Ιταλία: Ρωγμές στον ακροδεξιό συνασπισμό Σαλβίνι-Μελόνι για τις κυρώσεις στη Ρωσία, ενώ πλησιάζοουν οι εκλογές

Οι ρωγμές εμφανίζονται στην ακροδεξιά συμμαχία της Ιταλίας για τις κυρώσεις κατά της Ρωσίας καθώς ο συνασπισμός οδεύει προς τη νίκη στις εκλογές.

H ρωσική εισβολή στην Ουκρανία έχει φέρει τα πάνω κάτω στην ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή. Τα κόμματα, οι νυν και επερχόμενες κυβερνήσεις και σχηματισμοί διαμορφώνουν την πολιτική τους ατζέντα με πυρήνα στην εξωτερική τους πολιτική τις σχέσεις ΕΕ-Ρωσίας, τη στάση απέναντι στον πόλεμο καθώς και την ένταση και έκταση των κυρώσεων απέναντι στη Μόσχα.

Μήνυμα ενότητας παρά τα ρήγματα

Η Τζόρτζια Μελόνι, που αναμένεται να γίνει πρωθυπουργός, υποστηρίζει τις κυρώσεις ενώ ο Ματέο Σαλβίνι λέει ότι γονατίζουν την Ιταλία, γράφει σε δημοσίευμά του ο Guardian.

Οι δύο ακροδεξιοί πρωταγωνιστές ενός συνασπισμού που βρίσκεται στην πορεία να κερδίσει τις εκλογές στην Ιταλία αυτόν τον μήνα, πόζαραν μαζί σε μια ζεστή αγκαλιά δίπλα στη Σικελία την περασμένη εβδομάδα σε μια επίδειξη ενότητας.

Η Μελόνι, αρχηγός των Αδελφών της Ιταλίας που θα μπορούσε να γίνει πρωθυπουργός είπε: «Η φωτογραφία είναι η καλύτερη απάντηση στις εφευρέσεις της αριστεράς των υποτιθέμενων διαιρέσεων».

Λίγες μέρες αργότερα, ρωγμές μεταξύ της ίδιας και του Σαλβίνι, του ηγέτη της Λέγκας, παρουσιάστηκαν σε μια επιχειρηματική διάσκεψη στο Τσερνόμπιο, στις όχθες της λίμνης Κόμο, όπου διαφώνησαν σε ένα από τα πιο σημαντικά θέματα της παρούσας συγκυρίας, τις κυρώσεις κατά της Ρωσίας για την εισβολή της στην Ουκρανία.

Σαλβίνι: «Γονατίζουν την Ευρώπη οι κυρώσεις»

Αν και τόσο οι Αδελφοί της Ιταλίας της Μελόνι όσο και η Λέγκα του Βορρά, του Σαλβίνι έχουν καταδικάσει τον πόλεμο, ο Σαλβίνι, ο οποίος κάποτε επαίνεσε τον Βλαντιμίρ Πούτιν, υπογράφοντας μάλιστα ένα σύμφωνο συνεργασίας με το κόμμα Ενωμένη Ρωσία του Ρώσου προέδρου το 2017, είπε ότι οι κυρώσεις δεν λειτουργούσαν και αντ’ αυτού «γονάτισαν την Ευρώπη και την Ιταλία».

Η Μελόνι, εν τω μεταξύ, υποστηρίζει ότι οι κυρώσεις λειτουργούν, αναφέροντας μια σημαντική επιβράδυνση των προοπτικών ανάπτυξης του ΑΕΠ της Ρωσίας και από την αρχή του πολέμου ήταν αποφασιστική στην υποστήριξή της για την αποστολή όπλων στην Ουκρανία, ενώ διαβεβαίωνε τη διεθνή κοινότητα ότι είναι υπέρ της Ευρώπης και φιλοατλαντική, θέλοντας να καταρρίψει τη φημολογία ότι οι ακροδεξιές της θέσεις συνυπάρχουν με έναν αντιευρωπαϊσμό.

Η σημερινή στάση της αποτελεί μια αξιοσημείωτη αλλαγή από τις επικρίσεις της για τις κυρώσεις κατά του Κρεμλίνου ως αποτέλεσμα της προσάρτησης της Κριμαίας το 2014, τις οποίες χαρακτήριζε τότε ως «σφαγή» των ιταλικών επιχειρήσεων. Είναι μια κάπως εκπληκτική μετατόπιση από τον αρχηγό ενός κόμματος του οποίου οι υποστηρικτές είναι κατά κύριο λόγο κατά των τελευταίων κυρώσεων επισημαίνει ο Guardian. Και σύμφωνα με μια δημοσκόπηση αυτή την εβδομάδα, λίγο περισσότεροι από τους μισούς Ιταλούς αντιτίθενται στα μέτρα, λόγω του ισχυρού αντίκτυπου που έχουν στο κόστος ζωής τους.

Η Μελόνι ετοιμάζεται για την πρωθυπουργία στην Ιταλία

Αλλά η Μελόνι έχει τώρα αέρα στα πανιά της. Το κόμμα της, «Αδέλφια της Ιταλίας», ένα κόμμα με νεοφασιστικές ρίζες, προηγείται στις δημοσκοπήσεις γεγονός που καθιστά την Μελόνι επικρατέστερη για πρωθυπουργό.

