Ανασκόπηση των «δυο χρόνων κυβέρνησης της Αριστεράς» από το Μέγαρο Μαξίμου

Σε ανασκόπηση των όσων παρέλαβε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ τον Ιανουάριο του 2015, από την κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, και σε αποτίμηση της διαπραγμάτευσης με τους δανειστές που οδήγησε στην συμφωνία του Ιουλίου 2015, προβαίνει το Μέγαρο Μαξίμου σε αναλυτικό σημείωμα που εξέδωσε υπό τον τίτλο «Δύο χρόνια κυβέρνηση της αριστεράς: Καθημερινός αγώνας για διέξοδο από την κρίση»,

Ταυτόχρονα γίνεται εκτενής αναφορά σε σειρά κοινωνικών παρεμβάσεων στις οποίες προέβη η κυβέρνηση.

Στην συνέχεια του σημειώματος οι κυβερνητικοί κύκλοι αναφέρονται στο κυβερνητικό έργο, μετά τις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2015, τόσο σε ότι αφορά τους δημοσιονομικούς στόχους, όσο και τις κοινωνικές παρεμβάσεις στην Υγεία, την Παιδεία και την Ανάπτυξη.

Ειδική αναφορά πραγματοποιείται, τέλος, σε θέματα λειτουργίας του κράτους, αντιμετώπισης της προσφυγικής κρίσης, αντιμετώπισης της διαφθοράς και άλλων «θεσμικών προοδευτικών τομών».

Ολόκληρο το σημείωμα των κυβερνητικών κύκλων έχει ως εξής:

«ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

Καθημερινός αγώνας για διέξοδο από την κρίση

H συμπλήρωση δύο χρόνων διακυβέρνησης του τόπου από τον ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να αναλογιστούμε τι άλλαξε στη χώρα αυτή τη διετία. Μας δίνει, όμως, και τη δυνατότητα να σκεφτούμε δυο ακόμα πράγματα:

– Σε πόσο οριακό σημείο είχε βρεθεί η Ελλάδα στο τέλος του 2014, το οποίο κατάφερε να το υπερβεί με την πολιτική ανατροπή του Ιανουαρίου του 2015,

– Τη σημασία αυτής της πολιτικής ανατροπής, όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά γενικότερα για την Ευρώπη.

Η συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου θα μείνει στην ιστορία ως μνημείο κοινωνικής καταστροφής και πολιτικού τυχοδιωκτισμού. Η ανεργία, επί των ημερών της, άγγιξε το 28%, στο σύνολο, ενώ στους νέους εκτινάχθηκε μέχρι και 60%! Οι ελαστικές μορφές απασχόλησης έφτασαν στο 60% στο συνολικό μερίδιο της απασχόλησης, οι περικοπές στην υγεία και την παιδεία ήταν διαρκείς, οι συντάξεις και οι μισθοί κατέρρευσαν. Όλα αυτά ήταν το αποτέλεσμα των πολιτικών επιλογών, του πρωτοφανούς τυχοδιωκτισμού, αλλά και της ανικανότητας της προηγούμενης κυβέρνησης. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι Σαμαράς και Βενιζέλος, έσπευσαν, μετά τον πανικό που κατέκλυσε το καταρρέον πολιτικό σύστημα, λόγω της εκτόξευσης της επιρροής του ΣΥΡΙΖΑ στις διπλές εκλογές του 2012, να ναρκοθετήσουν την πορεία της χώρας για τα επόμενα χρόνια.

