Το παζλ της ζωής του Ερρίκου Πετιλόν σε 83 σελίδες: Γυναίκες, μεγάλοι και μικροί έρωτες, λεφτά, ναρκωτικά, φήμη και μοναξιά

… Αυτά ήταν τα τελευταία λόγια της μητέρας του, το βράδυ της 15η Αυγούστου του 1995 και ο Ερρίκος Πετιλόν δεν τα ξέχασε ποτέ.

Η βιογραφία του ζεν πρεμιέ που έκανε την Ούρσουλα Άντρες να πέσει στα πόδια του όταν της είπε ότι χωρίζουν υπό τον τίτλο «Ποιος θα το πίστευε; Ο Ερρίκος» φέρει την υπογραφή της Σοφία Στεκουλέα και αποσπάσματα της δημοσιεύθηκαν στην εφημερίδα «Πρώτο Θέμα» της Κυριακής.

Μέσα σε 83 σελίδες η συγγραφέας μεταφέρει όλη τα πάνω και κάτω μιας ζωής η οποία θα μπορούσε άνετα να μεταφερθεί στη μεγάλη οθόνη.

Γυναίκες, μεγάλοι και μικροί έρωτες, λεφτά, ναρκωτικά, φήμη και μοναξιά είναι όλα εκείνα τα συστατικά που συνθέτουν το παζλ της ζωής του Ερρίκου Πετιλόν.

Η μόνιμη «ερωμένη» του

«Η ζωή μου ένα ατέλειωτο γλέντι. Μοναδικές μου έγνοιες; Σε ποια νυχτερινά μαγαζιά θα πάω; Σε ποια νησιά θα ταξιδέψω; Με ποια γυναίκα θα ξαπλώσω;». Αυτά τον απασχολούσαν. Και όταν πηγαίνει στη Μύκονο για πρώτη φορά ερωτεύεται το νησί, τις παραλίες του και τις τουρίστριες που καταφτάνουν από τον Βορρά και την Αμερική.

Η ζωή του περιφέρεται σε μια βαλίτσα που αδειάζει σε ακριβά ξενοδοχεία και ο ένας προορισμός διαδέχεται τον άλλο, όπως και οι πασαρέλες των διάσημων σχεδιαστών. Στα 18 του χρόνια πληρώνεται 7 εκατ. δραχμές για ένα πέρασμα σε ένα ντεφιλέ μόδας, ενώ από τη ζωή του περνάνε -αλλά δεν μένουν- πανέμορφες γυναίκες.

Μένει όμως μια μόνιμη πλέον «ερωμένη», η κοκαΐνη, στην οποία εθίζεται αυτό το γοητευτικό αγόρι που τα είχε όλα, αλλά κατά βάθος μπορεί και να μην τα ήθελε. «Με τις ουσίες ζητούσα να μουδιάσω το μυαλό μου, το κορμί μου, τη φωνή μέσα μου: “Δεν είσαι αυτός, δεν ανήκεις εδώ. Φιγουρατζήδες. Δεν νοιάζονται για σένα”». Αυτό δεν τον εμπόδισε φυσικά να συνεχίσει στο ίδιο μοτίβο, δουλεύοντας πολύ εντός και εκτός Ελλάδας, μέχρι να έρθει καλοκαίρι, τότε που, όπως γράφει, «ο κόσμος δεν με κρατούσε». Επέστρεφε στη λατρεμένη του Μύκονο, εκεί όπου μια μέρα βρέθηκε να τα πίνει με τον Στιβ Ρούμπελ, τον ιδιοκτήτη του ήδη μυθικού «Studio 54».

Στο πλευρό της Στεφανί του Μονακό

Προερχόμενος από μια ιδιαίτερα εύπορη οικογένεια, ο Ερρίκος βρίσκει τον χρόνο μεταξύ επιδείξεων και πάρτυ στο «Studio 54» να πεταχτεί στο σαλέ που διαθέτουν οι δικοί του στο Γκστάαντ για διακοπές λίγων ημερών με καλεσμένους στην τριώροφη κατοικία τον Αλέν Ντελόν, τον Χέλμουτ Μπέργκερ και τον υιό Μιτεράν. Λίγους μήνες μετά, στο Παρίσι, όπου έχει εγκατασταθεί μόνιμα ο πατέρας του μετά το διαζύγιο με τη μητέρα του, γνωρίζει σε μια νυχτερινή έξοδο την ατίθαση τότε πριγκίπισσα Στεφανί του Μονακό.

«Ηθελα να την κατακτήσω. Ηταν εντελώς διαφορετική από τις γυναίκες που ως τώρα συναναστρεφόμουν. Ολα πάνω της ανέδιναν ελευθερία. Τα βλέμματα όλα σ’ εκείνη και το δικό της σε σ’ εμένα», σημειώνει στο συγκεκριμένο κεφάλαιο.

Η πριγκίπισσα, γοητευμένη από την αύρα του, τον ακολουθεί στο σπίτι του από το πρώτο βράδυ, ενώ λίγο μετά η σχέση τους γίνεται γνωστή και το ζευγάρι την επιβεβαιώνει όταν ο Πετιλόν συνοδεύει τη Στεφανί στο Φεστιβάλ των Καννών.

Η πριγκίπισσα τον καλεί στο Μονακό για να τον γνωρίσει η μητέρα της Γκρέις Κέλι, στην οποία μιλάει με ενθουσιασμό για τον Ελληνα φίλο της και το ειδύλλιό τους, που θα κρατήσει μόλις τρεις μήνες, αφού η μικρή Στεφανί ήθελε να ρουφήξει τη ζωή.

Όταν η Ούρσουλα Άντρες έπεσε στα πόδια του

«Και η στιγμή, ούτε καν η ώρα, έφερε την Ούρσουλα στο πλευρό μου. Μια βόλτα στην παραλιακή δίχως προορισμό. Φτάσαμε στη Βάρη. Βόλτα στη θάλασσα το απόβραδο, το χέρι της στο χέρι μου, το κορμί της στην αγκαλιά μου, προτού εκείνη κάνει την επίσημη εμφάνισή της στη φιλανθρωπική εκδήλωση για την οποία είχε έρθει στη χώρα μας. Αριβάραμε μαζί στο γνωστό τότε κέντρο Φαντασία και ζήτησε, επιτακτικά θυμάμαι, να βάλουν επιπλέον καρέκλα για να καθίσω στο πλάι της. Ηταν σταρ, ποιος θα τολμούσε να της αρνηθεί;».

Λίγες ημέρες μετά το ζευγάρι φεύγει για τη Ρώμη. Αυτό το παθιασμένο ειδύλλιο θα διαρκέσει δύο χρόνια με συνεχές κυνηγητό από τους παπαράτσι και την Αντρες να επισκιάζει τον σύντροφό της που, όπως γράφει, ήταν «εγκλωβισμένος στην αυλή της. Η μόνη διαφυγή ήταν ο χωρισμός».

Πήρε την απόφαση στην Αθήνα και πέταξε για Ρώμη χωρίς να φαντάζεται ότι το να της το πει θα έφερνε τη σταρ στα όρια της κατάρρευσης. «Υπήρξε δράμα. Κατέρρευσε στα πόδια μου και δεν το πίστευα. Τσαλακωνόταν μπροστά μου και ένιωσα ότι της έκανα το χειρότερο κακό. Με την υπόσχεση ότι θα μείνουμε φίλοι γύρισα την πλάτη κι έφυγα».