Το Ελ Σαλβαδόρ γυρίζει την πλάτη στην Ταϊβάν

Ακόμα έναν σύμμαχο στην κούρσα με την Κίνα για επιρροή σε διεθνές επίπεδο έχασε η Ταϊβάν σήμερα, αφού το Ελ Σαλβαδόρ διέκοψε τις διπλωματικές σχέσεις μαζί της, καθώς το Πεκίνο εντείνει την πίεση που ασκεί στις εναπομείνασες χώρες που διατηρούν δεσμούς με την Ταϊπέι να τους τερματίσουν.

Η Ταϊβάν έχει πλέον επίσημες διπλωματικές σχέσεις με μόλις 17 χώρες σε όλο τον κόσμο, πολλές εκ των οποίων είναι φτωχά κράτη της Κεντρικής Αμερικής και του Ειρηνικού, όπως το Μπελίζ ή τα νησιά Ναούρου, όπως εξηγεί το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων.

«Δεν είμαστε διατεθειμένοι να συνεχίσουμε τον διαγωνισμό προσφοράς χρημάτων με την Κίνα» για το ζήτημα αυτό, δήλωσε ο υπουργός Εξωτερικών της Ταϊβάν Τζόζεφ Γου κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου που παραχώρησε. Ο ίδιος υποστήριξε ότι το Σαν Σαλβαδόρ ζητούσε από την Ταϊπέι χρηματοδότηση για την κατασκευή ενός λιμένα τον οποίο η ταϊβανέζικη κυβέρνηση θεωρούσε «απρόσφορο». «Η πίεση της Κίνας θα κάνει την Ταϊβάν πιο αποφασισμένη να συνεχίσει τον δρόμο της, αυτόν της δημοκρατίας και της ελευθερίας».

Ο πρόεδρος του Ελ Σαλβαδόρ Σαλβαδόρ Σάντσες Σερέν ανήγγειλε νωρίτερα σε διάγγελμά του που αναμεταδόθηκε απευθείας τηλεοπτικά ότι η κυβέρνησή του διέκοψε τις διπλωματικές της σχέσεις με την Ταϊβάν και αποκαθιστά πλέον διπλωματικές σχέσεις με την Κίνα.

Οι υπουργοί Εξωτερικών της Κίνας και του Ελ Σαλβαδόρ, ο Ουάνγκ Γι και ο Κάρλος Καστανιέδα,υπέγραψαν κοινό ανακοινωθέν σήμερα στο Πεκίνο με το οποίο αποκαθίστανται διμερείς διπλωματικές σχέσεις.

Η εξέλιξη χαρακτηρίζεται σημαντική νίκη για την Κίνα, πολύ περισσότερο διότι καταγράφηκε ενώ η πρόεδρος της Ταϊβάν Τσάι Ινγκ-γουέν ολοκλήρωνε τη περιοδεία της στη Λατινική Αμερική, κι έκανε σταθμούς στις ΗΠΑ, κάτι που επικρίθηκε από την κινεζική διπλωματία. Το Ελ Σαλβαδόρ έγινε ο πέμπτος σύμμαχος που χάνει η Ταϊβάν αφότου εξελέγη η Τσάι το 2016: είχαν προηγηθεί η Μπουρκίνα Φάσο, η Δομινικανή Δημοκρατία, τα νησιά Σάου Τομέ και Πρίνσιπε και ο Παναμάς.

Η Ταϊπέι κατηγορεί το Πεκίνο ότι της αποσπά συμμάχους προσφέροντας γενναιόδωρα πακέτα οικονομικής βοήθειας, κάτι που η κινεζική κυβέρνηση αρνείται.

Η ηπειρωτική Κίνα και η Ταϊβάν κυβερνώνται από αντίπαλα καθεστώτα μετά το τέλος του κινεζικού εμφυλίου πολέμου, το 1949. Το νησί έχει αυτόνομη κυβέρνηση, αλλά δεν έχει ανακηρύξει μέχρι σήμερα επίσημα την ανεξαρτησία του. Το Πεκίνο θεωρεί τη νήσο επαρχία του η οποία έχει αποσκιρτήσει, προορισμένη να επιστρέψει στις αγκάλες της Κίνας, κι απαγορεύει στους εταίρους του να διατηρούν σχέσεις μαζί της. Συνεχίζει την προσπάθεια στην οποία έχει αποδυθεί να πείσει και τους τελευταίους συμμάχους της νήσου να αποκηρύξουν τις σχέσεις τους με την Ταϊπέι και να αναγνωρίσουν τη Λαϊκή Δημοκρατία. Η μάχη αυτή αποκαλείται συχνά η «διπλωματία του βιβλιαρίου των επιταγών», παρότι αμφότερες οι κυβερνήσεις το αρνούνται.

Η εχθρότητα της Κίνας έναντι της κυβέρνησης της Ταϊβάν έχει κλιμακωθεί αφότου εξελέγη η Τσάι, καθώς το Πεκίνο φοβάται ότι η πρόεδρος θα ανακηρύξει την ανεξαρτησία της νήσου, κάτι που αποτελεί κόκκινη γραμμή για την κινεζική κυβέρνηση. Η ίδια διαβεβαιώνει ότι δεν θα ανατρέψει το status quo.

localStorage.clear();