Η κυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ συμφώνησε, στα τέλη του 2012, σ’ ένα μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα μέχρι το 2018 που προέβλεπε δυσθεώρητα πλεονάσματα, τα οποία μόνο με αίμα θα μπορούσαν να καθιστούν εφικτά. Παράλληλα, επιδιώκοντας να κερδίσουν πολιτικό κεφάλαιο, προχώρησαν στην καταστροφική λύση του PSI, ώστε να εμφανίσουν ως διαγραφή χρέους το σάρωμα των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων και των ομολογιούχων. Ήταν μια κίνηση που ισοδυναμούσε με βόμβα στα θεμέλια του συνταξιοδοτικού συστήματος, την οποία και πληρώνουν και σήμερα όλοι οι Έλληνες -συνταξιούχοι και ασφαλισμένοι. Πάνω στην καταστροφή της κοινωνίας έστησαν τη φαντασιοπληξία του success story, το οποίο, πλέον, έχει κατοχυρωθεί ως φράση που θυμίζει μια από τις πιο καταστροφικές και επικίνδυνες κυβερνήσεις που πέρασαν από τη χώρα.

Ο επικίνδυνος πολιτικός καιροσκοπισμός τους εντάθηκε, ακόμα περισσότερο, όταν πλέον αντιλήφθηκαν ότι επίκειται η κατάρρευσή τους. Ενόψει των Ευρωεκλογών και των αυτοδιοικητικών εκλογών του 2014, αλλά και των πολιτικών εξελίξεων που θα έφερνε αναπόφευκτα η εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, στο τέλος του χρόνου, πήραν την πολιτική απόφαση να σταματήσουν να υλοποιούν το πρόγραμμα, αφήνοντας σε εκκρεμότητα την 5η αξιολόγηση. Στόχος τους, να φέρουν τον ΣΥΡΙΖΑ προ τετελεσμένων: μια οικονομία εκτροχιασμένη δημοσιονομικά και, φυσικά, με άδεια ταμεία. Αρνήθηκαν ακόμα και την πρόταση για εξάμηνη παράταση του τότε προγράμματος, επενδύοντας στην περιβόητη «αριστερή παρένθεση».

Μέσα σε αυτές τις πρωτοφανείς συνθήκες, οικονομικής ασφυξίας και πολιτικής πίεσης, αναδείχθηκε η κυβέρνηση μας. Από την πρώτη μέρα δώσαμε διπλή μάχη. Στο εσωτερικό απέναντι στη χαοτική κατάσταση που παρέδωσαν ΝΔ – ΠΑΣΟΚ, και στο εξωτερικό απέναντι σε όσους επέμεναν στην επιθετική λιτότητα. Για πρώτη φορά, όμως, από την αρχή της κρίσης, η Ελλάδα είχε, πλέον, μια κυβέρνηση που άρχισε να διαπραγματεύεται σκληρά. Συγκρούστηκε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων βάζοντας στην ατζέντα τα δίκαια της ελληνικής κοινωνίας αλλά και τις μεγάλες προοπτικές της οικονομίας, που για χρόνια λίμναζε. Η απέναντι πλευρά, πέραν από τη δογματική προσήλωση της στη λιτότητα, τον αυταρχισμό και τη διάλυση του κοινωνικού ιστού, κράδαινε ως βασικό επιχείρημα τις δεσμεύσεις των Σαμαρά – Βενιζέλου, που ήταν, δυστυχώς, δεσμεύσεις της χώρας.

Μετά από σκληρή μάχη, φτάνοντας στα όρια τη σύγκρουση με τους οπαδούς της τυφλής και εκδικητικής λιτότητας, η κυβέρνησή μας κατάφερε να φτάσει σε συμφωνία. Μια συμφωνία που δεν αποτυπώνει τους πολιτικούς στόχους της σημερινής κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ απέτρεψε, όμως, εκείνη τη στιγμή, την καταστροφή, ενώ έδωσε προοπτική και χαράσσει το δρόμο για την οριστική έξοδο της χώρας από την επιτροπεία και τα μνημόνια, το 2018.

