Αν υπάρχουν κι αν υπάρχουν περίεργοι νόμοι, κανόνες και απαγορεύσεις ανά τον κόσμο, που προκαλούν έκπληξη στο άκουσμά τους. Από την απαγόρευση αγοράς αλκοόλ στην Ταϊλάνδη και το «όχι» στο χορό μετά τα μεσάνυχτα στην Ιαπωνία, μέχρι το να μην γράφετε μηνύματα όσο περπατάτε στη Χονολουλού και το τάισμα των περιστεριών στη Βενετία, αυτό που συμβαίνει στην πόλη της Νορβηγίας είναι πραγματικά ανήκουστο.
Το Longyearbyen, λοιπόν, είναι μια μικρή και γραφική πόλη στην κυριολεξία στη μέση του πουθενά στη Νορβηγία. Συναντάται στον κόλπο του αρχιπελάγους Svalbard, σε κοντινή απόσταση από το Βόρειο Πόλο, και κατοικείται από περίπου 2.000 άτομα.
Με το απόλυτο σκοτάδι εδώ να διαρκεί για τέσσερις μήνες και τις θερμοκρασίες να σημειώνουν ρεκόρ υπό το μηδέν, πρόκειται για ένα από τα πιο ιδανικά μέρη για να θαυμάσει κανείς το Βόρειο Σέλας.
Αυτό, ωστόσο, που προκαλεί εντύπωση με την συγκεκριμένη πόλη της σκανδιναβικής χώρας είναι πραγματικά πολύ περίεργο. Ο λόγος; Η απαγόρευση του ενταφιασμού των νεκρών κατοίκων της οπουδήποτε στην πόλη, καθώς λόγω των ακραίων χαμηλών θερμοκρασιών -συνήθως κυμαίνονται στους -15, ενώ έχουν αγγίξει και τους -25 βαθμούς- οι σοροί δεν φτάνουν στην επιθυμητή αποσύνθεση ποτέ!
Από την δεκαετία του 1950, λοιπόν, ο θάνατος δεν επιτρέπεται σε κανέναν εδώ. Εάν υπάρχει η παραμικρή υποψία ότι κάποιος βρίσκεται πολύ κοντά σε αυτόν πρέπει να επιστρέψει στην ηπειρωτική χώρα, καθώς ό,τι κι αν ταφεί στο έδαφος της πόλης, ακόμη κι αν οι θερμοκρασίες στην επιφάνεια αυξάνονται- δεν αποσυντίθεται ποτέ!
Πηγή