Γιατί ο Μητσοτάκης δύσκολα θα προδώσει τον… Μητσοτάκη, με πρόωρες εκλογές

Δεν βγαίνουν από… την κοιλιά όσων γράφουν για προβληματισμό στο Μαξίμου για πρόωρες εκλογές αλλά και για αλλαγή του εκλογικού νόμου με επαναφορά του μπόνους των 50 εδρών στο πρώτο κόμμα.

Αλίμονο αν ένα κυβερνών κόμμα δεν εξέταζε εναλλακτικά σενάρια, δεν κατάρτιζε «σχέδια εκτάκτου ανάγκης», δεν προετοιμαζόταν για τα πιθανά επερχόμενα χειρότερα.

Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι… έχουν ληφθεί και αποφάσεις. Δουλειά των επιτελείων, είναι να εξετάζουν και να σχεδιάζουν όλες τις πιθανές λύσεις, ανάλογα με τις εξελίξεις. Αυτή την δουλειά πληροφορούνται οι δημοσιογράφοι που δημοσιοποιούν τα όσα μαθαίνουν. Αλλά και τα όσα διοχετεύονται σκοπίμως σ’ αυτούς, για ένα σωρό λόγους, (για βολιδοσκόπηση αντιδράσεων, για παραπλάνηση, για αποπροσανατολισμό και έκθεση της αντιπολίτευσης, για να εκδηλωθούν πιο ανοιχτά στελέχη της κυβέρνησης και του κόμματος, κ.α).

Αυτός που τελικά θα πάρει, αν πάρει, την μεγάλη απόφαση, είναι ο ίδιος ο πρωθυπουργός. Ο οποίος, δεν δέχεται μόνο εισηγήσεις συνεργατών, ίσως και πιέσεις βουλευτών και κομματικών στελεχών, αλλά παράλληλα εντέλλεται και στους επιτελείς του την εκτίμηση των καταστάσεων και των εξελίξεων καθώς και την εκπόνηση εναλλακτικών προτάσεων.

Αναντίρρητα ο Κυριάκος Μητσοτάκης προβληματίζεται και ανησυχεί από τις συγκυρίες (πανευρωπαϊκές, τουλάχιστον…) που επηρεάζουν άμεσα και οδυνηρά και την Ελλάδα. Αντιλαμβάνεται ότι οι δυο τελευταίες αλληλοδιάδοχες και επικαλυπτόμενες μεγάλες κρίσεις, πανδημία με τις οικονομικές αρνητικές επιπτώσεις της και η παγκόσμια ενεργειακή κρίση που ήδη επιδεινώνεται με γεωμετρική πρόοδο εξ αιτίας του πολέμου στην Ουκρανία, έχει φέρει στα όριά της την κοινωνία.

Δεν
τον ενοχλεί η εμμονική, υστερική
αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ, που μονότονα
και μη πειστικά επιμένει πως… για όλα
φταίει η κυβέρνηση, από τον κορωνοιό
μέχρι την πανευρωπαϊκή εκτόξευση του
πληθωρισμού και την ακρίβεια λόγω
ενεργειακής κρίσης. Ξέρει πως αυτή η
ισοπεδωτική πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ, δεν
έχει απήχηση στην κοινωνία που δεν έχει
ξεχάσει τις… επιδόσεις της καταστροφικής
τετραετίας 2015- 2019. Ταυτόχρονα, όμως, δεν
μπορεί παρά ν’ αναγνωρίζει ότι αν η
ακρίβεια και οι ελλείψεις δεν αναχαιτισθούν,
μοιραία η αγοραστική αδυναμία και η
δυσκολίες του κόσμου, θα στραφούν
εναντίον της κυβέρνησης που σ’ αυτή
την συγκυρία βρίσκεται στην εξουσία…

Οι προοπτικές, δεν είναι ευοίωνες. Οι παροχές στήριξης της κυβέρνησης προς τα πλέον αδύναμα οικονομικά στρώματα, είναι μεγάλες, αλλά οι δυνατότητες, οικονομικές και δημοσιονομικές, της κυβέρνησης είναι εκ των πραγμάτων πεπερασμένες. Οι προθέσεις της ΕΕ (που φάνηκε να ξυπνάει και να μαθαίνει από την… μακαριότητά της τόσο στην δημοσιονομική κρίση όσο και στο Ουκρανικό…) δεν είναι ακόμη ξεκάθαρες. Άτολμες και διστακτικές, δεν δείχνουν να απογαλακτίζονται από την συνήθη ράθυμη αντίδραση της ΕΕ, «βλέποντας και κάνοντας…». Συγκλονίστηκε από την ανατροπή των ισορροπιών στην Ουκρανία, αλλά όχι τόσο (προς ώρας, τουλάχιστον…) που να την οδηγήσει σε αποφασιστικές και γρήγορες κοινές δράσεις, έκδοση ευρωομολόγων για άμυνα και ενέργεια κ.λ.π., όπως πρότεινε στην ‘έκτακτη Σύνοδο Κορυφής στις Βερσαλλίες ο Μητσοτάκης. Η ΕΕ…. «θα δει»!