Κεντρικό σημείο της διαπραγμάτευσης ήταν η μείωση των πρωτογενών πλεονασμάτων, η οποία θα εξασφάλιζε τον απαραίτητο δημοσιονομικό χώρο για την ελληνική οικονομία. Η προηγούμενη συμφωνία Σαμαρά – Βενιζέλου όριζε ως στόχους πλεονασμάτων 3% για το 2015, 4,5% για το 2016, 4,5% για το 2017 και 4,2% για το 2018. Προσθετικά σε αυτά, το περιβόητο success story είχε αφήσει πίσω του ακόμα ένα δημοσιονομικό κενό ύψους, περίπου, 2 δισ. ευρώ, που για να καλυφθεί απαιτούνταν νέα μέτρα, καθώς η κυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ δεν πέτυχε τον στόχο για 1,5% πρωτογενές πλεόνασμα το 2014.

Αντίθετα, η συμφωνία του Ιουλίου του 2015 ορίζει ως στόχους -0,25% για το 2015, 0,5% για το 2016, 1,75% για το 2017 και 3,5% για το 2018. Αυτό σημαίνει ότι 20 δισ. ευρώ θα παραμείνουν στην πραγματική οικονομία, στην κοινωνία, μέσα σ’ αυτή την τετραετία, αντί να τροφοδοτήσουν τα παράλογα μέτρα που θα απαιτούνταν για να εκπληρωθούν οι στόχοι της προηγούμενης συμφωνίας της ΝΔ – ΠΑΣΟΚ.

Αυτή ήταν η βάση πάνω στην οποία καταφέραμε να ξηλώσουμε τις δεσμεύσεις της προηγούμενης κυβέρνησης, αλλά και να αποκτήσουμε τον απαραίτητο δημοσιονομικό χώρο για να υλοποιήσουμε απαραίτητες κοινωνικές παρεμβάσεις.

– Αποτρέψαμε τη συρρίκνωση όλων των συντάξεων, που θα επέφερε η εφαρμογή της ρήτρας μηδενικού ελλείμματος, καθώς και τη συνολική κατάρρευση του ασφαλιστικού συστήματος.

– Χορηγήθηκε, τα Χριστούγεννα του 2016, η 13η σύνταξη, συνολικού ύψους 630 εκ. ευρώ, για 1.577.4421 συνταξιούχους με αποδοχές κάτω από 850 ευρώ.

– Αποτρέψαμε τις προγραμματισμένες περικοπές στην υγεία και την παιδεία, που περιγράφονταν στον προϋπολογισμό του 2014.

– Αποτρέψαμε την οριστική κατάργηση του ΕΚΑΣ, την οποία Σαμαράς και Βενιζέλος είχαν συμφωνήσει να αρχίσει να υλοποιείται από το δεύτερο εξάμηνο του 2015.

– Αποτρέψαμε την άρση προστασίας της πρώτης κατοικίας από πλειστηριασμούς, η οποία από 1/1/2015 θα επέφερε κοινωνικό χάος.

– Αποτρέψαμε τον διπλασιασμό του φόρου στο ηλεκτρικό ρεύμα και στο νερό, που αποτελούσε δέσμευση της κυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου.

– Αποτρέψαμε το σχεδιαζόμενο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, ώστε να χρηματοδοτείται το χρέος. Καταφέραμε και βρήκαμε λύση που συνδυάζει την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας και την εξασφάλιση πόρων για τα κρατικά ταμεία, πέραν του χρέους.

Παράλληλα, δόθηκε μια σημαντική ανάσα στους πολίτες μέσα από μια σειρά παρεμβάσεων υπέρ του κοινωνικού ιστού:

– Νομοθετήσαμε τη ρύθμιση των 100 δόσεων για τα χρέη προς το δημόσιο.

– Καταργήθηκε επί της ουσίας, το διαρκές αυτόφωρο και η προσωποκράτηση για εκατομμύρια οφειλέτες του δημοσίου. Το όριο για την ποινική δίωξη που ήταν μόλις στα 5.000 ευρώ, προσδιορίστηκε πρώτα στις 50.000 και, πλέον, με νέα απόφαση βρίσκεται στις 100.000 ευρώ, προστατεύοντας έτσι τη συντριπτική πλειοψηφία των οφειλετών από τον κίνδυνο της φυλάκισης.

