Το αιχμηρό κείμενο για τη φωτογράφιση του Σκουλού δίπλα σε άστεγο: «Βλέπω πως πέσατε από τα σύννεφα»

Η φωτογραφία του Δημήτρη Σκουλού να πραγματοποιεί φωτογράφιση δίπλα σε έναν άστεγο στο κέντρο της Αθήνας σήκωσε θύελλα αντιδράσεων.

Τα social media πήραν «φωτιά» και αρκετοί χρήστες κατέκριναν τον φωτογράφο ο οποίος έκανε τη δουλειά του αγνοώντας τον άστεγο που κοιμόταν λίγο παραπέρα.

Μέσω του προσωπικού του λογαριασμό στο facebook, ο φωτογράφος του newsbeast.gr Γιάννης Κέμμος εξέφρασε την άποψη του για το συγκεκριμένο θέμα τονίζοντας πως: «Στη συντριπτική πλειοψηφία οι περισσότεροι με τον τρόπο μας δεν κάνουμε τίποτα διαφορετικό από ότι έκανε αυτός ο φωτογράφος» αναφερόμενος στην αδιαφορία για τον διπλανό μας η οποία κυριαρχεί στις μέρες μας.

Το κείμενο του Γιάννη Κέμμου

Βλέπω πως πέσατε από τα σύννεφα αρκετοί με την εικόνα μιας φωτογράφισης μόδας δίπλα σε άστεγο.

Πραγματικά σε τι κόσμο νομίζατε ότι ζούσατε ως σήμερα;

Πότε γεννηθήκατε;

Χθες;

Τι νομίζετε πως συμβαίνει τόσους αιώνες στον πλανήτη;

Απο τα χρόνια που πουλούσαν ανθρώπους από την Αφρική ως σκλάβους, μέχρι σήμερα που παιδάκια δουλεύουν στα ορυχεία για να παράγουν τις πρώτες ύλες για το κινητό που κρατάτε στα χέρια σας;

Τι νομίζετε ότι είναι ανισότητες στον κόσμο που ζούμε;

Τι νομίζετε ότι συμβαίνει όταν σε μια χώρα γίνεται πόλεμος ή όταν παίρνεις από χώρες τον πλούτο για να ζεις καλύτερα;

Τι νομίζετε ότι συμβαίνει όταν κάποιοι θέλουν να ζουν με περισσότερα από τον διπλανό τους;

Όταν κάποιος έχει περισσότερα, κάποιοι άλλοι θα έχουν λιγότερα.

Έτσι λειτουργεί ο καπιταλισμός. Από τη φωτογραφία με τον Σκουλό στην Πανεπιστημίου το ανακαλύψατε;

Λίγες δεκαετίες πριν που γινόταν η καμπάνια της Unicef για τα παιδάκια στην Αφρική δεν το είχατε ανακαλύψει; Δεν είχατε καταλάβει για τι πράγμα μιλάει;

Τόσα χρόνια με την κρίση στο προσφυγικό πάλι δεν το είχατε καταλάβει;

Κάθε μέρα που βλέπουμε ανθρώπους να ψάχνουν τα σκουπίδια για φαγητό εσείς όλοι που είστε;

Ή επειδή αυτός έβγαλε φωτογραφίες ένα μοντέλο δίπλα σε έναν άστεγο είναι χειρότερος από όλους εμάς που περνάμε κάθε μέρα από δεκάδες άστεγους στο δρόμο και δεν δίνουμε σημασία ή γυρίζουμε το κεφάλι να μην τους βλέπουμε;

Το πρόβλημα λοιπόν πότε υπάρχει; Όταν μας το δείχνουν; Όταν κάποιος το βάζει επιτακτικά μπροστά στη μούρη μας;

Διαφορετικά εξαφανίζεται;

Το πρόβλημα με το προσφυγικό, υπάρχει μόνο όσο τους βλέπουμε στην Βικτώρια; Οταν τους κλείνουμε σε δομές φυλακές δεν υπάρχει; Εξαφανίζεται; Ολα καλά;

Το πρόβλημα με τους άστεγους είναι πρόβλημα μόνο όταν είναι εξω από την πόρτα μας; Διαφορετικά αν δεν τους βλέπουμε είναι ολα καλά;

Επειδή δεν βλέπουμε την πείνα και τη φτώχεια στην Αφρική δεν υπάρχει; Ολα καλά;

Πότε ακριβώς είναι ένα ζήτημα υπαρκτό και πότε μας απασχολεί;

Πότε εμείς είμαστε καλύτεροι από κάποιον άλλον;

Όσο στηρίζουμε ένα σύστημα, πείτε το όπως θέλετε εσείς, κοινωνικό ή οικονομικό ή πολιτικό, που στηρίζει την ευημερία των λίγων έναντι των πολλών, τον μή ίσο καταμερισμό των πόρων είτε οικονομικών είτε αγαθών, αυτή θα είναι η πραγματικότητα που ζούμε.

Είτε μας το βάζει κάποιος στη μούρη να το δούμε μέχρι να αντιδράσουμε υποκριτικά, είτε όταν δεν το βλέπουμε και προσποιούμαστε ότι όλα είναι καλά.

Στη συντριπτική πλειοψηφία οι περισσότεροι με τον τρόπο μας δεν κάνουμε τίποτα διαφορετικό από ότι έκανε αυτός ο φωτογράφος.

Αδιαφορούμε και κοιτάμε τη δουλειά μας. Απλά δεν έτυχε να μας φωτογραφίσουν την κατάλληλη στιγμή.

Ας γίνουμε όλοι περισσότερο ενεργοί πολίτες, ας κοιτάξουμε το κοινό καλό του πλανήτη, ας μάθουμε να μοιραζόμαστε, ας καταλάβουμε ότι δεν μπορεί να υπάρχει ξέχωρα το δικό μας καλό από το καλό και του διπλανού μας και ας είμαστε λιγότερο υποκριτές.