Οι επιστημονικές έρευνες ως εγχειρίδιο ζωής

Ερευνητές από το πανεπιστήμιο της Οξφόρδης από τα τέλη του 1990 συγκεντρώνουν στοιχεία από 1,3 εκατομμύρια γυναίκες σε μια τεράστια βάση δεδομένων. Αρχικός σκοπός τους ήταν να μελετήσουν τις επιδράσεις της θεραπείας ορμονικής υποκατάστασης. Ωστόσο, η επονομαζόμενη «Million Women Study» αποτελεί πλέον -λόγω του τεράστιου δείγματός της- μια εξαιρετική πηγή άντλησης πληροφοριών και συμπερασμάτων.

Θα μπορούσε κανείς να το χαρακτηρίσει ως ένα «εγχειρίδιο ζωής», γράφει η Anne Perkins στον Guardian.

Μερικά ενδιαφέροντα στοιχεία που έχει αποκαλύψει η μελέτη της τεράστιας αυτής βάσης δεδομένων γυναικών είναι τα εξής: οι γυναίκες που έχουν σύντροφο έχουν λιγότερες πιθανότητες να πεθάνουν από καρδιακές ασθένειες, ή ότι όσο περισσότερα παιδιά κάνει μια γυναίκα τόσο πιο παχιά γίνεται, εκτός κι αν τα θηλάζει για τουλάχιστον έξι μήνες. Ακόμη, ότι μπορεί να καπνίζει μέχρι τα 30 της, χωρίς αυτό να έχει σχεδόν καμία επίδραση στο προσδόκιμο ζωής της, αλλά αν καπνίζει μετά τα 40 «κόβονται» 10 χρόνια από τη ζωή της.

Οι ερευνητές έχουν παρατηρήσει επίσης ότι οι πιο ψηλοί άνθρωποι εμφανίζουν πιο συχνά καρκίνο, ενώ εξετάζουν και το ενδεχόμενο αν οι πιθανότητες να εμφανίσει κανείς καρκίνο του εγκεφάλου σχετίζεται με το αν είναι ιδιοκτήτες γάτας ή όχι.

Πολλές από αυτές τις μελέτες σας τις έχει παρουσιάσει κατά καιρούς το newsbeast.gr στις ενότητες Υγεία και Γυναίκα.

Πριν λίγο καιρό, ερευνητές από το πανεπιστήμιο Dundee ανακάλυψαν ότι τα υπέρβαρα κορίτσια δεν τα πηγαίνουν και τόσο καλά στο σχολείο, ενώ μια άλλη μελέτη ανέφερε ότι οι γυναίκες μιλούν τρεις φορές πιο πολύ από τους άντρες, λόγω της επίδρασης που έχει η τεστοστερόνη στην ανάπτυξη του εγκεφάλου τους.

Αυτό που προκαλεί προβληματισμούς ωστόσο, αναφέρει η αρθρογράφος, είναι το πώς θα έπρεπε να αντιδράσει κανείς σε όλες αυτές τις πληροφορίες.

Όλα αυτά τα επιστημονικά στοιχεία φαίνεται να μας προσφέρουν μια εξατομικευμένη «γεύση» από το… μέλλον μας και ίσως θα μπορούσαμε να τα χρησιμοποιήσουμε ως «εργαλεία» για να αλλάξουμε την παρούσα κατάσταση της ζωής μας.

Κάθε μία από αυτές τις έρευνες μπορεί να γίνει ένας «οδηγός ζωής», ένας δάσκαλος που μας μαθαίνει περισσότερα πράγματα για τον εαυτό μας, ένας ειδικός που μπορεί να «δει» μέσα στην ψυχή μας.

Ωστόσο, είναι σημαντικό να γνωρίζει κανείς πότε χάνει το μέτρο.

Οι έρευνες αυτές δε θα πρέπει να γίνουν το μέτρο, με το οποίο κρίνουμε τους άλλους γύρω μας. Όσο περισσότερα γνωρίζουμε για την επιδημιολογία του καρκίνου ή της παχυσαρκίας, τόσο πιο αυστηροί μπορούμε να γίνουμε, «καταδικάζοντας» εκείνους που αρνούνται να ζήσουν σύμφωνα με τους «κανόνες».

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι δεν είμαστε «τυποποιημένες» μοναδικότητες και πως όλες οι μελέτες αποτελούν στατιστικές πιθανότητες ενός γεγονότος.

Επομένως, ενώ ακούγεται εξαιρετικά ενδιαφέρον το, ότι οι πιθανότητες να πεθάνει μια γυναίκα από καρδιακή ασθένεια μειώνονται όταν έχει σύντροφο, αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει να βγει κανείς έξω… προς αναζήτηση του άλλου του μισού, για να αυξήσει τις πιθανότητές του να ζήσει ως τα βαθιά γεράματα.