– Υλοποιήθηκε σε πρώτη φάση και σήμερα πλέον διευρύνεται το πρόγραμμα για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης.

Αυτά, μεταξύ άλλων, υπήρξαν σημεία αναφοράς της μάχης που δώσαμε την πρώτη περίοδο της διακυβέρνησης μας. Μιας μάχης κάτω από δυσμενείς συσχετισμούς εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην οποία κυριαρχεί ο δογματικός νεοφιλελευθερισμός. Αυτή η Ευρώπη, όμως, δεν μένει ίδια. Ο πυρήνας αυτών των πολιτικών, οι οποίες οδήγησαν στα βράχια την Ελλάδα την πενταετία 2010-14, πλέον αμφισβητείται εκ των πραγμάτων. Η Ελλάδα βρέθηκε και συνεχίζει να συνιστά οργανικό κομμάτι εκείνης της πλευράς που εισηγείται το τέλος της λιτότητας και τη στροφή σε αναπτυξιακές πολιτικές με σεβασμό στα κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα. Πληθαίνουν, πλέον, οι φωνές, που ζητούν την αλλαγή πορείας. Φωνές που δεν εξαντλούνται μονάχα στην Αριστερά, αλλά ακούγονται και από ευρύτερες πολιτικές δυνάμεις, καθώς και ηγεσίες χωρών που βίωσαν οδυνηρά την αδιέξοδη πολιτική της λιτότητας.

Γι’ αυτό το λόγο, τόσο η απόφαση μας να φτάσουμε στα όρια τη σύγκρουση με την τυφλή λιτότητα όσο όμως και η προσήλωση μας στην ευρωπαϊκή συνεργασία και συμπόρευση, είμαστε πεπεισμένοι ότι αποδίδει. Η υπόθεση για την αλλαγή πορείας της Ευρώπης είναι διαρκής, μακρά και παραμένει ανοιχτή.

Αυτή η απόφαση μας, όμως, είναι ευθέως συνδεδεμένη με τις επιθυμίες και τις επιδιώξεις του ελληνικού λαού. Ακριβώς σε αυτή τη βάση, επιλέξαμε μετά τον Ιούλιο-Αύγουστο του 2015 να καταφύγουμε στο μοναδικό εντολέα μας, τους πολίτες αυτής της χώρας. Καταθέσαμε τα πεπραγμένα μας αλλά και το σχέδιο διεξόδου της χώρας από τη δίνη της κρίσης. Ο λαός μας εμπιστεύτηκε ξανά, ως τη μοναδική πολιτική δύναμη που έχει τη δυνατότητα να φέρει εις πέρας αυτό το τιτάνιο έργο. Η κοινωνία επανεπιβεβαίωσε τη χρεοκοπία του πολιτικού συστήματος της διαπλοκής το οποίο, όσο θράσος και να επιστρατεύει, ευθύνεται αποκλειστικά για την κατάρρευση της χώρας τα προηγούμενα χρόνια.

Έχοντας, λοιπόν, τη νωπή εντολή του ελληνικού λαού, προχωρήσαμε στην υλοποίηση ενός προγράμματος που από τη μια σέβεται ασφαλώς τις δημοσιονομικές δεσμεύσεις (και τους περιορισμούς που προκύπτουν από αυτές), αλλά από την άλλη έχει ως άξονες την ανοικοδόμηση του κοινωνικού κράτους, την προστασία των χαμηλότερων στρωμάτων και, φυσικά, τον αναπτυξιακό – παραγωγικό σχεδιασμό της χώρας.

Στον πρώτο σκέλος, των δημοσιονομικών δεσμεύσεων, έχουμε καταφέρει, δεδομένης της ηπιότερης δημοσιονομικής προσαρμογής που περιγράφεται στο πρόγραμμα, να επαναφέρουμε σε σταθερές ράγες την ελληνική οικονομία.

