Η απίστευτη οδύσσεια ενός Ρώσου που έζησε επί πέντε μήνες στο αεροδρόμιο της Σεούλ για να αποφύγει την επιστράτευση

Μια απίστευτη οδύσσεια ζει ένας νεαρός Ρώσος, ο οποίος στην προσπάθειά του να αποφύγει την επιστράτευση του Βλαντίμιρ Πούτιν, εγκλωβίστηκε επί σχεδόν πέντε μήνες σε αεροδρόμιο της Σεούλ τρομοκρατημένος στην ιδέα ότι θα τον στείλουν να πολεμήσει σε κάποιο από τα μέτωπα της Ουκρανίας.

Όπως αναφέρει το CNN o Ρώσος αυτός, ονόματι Ντμίτρι (δεν είναι το πραγματικό του όνομα), εγκατέλειψε την πατρίδα του τον περασμένο Οκτώβριο μετά την ανακοίνωση της μερικής επιστράτευσης 300.000 ανδρών για να πολεμήσουν στην Ουκρανία.

Εκατοντάδες χιλιάδες Ρώσοι έφυγαν από την πατρίδα τους τον περασμένο χρόνο, ανάμεσά τους και ο Ντμίτρι, που έφθασε μέχρι το διεθνές αεροδρόμιο Ιντσεόν της πρωτεύουσας της Νότιας Κορέας, αλλά κόλλησε επί μήνες εκεί.

Ήταν ένας από τους πέντε Ρώσους που φθάνοντας στη Νότια Κορέα ζήτησαν να τους αναγνωριστεί καθεστώς πρόσφυγα, αίτημα, ωστόσο, που απορρίφθηκε από τις Αρχές στη Σεούλ. Αντί να επιστρέψουν στη Ρωσία, προτίμησαν να μείνουν στο αεροδρόμιο και να δώσουν τη μάχη τους εκεί. Η περιπέτειά τους θυμίζει εκείνη του Ιρανού Καρίμο Νασέρι, που λόγω ενός «διπλωματικού αδειξόδου» αναγκάστηκε να ζήσει επί 18 χρόνια στο αεροδρόμιο Σαρλ ντε Γκωλ του Παρισιού, μια ιστορία που αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για την ταινία “The Terminal” με πρωταγωνιστή τον Τομ Χανκς.

Ο Ντμίτρι κι ένας από τους άλλους τέσσερις Ρώσους κατάφεραν να φύγουν από το αεροδρόμιο αυτή την εβδομάδα αφού εξασφάλισαν προσωρινή άδεια να διαμείνουν σε ένα κρατικό κέντρο υποδοχής μεταναστών, όσο διαρκεί η εκδίκαση της προσφυγής τους στα δικαστήρια προκειμένου να αναγνωριστούν ως πρόσφυγες. Αλλά οι όροι της παραμονής τους εκεί, είναι αυστηροί. Ο Ντμίτρι πρέπει να λαμβάνει ειδική άδεια εξόδου και να επιστρέφει το αργότερο στις 18:00 το βράδυ στο κέντρο. Αλλά όπως είπε στο CNN, τα πράγματα είναι καλύτερα εκεί.

«Οι συνθήκες εδώ είναι πολύ καλές, το φαγητό είναι πολύ καλό, υπάρχει πλυντήριο, ηλεκτρικό σίδερο, ζεστό νερό, όλα είναι καθαρά και όλοι μας συμπεριφέρονται πολύ καλά». Αλλά ούτε σκέψη επιστροφής στα πάτρια για τον νεαρό Ρώσο. «Έχω παρελθόν αντικαθεστωτικής δράσης, μετείχα σε αντιπολεμικές πορείες, άρα είναι πολύ πιθανό να με στείλουν κατευθείαν στην πρώτη γραμμή», είπε στο αμερικανικό δίκτυο. Έξι φίλοι του έχουν πεθάνει στην Ουκρανία, πρόσθεσε.

