DW: Στην ΕΕ από την πίσω πόρτα με «χρυσή βίζα»

Στο θέμα της «χρυσής βίζας» που χορηγούν μέλη της ΕΕ σε πολίτες τρίτων χωρών έναντι επενδύσεων αναφέρεται δημοσίευμα της Deutsche Welle σημειώνοντας ότι δεν γίνονται οι απαραίτητοι έλεγχοι από τις αρμόδιες αρχές.

Η χορήγηση διαβατηρίων από κράτη της ΕΕ σε πλούσιους από τρίτες χώρες έναντι επενδύσεων σε αυτές γίνεται σε πολλές περιπτώσεις χωρίς τον απαραίτητο έλεγχο των αιτούντων. Οι Βρυξέλλες δεν φαίνεται να ανησυχούν ιδιαίτερα, σημειώνει η DW.

Σύμφωνα με κυβερνητικά έγγραφα της Μάλτας, δεκάδες Ρώσοι εκατομμυριούχοι ξεκινούν νέες ζωές σε πρατήρια βενζίνης και μισοχτισμένα γκαράζ ως νέοι μαλτέζοι πολίτες. Ο μαλτέζος μπλόγκερ και πολιτικός αναλυτής Μάνουελ Ντέλια επιχείρησε να αναζητήσει ορισμένους από τους νέους «συμπατριώτες» του, ωστόσο διαπίστωσε ότι αυτοί δεν είναι ποτέ στις επίσημες διευθύνσεις κατοικίας τους.

Η Μάλτα -όπως και η Ελλάδα- είναι ανάμεσα στις χώρες της ΕΕ που πωλούν στο πλαίσιο του προγράμματος «Golden Visa» διαβατήρια σε άτομα που έχουν την οικονομική επιφάνεια να αγοράσουν τη χρυσή βίζα.

Ο μπλόγκερ Μάνουελ Ντέλια είναι εξοργισμένος με τη συγκεκριμένη πρακτική των κυβερνήσεων. Κατά τη γνώμη του, «πρόκειται για ανεξέλεγκτη είσοδο στην Ευρώπη από την πίσω πόρτα και είναι θεσμική απάτη. Θεωρητικά υποτίθεται ότι γίνεται λεπτομερής εξέταση. Ο νόμος είναι όμως ξεκάθαρος: αν κάποιος τρομοκράτης ή εγκληματίας έρθει εδώ, η κυβέρνηση έχει το δικαίωμα να τους δώσει διαβατήριο. Δεν υπάρχει πρόβλημα με αυτό».

Διαβατήριο με συνοπτικές διαδικασίες

Το ζήτημα αυτό δεν φαίνεται να προβληματίζει ιδιαίτερα την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στις Βρυξέλλες. Σε ερώτηση που του τέθηκε εντός Μαρτίου, ο εκπρόσωπος της Κομισιόν Κρίστιαν Βίγκαντ αρκέστηκε να παραπέμψει στις ισχύουσες διατάξεις και να δηλώσει ότι η Κομισιόν έχει εποπτεία της κατάστασης.

Ο Κρίστιαν Βίγκαντ επισήμανε μεταξύ άλλων ότι πρέπει να υπάρχει «πραγματική σύνδεση» ανάμεσα σε μια χώρα και τους πολίτες αυτής, ενώ προανήγγειλε τη δημοσίευση έκθεσης που θα αφορά τη συγκεκριμένη μέθοδο χορήγησης άδειας παραμονής και κατ΄επέκταση ιθαγένειας.

Όσον αφορά τον όρο της «πραγματικής σύνδεσης» με την εκάστοτε χώρα, ο Μάνουελ Ντέλια περιγράφει τη διαδικασία που ακολουθείται στη Μάλτα: «Προσγειώνονται, τους φέρνουν με το αυτοκίνητο, μένουν μισή ώρα προκειμένου να υπογράψουν τα χαρτιά τους, παίρνουν το διαβατήριο και πηγαίνουν αλλού στην Ευρώπη. Έτσι δεν μπορούμε να ελέγξουμε με σιγουριά τι κάνουν αυτοί οι άνθρωποι και για ποιο λόγο αγόρασαν ευρωπαϊκή ιθαγένεια».

Την ώρα που οι κυβερνήσεις προβληματίζονται για την αύξηση των προσφυγικών ροών σε σχέση με το ποιοι εισέρχονται στην Ευρώπη, η Ρέιτσελ Όουενς από την ΜΚΟ κατά της διαφθοράς Global Witness εκτιμά ότι οι αρμόδιες αρχές δεν φαίνεται να ανησυχούν για τους κινδύνους που απορρέουν από τη χορήγηση χρυσής βίζας σε ό,τι αφορά την ασφάλεια.

«Ο ξάδερφος του σύρου δικτάτορα Μπασάρ αλ Άσαντ μπόρεσε να αποκτήσει διαβατήριο χώρας της ΕΕ παρότι βρισκόταν στη λίστα κυρώσεων των ΗΠΑ. Οι θεμελιώδεις ευρωπαϊκές αξίες της ασφάλειας και της ελευθερίας διακυβεύονται με αυτές τις πρακτικές».

localStorage.clear();