Το 2015 υπερκαλύφθηκε ο στόχος για το πρωτογενές πλεόνασμα. Διαμορφώθηκε στο 0,7% έναντι -0,25% που ήταν ο στόχος. Και το 2016, ο προβλεπόμενος στόχος του πρωτογενούς υπερκαλύφθηκε για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά. Σύμφωνα με τα προσωρινά στοιχεία εκτέλεσης του κρατικού προϋπολογισμού, διαμορφώθηκε στα 4,437 δισ. ευρώ έναντι στόχου 1,983 δισ.

Στο δεύτερο σκέλος, τους άξονες που αφορούν την κοινωνική πολιτική, έγιναν μεγάλες προσπάθειες προκειμένου, κυρίως στην υγεία και την παιδεία, να ανατραπεί η κατάσταση που άφησε πίσω της η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου.

Στην Υγεία

– Καταργήθηκε το απαράδεκτο «εισιτήριο» των 5 ευρώ στα νοσοκομεία.

– Εξασφαλίσθηκε η πρόσβαση στις παροχές υγείας για 2,5 εκατ. ανασφάλιστους πολίτες.

– Η σημαντικότερη, όμως, παρέμβαση έγινε και συνεχίζει να γίνεται στον τομέα της στελέχωσης. Σε αντίθεση με την καταστροφική πενταετία 2010-2014 και τις 8.000 αποχωρήσεις, από τον Οκτώβριο του 2015 έχουν αναλάβει υπηρεσία 3.551 εργαζόμενοι στον τομέα της Υγείας. Ταυτόχρονα, έχουν ήδη κινηθεί οι διαδικασίες για την στελέχωση με επιπλέον 3.380 εργαζόμενους (γιατρούς, νοσηλευτές, λοιπό επικουρικό προσωπικό κ.ά.) τους επόμενους μήνες. Πέραν αυτών, υπάρχουν ακόμα εξασφαλισμένες πιστώσεις για τη στελέχωση με επιπλέον 8.200 εργαζόμενους στην Υγεία.

– Εξασφαλίστηκαν, επίσης, 140 εκατομμύρια από το ΕΣΠΑ για τη στελέχωση 270 δομών πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας σε 65 πόλεις της χώρας.

– Μέσα από τη διαπραγμάτευση και τη συμφωνία του Ιουλίου του 2015, η κυβέρνηση κατάφερε να άρει τους περιορισμούς στις δαπάνες για την υγεία που είχε συμφωνήσει στο Μεσοπρόθεσμο η συγκυβέρνηση ΝΔ- ΠΑΣΟΚ. Συγκεκριμένα, εξασφαλίστηκε η αύξηση του ορίου των δαπανών, αθροιστικά, για το διάστημα 2015 – 2018, κατά 1 δισ. ευρώ ενώ εξασφαλίστηκαν και 150 εκατομμύρια για τη στήριξη της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας.

Στην Παιδεία

Για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια, όλα τα σχολεία της πρωτοβάθμιας και της δευτεροβάθμιας, άνοιξαν στην ώρα τους με το απαραίτητο προσωπικό και τα αντίστοιχα συγγράμματα.

– Αυξήθηκε για πρώτη φορά στα χρόνια της κρίσης, ο προϋπολογισμός για την παιδεία στο 2,85% του ΑΕΠ. Ανατρέπεται έτσι η απαράδεκτη δέσμευση ΝΔ- ΠΑΣΟΚ, που με βάση την προηγούμενη συμφωνία θα μείωναν σχεδόν κατά 1 δισ. ευρώ τον προϋπολογισμό της εκπαίδευσης, ρίχνοντάς τον στο 1,9% του ΑΕΠ, το 2018.

– Στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, έγιναν φέτος 23.000 προσλήψεις αναπληρωτών (23% παραπάνω από πέρσι), ενώ στον ευαίσθητο τομέα της Ειδικής Αγωγής έγιναν περισσότερες προσλήψεις αναπληρωτών από ποτέ (50% περισσότερες σε σχέση με πέρσι).

