Θυμίζει την ταινία P.S. I Love You: Δίδυμες αδελφές λαμβάνουν κάρτες από τον νεκρό πατέρα τους στα γενέθλιά τους

Όσοι έχετε δει την ταινία «P.S I Love you» πιθανότατα θα κλάψατε με το story του νεκρού συζύγου που αφήνει δώρα στη γυναίκα του. Η ιστορία όμως αυτή φαίνεται πως επαναλαμβάνεται και στην πραγματική ζωή, με έναν πατέρα που «στέλνει» κάρτες στις κόρες του.

Ένας πατέρας που πέθανε από καρκίνο, ο Νικ Κίναν, έγραψε περίπου 30 κάρτες γενεθλίων για τις δίδυμες κόρες του Ρόουζ και Σοφία, όταν εκείνες ήταν μόλις 17 μηνών.

Έγραψε γενέθλιες κάρτες για τις κόρες του- Θα τις λαμβάνουν μέχρι να γίνουν 30 ετών

Ο πατέρας πέθανε από όγκο στον εγκέφαλο, αλλά ήθελε οι δίδυμες κόρες του να έχουν κάθε χρόνο μία κάρτα με τις ευχές του στα γενέθλιά τους, όπως και η ταινία «P.S. I Love You» με πρωταγωνίστρια την Χίλαρι Σουάνκ. Τα κορίτσια άνοιξαν πρόσφατα τις κάρτες για τα τέταρτα γενέθλιά τους από εκείνον όπου τους έλεγε ότι σύντομα θα ξεκινήσουν το σχολείο και πως πρέπει να προσέχουν η μία την άλλη.

Ο
Νικ Κίναν έφυγε με τραγικό τρόπο από τη
ζωή σε ηλικία 34 ετών τον Νοέμβριο του
2020, εννέα μήνες αφότου του είπαν ότι ο
όγκος του είχε εξελιχθεί σε γλοιοβλάστωμα,
μια επιθετική μορφή καρκίνου. Ο πατέρας
είχε διαγνωστεί με αστροκύτωμα μεγέθους
μπάλας του τένις, έναν κοινό όγκο στον
εγκέφαλο, το 2015, μετά από εβδομάδες με
πόνο στο δεξί του χέρι. Υποβλήθηκε σε
δύο χειρουργικές επεμβάσεις απομάκρυνσης,
ακτινοθεραπεία, χημειοθεραπεία με
έγχυση και από το στόμα, συνταγογραφούμενα
κανναβινοειδή και διάφορες φυσικές
θεραπείες.

Όπως λέει η σύζυγός του, Βικτόρια: «Ο Νικ ήταν ο βράχος όλων μας και πολύ περισσότερο ο δικός μου. Ήταν απίστευτα δυνατός και πήγαινε στη δουλειά κάθε μέρα της ακτινοθεραπείας και της χημειοθεραπείας του, κάτι που με ενέπνευσε. Κατάφερε επίσης να με υποστηρίξει στην εξωσωματική γονιμοποίηση, όπως θα έκανε κάθε καλός σύζυγος, παρόλο που ο ίδιος περνούσε πολύ μεγαλύτερα πράγματα. Ποτέ δεν σκεφτόταν τον εαυτό του. Παρηγορούσε τους άλλους καθώς πέθαινε και έγραφε στα κορίτσια μας, τη Ρόουζ και τη Σόφι, κάρτες γενεθλίων για τα πρώτα 30 χρόνια της ζωής τους. Ήθελε να είναι νοερά μαζί τους καθώς γιόρταζαν τα γενέθλιά τους χωρίς αυτόν».

Η στιγμή που έμαθε για τη διάγνωση του συζύγου της

Περιγράφοντας τη διάγνωση του συζύγου της, η Βικτόρια λέει ότι βρισκόταν στο γυμναστήριο όταν ο Νικ επέστρεψε από ένα επαγγελματικό ταξίδι και είπε ότι θα πήγαινε στο νοσοκομείο. Όπως είπε: «Όταν μπήκα στο δωμάτιο και είδα ότι ο Νικ έκλαιγε, κατάλαβα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Με έβαλε να καθίσω και μου είπε ότι είχαν βρει μια βλάβη στο μέγεθος μπάλας του τένις στην αριστερή πλευρά του εγκεφάλου του, στη μέση του μετωπιαίου λοβού. Μου είπε ότι αναπτυσσόταν αργά και πιθανώς ήταν εκεί από τότε που γεννήθηκε».

Η χειρουργική επέμβαση του Νικ και η επακόλουθη ακτινοθεραπεία και χημειοθεραπεία πήγαν τόσο καλά που ο ίδιος και η Βικτόρια αποφάσισαν να προχωρήσουν με τα σχέδιά τους να κάνουν οικογένεια.«»Συνεχίσαμε τη ζωή μας κανονικά και νομίζαμε ότι κερδίσαμε, οπότε και αποφασίσαμε να προχωρήσουμε στην εξωσωματική γονιμοποίηση» είπε.

Οι τελευταίες ημέρες του πατέρα

«Τότε, τον Δεκέμβριο του 2019, όταν τα κορίτσια μας ήταν μόλις 6 μηνών, ο Νικ παρατήρησε ότι η ομιλία του είχε γίνει ασαφής. Επικοινωνήσαμε με τον γιατρό και καταλήξαμε να ξαναπάμε στο νοσοκομείο τα Χριστούγεννα. Είχα ένα πολύ περίεργο προαίσθημα ότι θα ήταν τα τελευταία μας Χριστούγεννα και έτσι οργάνωσα τη μεγαλύτερη γιορτή καλώντας τους πάντες να έρθουν να μείνουν μαζί μας. Τον Μάρτιο του 2020 μάθαμε ότι ο όγκος του είχε εξελιχθεί σε γλοιοβλάστωμα και μας είπαν ότι είχε πιθανώς λιγότερο από ένα χρόνο ζωής. Στην πραγματικότητα, ο Νικ άντεξε εννέα μήνες από εκείνη τη διάγνωση».

Ο Νικ υποβλήθηκε σε περαιτέρω θεραπεία και εξετάστηκε για μια κλινική δοκιμή, όταν του είπαν ότι δεν μπορούσε να γίνει τίποτα άλλο. Αφού έχασε τις αισθήσεις του στο σπίτι ένα βράδυ του Νοεμβρίου του 2020, ο Νικ μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο, όπου πέθανε το επόμενο πρωί. «Πιστεύω ότι το τελευταίο πράγμα που θυμόταν ήταν ότι βρισκόταν στο σπίτι με την οικογένειά του. Δεν ήξερε ποτέ πραγματικά ότι μπήκε στο νοσοκομείο και πέθανε στις 4 το πρωί της επόμενης ημέρας. Γύρσα στο σπίτι στις 6 το πρωί και συνέχισα να είμαι μητέρα για τις 17 μηνών κόρες αμς, γνωρίζοντας ότι ο μπαμπάς τους δεν ήταν πια μαζί μας».

Η Βικτόρια προτρέπει πλέον τον κόσμο να υπογράψει το αίτημα μιας φιλανθρωπικής οργάνωσης και διεξάξει εκστρατεία στο πλευρό της Brain Tumor Research για να βοηθήσει το αίτημά της για αύξηση της χρηματοδότησης της έρευνας να φτάσει τις 100.000 υπογραφές, με την ελπίδα να προκαλέσει κοινοβουλευτική συζήτηση.