Ο πληθωρισμός στην χώρα μας, τινάχθηκε στο 7% (αλλού στην Ευρώπη ακόμη πιο ψηλά), οι προβλέψεις για ανάκαμψη τόσο το ’22 όσο και το 2023, αναθεωρούνται σε ανησυχητικά χαμηλότερα. Ο κίνδυνος στασιμοπληθωρισμού (αύξηση του πληθωρισμού με ταυτόχρονη μείωση της ανάπτυξης και αύξηση της ανεργίας- ότι καταστροφικότερο, δηλαδή…) πλανάται ήδη πάνω από την Ευρώπη, και φυσικά θα πλήξει περισσότερο τα αδύναμα κράτη-και την χώρα μας…

Ο
τουρισμός για το 2022, που προβλέπαμε
βάσει των τάσεων του 2021 ότι θα επανέλθει
στα επίπεδα του 2019, είναι πολύ αμφίβολο
αν θα τα καταφέρει, μ’ ένα πόλεμο στην
Ευρώπη, με δυσμενείς οικονομικές
συνθήκες, με το κύμα των Ρώσων τουριστών
ν’ ακυρώνεται, με την οικονομική (και
πολεμική…) αβεβαιότητα να καταπλακώνει
τους εν δυνάμει τουρίστες.

Αν το δει κανείς εντελώς ψυχρά και «τεχνοκρατικά», ο Μητσοτάκης (που παρά τις πληγές του Φαραώ που του ‘πεσαν κατακέφαλα- Έβρος, πανδημία, κρίση στο Αιγαίο και Αν. Μεσόγειο, οικονομικές επιπτώσεις του κορωνοϊού, φωτιές, ενεργειακή κρίση, ακρίβεια, επιπτώσεις του πολέμου τις αντιμετώπισε αποτελεσματικά και , εξακολουθεί να προηγείται του ΣΥΡΙΖΑ με… μεγαλύτερη διαφορά από το εκλογικό αποτέλεσμα του 2019!), έχει κάθε λόγο να καταφύγει σε πρόωρες εκλογές πριν τα πράγματα πιθανότατα χειροτερεύσουν. Με την ίδια μικροκομματική, θα μπορούσε να έχει στήσει πρόωρες κάλπες μετά το Έβρο και την αποφασιστική στάση του στο Αιγαίο, μετά την απολύτως πετυχημένη αντιμετώπιση του πρώτου κύματος της πανδημίας, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ψέλλιζε αμήχανος φληναφήματα, μετά τις πυρκαγιές.

Δεν
το έπραξε. Γιατί δείχνει να του ταιριάζει
να κινείται θεσμικά, να τηρεί τον λόγο
και τις δεσμεύσεις του, να θεωρεί ότι ο
λαός δεν παραμυθιάζεται και θα κρίνει
την κυβέρνηση στο τέλος της θητείας
της, να εκτιμά ως μικροπολιτικαντισμό
την εκμετάλλευση ευνοϊκών συγκυριών
προς ίδιον όφελος…

Σίγουρα συμφέρει την κυβερνητική παράταξη να… ξαναλλάξει τον δικό της εκλογικό νόμο, και να επαναφέρει (με κάποιο τρόπο) το μπόνους των 50 εδρών, κάτι που θα της εξασφαλίσει βέβαιη επανεκλογή μετά το πρώτο ατελέσφορο «σκαλοπάτι» της «απλής», που καθιέρωσε ο ΣΥΡΙΖΑ ακριβώς για να εξασφαλίσει… ακυβερνησία, στην αναμπουμπούλα της οποίας μόνο ο λύκος χαίρεται και τρέφει προσδοκίες… Και να καταφύγει σε πρόωρες εκλογές, με επίμαχο ερώτημα στην κοινωνία «στις συνθήκες αβεβαιότητας και αναταραχής που ζούμε, ποιος, θέλετε να έχει την ευθύνη διακυβέρνηση, η ΝΔ ή ο ΣΥΡΙΖ Α;» Και η απάντηση, προβάλλει σχεδόν αυτονόητη- αν μάλιστα συνεκτιμήσει κανείς όλες τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, στην κόλαση της αβεβαιότητας που περνάμε.

Κι’
αντί να καταγγέλλει, ο ΣΥΡΙΖΑ τις
εικαζόμενες προθέσεις της κυβέρνησης
για επαναφορά του εκλογικού μπόνους
των 50 εδρών, αν είναι τόσο σίγουρος (για
να ζητάει, υποτίθεται, εκλογές «εδώ και
τώρα») για την επιστροφή του στην εξουσία,
γιατί δεν προτρέπει τον Μητσοτάκη ν’
αλλάξει τον εκλογικό νόμο, ώστε να
σιγουρέψει την μεγάλη νίκη του στις
δεύτερες, μετά την αναλογική, εκλογές;

Κανείς
δεν μπορεί να … βάλει στοίχημα για το
τι τελικά θα προτιμήσει ο Μητσοτάκης.
Από την μέχρι τώρα πορεία του, όμως, και
από τον απολογισμό απολύτως επιτυχούς
διαχείρισης των κρίσεων που σωρευτικά
και αλληλοδιαδόχως του ήρθαν… κατακέφαλα,
μπορεί να προβλέψει με σχετική ασφάλεια
ότι θα συνεχίσει την πορεία που έχει
υποσχεθεί και δεν θα διαψεύσει τον…
Μητσοτάκη. Η πολιτική υπευθυνότητα, δεν
είναι μονόπρακτο, είναι σήριαλ…