– Μετά από 6 χρόνια γίνονται διορισμοί σε Πανεπιστήμια και ΤΕΙ (500 μέλη ΔΕΠ για το 2016 και άλλα τόσα μέσα στο 2017).

– Προχωρήσαμε στη θεσμοθέτηση του νέου τύπου ολοήμερου δημοτικού σχολείου και νηπιαγωγείου.

– Αλλάξαμε το αντιπαιδαγωγικό εξεταστικό κεντρικό σύστημα στο Γυμνάσιο και επεξεργαζόμαστε την αλλαγή του τρόπου πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.

Ανάπτυξη

Η ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας είναι γεγονός, δεν είναι πρόβλεψη. Τα ίδια τα στοιχεία αμφισβητούν την άσχημη εικόνα που προσπαθεί να καλλιεργήσει η ΝΔ προκειμένου να κάνει μικροπολιτική. Τα νούμερα είναι αποκαλυπτικά:

– Αύξηση 1,8% στο πραγματικό ΑΕΠ το τρίτο τρίμηνο του 2016.

-Αύξηση 12,6% στον όγκο των ακαθάριστων επενδύσεων παγίου κεφαλαίου (ιδιωτικές επενδύσεις).

– Αύξηση 10,2% στις εξαγωγές αγαθών και υπηρεσιών, παράγοντας πλεόνασμα στις τρέχουσες συναλλαγές για πρώτη φορά από το 1948.

– Αύξηση 5,1% στην ιδιωτική κατανάλωση σε ετήσια βάση σε πραγματικούς όρους οικονομίας το ίδιο διάστημα.

– Αύξηση 228% στις ξένες άμεσες επενδύσεις την περίοδο Ιανουαρίου – Οκτωβρίου: από 703 εκατ. το 2015 σε 2,303 δισ. το 2016.

– Αύξηση της απασχόλησης κατά 232.000 άτομα από το 1ο τρίμηνο του 2015 έως το 3ο τρίμηνο του 2016, ενώ το ποσοστό ανεργίας μειώθηκε αντίστοιχα κατά 4 ποσοστιαίες μονάδες από 26,6% σε 22,6%.

– ‘Ανοδος 2,3% σε ετήσια βάση του γενικού δείκτη βιομηχανικής παραγωγής στο 11μηνο 2016 έναντι 0,5% την αντίστοιχη περίοδο του 2015.

– ‘Ανοδος στις 94,6 μονάδες του δείκτη οικονομικού κλίματος του ΙΟΒΕ τον Δεκέμβριο, από 92,4 μονάδες τον Νοέμβριο.

Το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων αναμένεται να φέρει πρόσθετες επενδύσεις 1,6 δισ. ευρώ περίπου το 2017, ενώ το 2016 είχαμε ρεκόρ αφίξεων στον τουρισμό. Επίσης, κορυφώθηκε το επενδυτικό ενδιαφέρον για ελληνικά ξενοδοχεία με 140 επενδύσεις.

Με τα νέα χρηματοδοτικά εργαλεία και μέσω της ΕΕ, την ΕΤΕπ, τα ΕΣΠΑ, το Ευρωπαϊκό Ταμείο Επενδύσεων, υπάρχει μεγάλος αριθμός επιχειρήσεων που θέλει να επενδύσει σε τομείς όπως ο τουρισμός, η μεταποίηση, τα αγροτοδιατροφικά προϊόντα, οι νεοφυείς επιχειρήσεις.

Απλή αναλογική και τομές στη λειτουργία του κράτους

Έγινε νόμος του κράτους η απλή αναλογική. Είναι μια ιστορική στιγμή καθώς υλοποιήθηκε το πάγιο και διαχρονικό αίτημα, όχι μόνο της Αριστεράς, αλλά και ευρύτερων προοδευτικών και δημοκρατικών δυνάμεων για δεκαετίες σε αυτό τον τόπο. Το εκλογικό σύστημα, το οποίο βασίζεται στη λογική της ισοτιμίας της ψήφου, δικαιώνει τους αγώνες δεκαετιών για πραγματική ισότητα και δημοκρατία.

