«Ψήνεται» η ευρωπαϊκή εισαγγελία καταπολέμησης της απάτης

Να ξεκινήσουν μια προσπάθεια προκειμένου να δουν αν είναι εφικτό να συστήσουν μια ευρωπαϊκή εισαγγελία που θα εξειδικεύεται στη μάχη για την καταπολέμηση της απάτης σε βάρος οικονομικών συμφερόντων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, συμφώνησαν 16 χώρες, όπως έγινε γνωστό από το Συμβούλιο της ΕΕ.

Οι 16 χώρες που επέλεξαν να συμμετάσχουν στη δημιουργία μιας ευρωπαϊκής εισαγγελίας είναι η Ελλάδα, το Βέλγιο, η Βουλγαρία, η Κροατία, η Κύπρος, η Τσεχία, η Γερμανία, η Ισπανία, η Φινλανδία, η Γαλλία, η Λιθουανία, το Λουξεμβούργο, η Πορτογαλία, η Ρουμανία, η Σλοβενία και η Σλοβακία.

«Ενημέρωσαν» σήμερα τους ευρωπαϊκούς θεσμούς «για την πρόθεσή τους να ξεκινήσουν μια ενισχυμένη συνεργασία» επισημαίνεται σε ένα δελτίο Τύπου που εξέδωσε το Συμβούλιο της ΕΕ.

Η ευρωπαϊκή εισαγγελική αρχή θα είναι ένα ανεξάρτητο όργανο που θα είναι επιφορτισμένο με το έργο της καταπολέμησης κάθε παράβασης κι αδικήματος σε βάρος των οικονομικών συμφερόντων της ΕΕ, με στόχο ιδίως τις απάτες σε βάρος των διαρθρωτικών ταμείων της ΕΕ.

Θα καλείται επιπλέον να ερευνήσει τις απάτες στον ΦΠΑ διασυνοριακού χαρακτήρα, σύμφωνα με δημοσίευμα του Γαλλικού Πρακτορείου Ειδήσεων που αναμεταδίδει το αντίστοιχο Αθηναϊκό.

Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, χάνονται από τους εθνικούς προϋπολογισμούς στην Ευρώπη λόγω των απατών τουλάχιστον 50 δισεκατομμύρια ευρώ τον χρόνο από εισοδήματα που προέρχονται από τον ΦΠΑ.

«Οι διαπραγματεύσεις στους κόλπους του Συμβουλίου θα επαναληφθούν σύντομα για την ολοκλήρωση του (νομοθετικού) κειμένου» που θα προβλέπει την ίδρυση αυτής της εισαγγελικής αρχής, η οποία θα χρειαστεί την έγκριση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, διευκρίνισε το Συμβούλιο.

Ορισμένες χώρες, όπως η Ολλανδία, η Σουηδία ή η Ουγγαρία, βρίσκονταν μεταξύ των χωρών που εμπόδιζαν κάθε πρόοδο επ’ αυτού του σχεδίου που είχε προβλεφθεί στις συνθήκες από το 2009 και τελεί υπό διαπραγμάτευση από το 2013.

Αυτή η διαδικασία θα επιτρέψει στο να καμφθούν οι αντιδράσεις, επιτρέποντας σε μια ομάδα τουλάχιστον 9 κρατών- μελών να υιοθετούν αποφάσεις που θα εφαρμόζονται μονάχα σε αυτές, ενώ άλλες χώρες μπορούν κατόπιν να τις ακολουθούν.