Ο Ντμίτρι εγκατέλειψε τη γυναίκα του και τον επτάχρονο γιο του για να αποφύγει την επιστράτευση. «Μου λείπε αφόρητα το αγόρι μου», λέει λυπημένος που ο γιος του αδυνατεί να καταλάβει γιατί αναγκάστηκε να φύγει ο πατέρας του.

«Δε
θέλω να βλάψω ανθρώπους, ούτε να πεθάνω
για έναν ιμπεριαλιστικό πόλεμο»

Ένας άλλος από τους Ρώσους, που εγκλωβίστηκαν στο αεροδρόμιο της Σεούλ, ο Βλαντίμιρ Μαρακτάεφ, είπε τον Ιανουάριο στην Washington Post ότι εγκατέλειψε τη Ρωσία στις 24 Σεπτεμβρίου, τη μέρα που έλαβε το δελτίο επιστράτευσης.

«Δεν
θέλω να βλάψω ανθρώπους. Δεν θέλω να
πεθάνω. Αλλά νιώθω ότι η σύγκρουση αυτή
είναι εντελώς πολιτική. Είναι ένας
ιμπεριαλιστικός πόλεμος, κατά τη γνώμη
μου, για την κατάκτηση ενός γειτονικού,
αδελφικού έθνους», είπε στην αμερικανική
εφημερίδα.

Ο Ντμίτρι σχεδίαζε αρχικά να διαφύγει στο Καζακστάν, όμως άλλαξε γνώμη όταν άκουσε ότι η χώρα αυτή απελαύνει Ρώσους πίσω στην πατρίδα τους. Δεδομένου ότι πολλές χώρες είχαν κλείσει το εναέριο χώρο τους για αεροσκάφη από τη Ρωσία μετά την εισβολή της στην Ουκρανία, για τον νεαρό Ρώσο, όπως είπε στο CNN, η Νότια Κορέα ήταν η μόνη δημοκρατική χώρα, στην οποία μπορούσε να μεταβεί αεροπορικώς, αν και γνώριζε ότι στη Σεούλ δεν βλέοπυν με καλό μάτι όσους αποφεύγουν τη στράτευση, αφού στη χώρα η 18μηνη στρατιωτική θητεία είναι υποχρεωτική για τους περισσότερους άρρενες μέχρι την ηλικία των 28 ετών.

«Δεν αποφεύγω τη στράτευση.
Είμαι κατά του πολέμου. Δεν θέλω να πάω
και να σκοτώσω ανθρώπους, αλλά δεν είμαι
αρνητής της στράτευσης», λέει, ελπίζοντας
το μήνυμά του να φθάσει στα αυτιά των
ιθυνόντων στη Σεούλ. Ο Ντμίτρι θα πρέπει
να περιμένει κάπου πέντε μήνες για να
μάθει αν δικαιούται να καταθέσει αίτημα
για άσυλο, αλλά και πάλι οι πιθανότητες
να το εξασφαλίσει είναι πολύ χαμηλές.
Οι Αρχές της Νότιας Κορέας είναι
εξαιρετικά φειδωλές στην έγκριση
αιτημάτων ασύλου – το σχετικό ποσοστό
κυμαίνεται κάτω του 1%.

Αν δεν μπορέσει να παραμείνει εκεί ο νεαρός Ρώσος σκέφτεται να υποβάλει αντίστοιχο αίτημα στις πρεσβείες των ΗΠΑ και του Καναδά. Δεν χάνει όμως την ελπίδα να μπορέσει κάποτε να γυρίσει στα πάτρια: «θα ήταν υπέροχο αν μπορούσα να επιστρέψω στο σπίτι του στη Ρωσία», λέει. «Αυτό θα σήμαινε ότι θα είχαν τελειώσει, όλα όσα συμβαίνουν, άρα όσο πιο γρήγορα, τόσο το καλύτερο».