Για πρώτη φορά σχεδιάστηκε και εφαρμόζεται ένα ενιαίο πλέγμα μεταρρυθμίσεων, με γνώμονα τη δημιουργία μιας σύγχρονης και αποτελεσματικής δημόσιας διοίκησης. Προχωρήσαμε στον εκδημοκρατισμό και την ανασυγκρότηση της δημόσιας διοίκησης, μπήκε τέρμα στην κομματικοποίηση, ενώ ταυτόχρονα καταπολεμάμε αποτελεσματικά τη γραφειοκρατία με την καθιέρωση της Ηλεκτρονικής Διακίνησης Εγγράφων για την ταχύτερη εξυπηρέτηση του πολίτη και την μείωση του κόστους της τάξης των 400 εκατ. ευρώ κατ’ έτος.

Όλα στο φως

Η κυβέρνηση κάνει πράξη την προεκλογική της δέσμευση για το ξερίζωμα του τριγώνου της διαπλοκής που χρεοκόπησε τη χώρα. Παρά τις λυσσαλέες αντιδράσεις, η κυβέρνηση δεν κάνει πίσω γιατί δεν μετείχε στο πάρτι με τα εξοπλιστικά, τις μίζες και θαλασσοδάνεια, και δεν είχε σχέσεις με τη Siemens.

– Προχωρήσαμε στη σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής για τα δάνεια ΜΜΕ και κομμάτων. Το πόρισμα με το οποίο ολοκληρώθηκαν οι εργασίες της, επιβεβαιώνει με ομολογίες και παραδοχές των ίδιων των πρωταγωνιστών την ύπαρξη και γιγάντωση του τριγώνου της διαπλοκής με βαρύτατες πολιτικές ευθύνες ΝΔ και ΠΑΣΟΚ για τα δάνεια 1,3 δισ. ευρώ σε ΜΜΕ και 420 εκατ. ευρώ μονάχα στα δύο κόμματα του πρώην κυβερνητικού συνασπισμού. Ωστόσο, η μάχη ενάντια στη διαπλοκή δεν σταματά εδώ, καθώς η πρωτοβουλία της κυβέρνησης άνοιξε το δρόμο στη Δικαιοσύνη, στην οποία βρίσκεται πλέον το πόρισμα, για την πλήρη διερεύνηση τόσο τυχόν ποινικών ευθυνών εκδοτών, τραπεζιτών, πολιτικών προσώπων αλλά και ενδεχομένως ατόμων που εμπίπτουν στο νόμο περί ευθύνης υπουργών.

– Ανοίξαμε το δρόμο για τη διερεύνηση του σκανδάλου της Αγροτικής Τράπεζας, ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα της μεταπολίτευσης. Οι παράνομες δανειοδοτήσεις από το 2000 μέχρι το 2012, τα δανεικά και αγύριστα, έφτασαν τα 5 δισ. ευρώ.

– Έχουν κατατεθεί στον εισαγγελέα όλα τα στοιχεία για το ΚΕΕΛΠΝΟ, το εκκολαπτήριο της διαφθοράς, όπου σύμφωνα με τους ελέγχους των αρμόδιων σωμάτων δεν είναι δυνατόν ακόμα να προσδιοριστεί πού δαπανήθηκαν ποσά ύψους 10 εκατ. ευρώ επί υπουργίας του Α. Λοβέρδου.

– Η υπόθεση της Novartis αποτελεί ένα κορυφαίο οικονομικό και, κατά πάσα πιθανότητα, πολιτικό σκάνδαλο. Αυτή τη στιγμή είναι σε εξέλιξη ανοιχτή προκαταρκτική διαδικασία.

– Οι λίστες της φοροδιαφυγής αξιοποιούνται, πλέον, στο έπακρο. Ενώ οι βεβαιώσεις από τις λίστες από το 2013 μέχρι το 2014 ήταν μόλις 26,6 εκατ. ευρώ, με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και μέσα σε ενάμιση μόλις χρόνο έχουν αγγίξει τα 900 εκατ. ευρώ.

