν τέσσερα παιδιά μεταξύ του 2001 και του 2005 – δύο από τα οποία είναι ανάπηρα.

Kαι
οι δύο αρνούνται την αναπηρία των παιδιών
τους, παρά τη γνώμη των ειδικών. «Δύο
από τα παιδιά μας είναι ανάπηρα», δήλωσε
ο Stuebing. «Αλλά αυτό δεν έχει απαραίτητα
να κάνει με το γεγονός ότι είμαστε
αδέλφια. Υπάρχουν και άλλα άτομα με
αναπηρία στην οικογένειά μας. Είχαμε
έξι αδέλφια που δεν επέζησαν σε ορισμένες
περιπτώσεις επειδή ήταν ανάπηρα».

Το ζευγάρι δικάστηκε για αιμομιξία το 2002 και ορκίστηκε να αλλάξει τους νόμους της Γερμανίας που καθιστούν παράνομο το σεξ μεταξύ αδελφών, κάτι που έφεραν στο Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων το 2012. Ωστόσο, έχασαν την υπόθεση. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, στο Στρασβούργο της Γαλλίας, έκρινε ότι η Γερμανία είχε το δικαίωμα να απαγορεύσει την αιμομιξία.

Ο Patrick εξέτισε δύο ποινές φυλάκισης για κατηγορίες αιμομιξίας σε αυτό το διάστημα. Εκείνη την εποχή η Mail Online ανέφερε ότι ο Patrick είπε: «Δεν αισθανόμαστε ένοχοι για αυτό που συνέβη μεταξύ μας. Θέλουμε να καταργηθεί ο νόμος που καθιστά την αιμομιξία έγκλημα».

«Δεν ξέραμε ότι κάναμε κάτι κακό»

«Έγινα
αρχηγός της οικογένειας και έπρεπε να
προστατεύσω την αδελφή μου. Είναι πολύ
ευαίσθητη, αλλά βοηθήσαμε ο ένας τον
άλλον κατά τη διάρκεια αυτής της πολύ
δύσκολης περιόδου και τελικά αυτή η
σχέση έγινε σωματική».

Παρά
το γεγονός ότι έχει ήδη βιώσει μια
φυσιολογική σχέση με μια γυναίκα,
επιμένει: «Δεν ξέραμε καν ότι κάναμε
κάτι κακό όταν αρχίσαμε να κοιμόμαστε
μαζί. Δεν σκεφτήκαμε να χρησιμοποιήσουμε
προφυλακτικό. Δεν ξέραμε ότι ήταν
παράνομο να κοιμόμαστε μαζί. Η μητέρα
μας δεν θα το ενέκρινε, αλλά οι μόνοι
που πρέπει να μας κρίνουν τώρα είμαστε
εμείς».

Η
Susan υπερασπίστηκε την ένωσή τους,
εξηγώντας ότι δεν γνώριζαν ο ένας τον
άλλον όταν μεγάλωναν, καθώς ο αδελφός
της μετακόμισε σε ηλικία τριών ετών,
όταν ο αποθανών πλέον πατέρας τους, του
επιτέθηκε με μαχαίρι.

«Δεν
γνωριζόμασταν από την παιδική μας
ηλικία. Δεν είναι το ίδιο για μας.
Ερωτευτήκαμε ως ενήλικες και η αγάπη
μας είναι αληθινή. Δεν μπορούμε να
κάνουμε τίποτα γι’ αυτό. Υπήρχε αμοιβαία
έλξη και στη συνέχεια η φύση πήρε τη
σκυτάλη από εμάς. Ήταν τόσο απλό. Τι άλλο
θα μπορούσαμε να κάνουμε; Ακολουθήσαμε
το ένστικτό μας και την καρδιά μας».