Από την Πάτμο, το αγαπημένο της νησί, η Τζένη Μπαλατσινού αποχαιρετά το 2019.
Η χρονιά που φεύγει αναμφισβήτητα είναι από τις καλύτερες χρονιές της καθώς παντρεύτηκε με τον αγαπημένο της Βασίλη Κικίλια.
Σε μία από τις βόλτες τους στο αγαπημένο νησί της, οι δυο τους ποζάρουν έχοντας θέα τη θάλασσα, με εκείνη να σχολιάζει:
«Κι ακόμη…. το 2020 εύχομαι… να βρίσκεις ένα τετράφυλλο τριφύλλι, να σου βγαίνει η πασιέντζα, να ξαναβρίσκεις τις γεύσεις παλιών συνταγών, να φαντάζεσαι τι θα μπορούσες να κάνεις ένα αντικείμενο, ένα σπίτι, ένα μέρος, να ποτίζεις τα λουλούδια, να βλέπεις την αυλαία να σηκώνεται όταν τα φώτα έχουν σβήσει και το βουητό της αίθουσας έχει καταλαγιάσει, να τρως το τελευταίο καναπεδάκι σε ένα κάλεσμα, να κλαις ακούγοντας το Χειμωνιάτικο ταξίδι του Σούμπερτ, να κάνεις κοπλιμέντο σε μία άγνωστη, να ξαναβρίσκεσαι με κάποιον είκοσι χρόνια μετά σαν να μην χωριστήκατε ποτέ, να φοράς ένα διακριτικό άρωμα, να έχεις διακριτική παρουσία, να γίνεσαι η ψυχή της παρέας, να σε απασχολεί περισσότερο που ήμασταν πριν γεννηθούμε, παρά τι θα απογίνουμε μετά θάνατον, να τσαλακώνεις τις σελίδες μιας εφημερίδας, να ξαναθυμάσαι την ντοπιολαλιά των παιδικών σου χρόνων ή παροιμίες και παραδόσεις, να χρησιμοποιείς κυριολεξίες που ξαφνιάζουν, να πίνεις όταν δίψας πολύ νερό, να μην ντρέπεσαι όταν είσαι ο εαυτός σου… Ένα μωσαϊκό μικρών προσωπικών «τίποτε» από την Francois Heritier στο πιο αισιόδοξο βιβλίο «Το αλάτι της ζωής». Καλή Χρονιά #everybody».
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Κι ακόμη…. το 2020 εύχομαι… να βρίσκεις ένα τετράφυλλο τριφύλλι, να σου βγαίνει η πασιέντζα, να ξαναβρίσκεις τις γεύσεις παλιών συνταγών, να φαντάζεσαι τι θα μπορούσες να κάνεις ένα αντικείμενο, ένα σπίτι, ένα μέρος, να ποτίζεις τα λουλούδια, να βλέπεις την αυλαία να σηκώνεται όταν τα φώτα έχουν σβήσει και το βουητό της αίθουσας έχει καταλαγιάσει, να τρως το τελευταίο καναπεδάκι σε ένα κάλεσμα, να κλαις ακούγοντας το Χειμωνιάτικο ταξίδι του Σούμπερτ, να κάνεις κοπλιμέντο σε μία άγνωστη, να ξαναβρίσκεσαι με κάποιον είκοσι χρόνια μετά σαν να μην χωριστήκατε ποτέ, να φοράς ένα διακριτικό άρωμα, να έχεις διακριτική παρουσία, να γίνεσαι η ψυχή της παρέας, να σε απασχολεί περισσότερο που ήμασταν πριν γεννηθούμε, παρά τι θα απογίνουμε μετά θάνατον, να τσαλακώνεις τις σελίδες μιας εφημερίδας, να ξαναθυμάσαι την ντοπιολαλιά των παιδικών σου χρόνων ή παροιμίες και παραδόσεις, να χρησιμοποιείς κυριολεξίες που ξαφνιάζουν, να πίνεις όταν δίψας πολύ νερό, να μην ντρέπεσαι όταν είσαι ο εαυτός σου… Ένα μωσαϊκό μικρών προσωπικών «τίποτε» από την Francois Heritier στο πιο αισιόδοξο βιβλίο «Το αλάτι της ζωής». Καλή Χρονιά #everybody ????????