– Αξιοποιείται η νέα λίστα από τις αρχές της Ρηνανίας – Βεστφαλίας, από το υπουργείο του κ. Μπόργιανς, με 475 μεγαλοκαταθέτες σε τράπεζα της κεντρικής Ευρώπης, για την οποία λίστα η κυβέρνηση Σαμαρά είχε προκλητικά αδιαφορήσει.

Αντιμετώπιση της προσφυγικής κρίσης

Η Ελλάδα έσωσε την τιμή και την αξιοπρέπεια ολόκληρης της Ευρώπης. Από την απάνθρωπη πολιτική της δίωξης και της καταπάτησης των δικαιωμάτων μεταναστών και προσφύγων, που τόσες καταδίκες είχε κοστίσει στη χώρα μας και εφάρμοζε η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου, περάσαμε σε μια νέα πολιτική που βάζει την ανθρωπιά και την αλληλεγγύη σε πρώτο πλάνο. Παρά τις συνθήκες βαθιάς κρίσης που μαστίζουν τη χώρα μας, η ελληνική πολιτεία και κοινωνία αγκάλιασε εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους. Ο ελληνικός λαός ανέδειξε τα αποθέματα φιλοξενίας και αλληλεγγύης που διαθέτει – και αυτό βέβαια δεν θα μπορούσε να γίνει αν συνεχιζόταν η πολιτική της ξενοφοβίας και του μίσους, της προηγούμενης κυβέρνησης.

‘Αλλες θεσμικές προοδευτικές τομές

– Νόμος για την ιθαγένεια. Ψηφίστηκε, δίνοντας τέλος στην ομηρία των παιδιών της δεύτερης γενιάς μεταναστών. Είναι ένα βήμα σύμφωνο με τις αρχές της ισονομίας, της ισοπολιτείας και μιας ανοιχτής κοινωνίας, σύμφωνο με τους ευρωπαϊκούς ορίζοντες της χώρας. Ένα βήμα που η κυβέρνηση Σαμαρά αρνούνταν πεισματικά να κάνει, προσκολλημένη στις ακροδεξιές αγκυλώσεις της. Είναι ένας νόμος που εξασφαλίζει την ένταξη χιλιάδων παιδιών, τα οποία θα αποτελέσουν μοναδικό πλούτο για την ελληνική κοινωνία.

– Ψηφίστηκε το διευρυμένο σύμφωνο συμβίωσης για ετερόφυλα και ομόφυλα ζευγάρια. Ήταν κάτι που όχι μόνο αποτελούσε υποχρέωση της χώρας (και είχε καταδικαστεί από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τη μη θεσμοθέτησή του), αλλά και γενναίο βήμα στην κατεύθυνση μιας κοινωνίας ανοιχτής και ανεκτικής για όλους.

– ‘Αρχισε να μπαίνει τάξη στο τηλεοπτικό τοπίο, σταμάτησε το καθεστώς ασυδοσίας όλων των προηγούμενων χρόνων. Γι’ αυτό και η λυσσαλέα αντίδρασή τους, ενώ η ΝΔ ταυτίστηκε απροκάλυπτα μαζί τους.

– Βελτιώθηκαν σημαντικά οι συνθήκες ζωής στις φυλακές, με τα μέτρα αποσυμφόρησης, αλλά και τη μέριμνα για την καθημερινότητα των φυλακισμένων. Πρόκειται για μέτρα που επηρέασαν ευεργετικά τη ζωή χιλιάδων συμπολιτών μας (κρατούμενων, προσωρινά κρατούμενων, των οικογενειών τους, σωφρονιστικών υπαλλήλων).

– Τα δικαιώματα των πολιτών είναι σεβαστά ξανά, έπειτα από μια μαύρη περίοδο με σωρεία καταδικών από διεθνή δικαστήρια και όργανα».