«Έστω σιγά σιγά αλλά με σιγουριά, η Μελόνι κατάλαβε ότι θα μπορούσε να τα καταφέρει και να καταλήξει πρωθυπουργός», είπε η Σοφία Βεντούρα, καθηγήτρια πολιτικής επιστήμης στο Πανεπιστήμιο της Μπολόνια. «Λοιπόν, έχει βάλει ένα στοίχημα. Δεν θέλει να τρομάξει την κοινή γνώμη και γνωρίζει ότι για να ηγηθεί της χώρας σημαίνει ότι πρέπει να δείξει ότι είναι 100% “ατλαντίστρια” και Ευρωπαία».

Ο Σαλβίνι, από την άλλη πλευρά, προσπαθεί να αναζωογονήσει την υποστήριξη για τη Λέγκα του Βορρά, που έχει πέσει σχεδόν στο 12% στις δημοσκοπήσεις, από σχεδόν 40% τον Αύγουστο του 2019 όταν οδήγησε στην ακτάρρευση την κυβέρνηση συνασπισμού του με το λαϊκιστικό Κίνημα Πέντε Αστέρων σε μια αποτυχημένη προσπάθεια να αναγκάσει τις πρόωρες εκλογές που θα μπορούσαν να τον είχαν κάνει πρωθυπουργό.

«Ο Σαλβίνι βλέπει την υποστήριξη να φεύγει μέσα από τα χέρια του και έτσι είναι ξεκάθαρο ότι παίζει διαφορετικό παιχνίδι», είπε η Βεντούρα.

Τα δύο κόμματα συμμετέχουν σε ένα συνασπισμό που προβλέπεται ότι θα διεκδικήσει μια άνετη νίκη στις 25 Σεπτεμβρίου. Το τρίτο μέλος του συνασπισμού είναι το Forza Italia, το κόμμα του τρεις φορές πρώην πρωθυπουργού Σίλβιο Μπερλουσκόνι, ο οποίος είχε επίσης στενούς δεσμούς με τη Ρωσία του Πούτιν.

«Δεν υπάρχει πραγματικά μεγάλη διαφορά μεταξύ της Μελόνι και του Σαλβίνι»

Ως συνασπισμός, έχουν δεσμευτεί να διατηρήσουν την υποστήριξη προς την Ουκρανία και να παραμείνουν σταθεροί στο πλευρό της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Ο Μικέλε Γκαράτσι, πρώην υφυπουργός στο υπουργείο οικονομικής ανάπτυξης που έχει στενούς δεσμούς με τη Λέγκα, πιστεύει ότι αυτό θα διατηρηθεί μόλις έρθει στην εξουσία, αν και δεν αποκλείει μια πιθανή αλλαγή προσέγγισης όσον αφορά στις κυρώσεις.

«Δεν υπάρχει πραγματικά μεγάλη διαφορά μεταξύ της Μελόνι και του Σαλβίνι. Έχουν καταδικάσει τον πόλεμο στην Ουκρανία και είναι και οι δύο εθνικιστές με έμφαση στην ευημερία της Ιταλίας», είπε. «Θέλουν επίσης και οι δύο κυρώσεις που θα φέρουν τέλος στον πόλεμο. Αυτός είναι ο στόχος. Υπάρχει μεγάλη σύγχυση σχετικά με το εάν οι κυρώσεις λειτουργούν ή όχι. Ο Σαλβίνι συνειδητοποιεί σιγά σιγά ότι δεν λειτουργούν, ενώ η Μελόνι ίσως δεν το έχει καταλάβει ακόμα. Μετά την προεκλογική εκστρατεία, όταν θα έχουν χρόνο να αξιολογήσουν σωστά τον αντίκτυπο, ίσως αποφασίσουν είτε να εγκαταλείψουν [τις κυρώσεις] είτε να προσπαθήσουν να τις τροποποιήσουν».

Πριν από τον πόλεμο, η Ιταλία ήταν πολύ φιλική προς τη Ρωσία, διατηρώντας στενούς οικονομικούς και πολιτιστικούς δεσμούς που υποστηρίζονταν από τάσεις εντός των κομμάτων από όλο το πολιτικό φάσμα, μερικές από τις οποίες συνεχίζουν να υπερασπίζονται τον Πούτιν.

«Υπήρξε μια εξέλιξη στις σχέσεις Ιταλίας-Ρωσίας και από τον Φεβρουάριο η ιταλική θέση άλλαξε και με πραγματικά σταθερό τρόπο», είπε. «Δεν θα υπάρξει γυρισμός και δεν βλέπω καμία πιθανότητα η Ιταλία να πάρει αντίθετη κατεύθυνση από την ευρωπαϊκή πέρα ​​από τα συνθήματα», σημείωσε η Καρολίνα Ντε Στέφανο, καθηγήτρια ρωσικής ιστορίας και πολιτικής στο Πανεπιστήμιο Luiss στη Ρώμη.