Στρατιωτικές εφευρέσεις σε λαμπρές αποτυχίες

Γενικώς μιλώντας, στρατιωτικές εφευρέσεις είναι ό,τι κάνει ο στρατός για να βελτιώσει την τακτική του, την επιχειρησιακή του ετοιμότητα και την απόδοση φυσικά στο φονικό πεδίο της μάχης.

Κάποιες μάλιστα εξ αυτών υπερβαίνουν τα στενά πολεμικά πλαίσια και μετατρέπονται σε «πολιτικές» εφευρέσεις, όπως το GPS, ακόμα και το ίντερνετ.

Όπως κι αν έχει, στον νου μας έρχονται πάντα τεχνολογικά προωθημένα υπερόπλα και οχήματα με ασύλληπτες δυνατότητες, σαν αυτά που σκαρώνει πλέον ο αμερικανικός στρατός με τους τρίτους συνεργάτες του.

Δεν είναι βέβαια όλες επιτυχημένες, αν και σε επίπεδο σύλληψης παραμένουν εμβληματικές! Και μνημονεύονται στα χρονικά των στρατιωτικών εφευρέσεων ως εντυπωσιακές αποτυχίες του τεχνολογικού κόσμου που είναι προ των πυλών…

Σαφώς μπροστά από την εποχή τους (ή σχεδόν), πώς να τα ξεχάσεις αυτά;

Τανκ-Ανοιχτήρι

Σοβιετικής σύλληψης, το εξωφρενικό άρμα μάχης-ανοιχτήρι θα έκανε υποτίθεται τη διέλευση από δύσβατες περιοχές παιχνιδάκι. Κι ενώ πραγματοποίησε όντως πολλές από τις υποσχέσεις που είχε δώσει, τα έπαθε στα απλά, γιατί μπορεί μεν σε βραχώδη και κακοτράχαλα τερέν να απέδιδε καταπληκτικά, ήταν όμως στο ίσιωμα που είχε προβλήματα κίνησης! Ήταν επιπλέον βαρύ, αργό και δεν είχε ίχνος ανάρτησης…

Μονότροχο Άρμα Μάχης

Εδώ ήταν οι γερμανοί μηχανικοί που σκέφτηκαν το αδιανόητο: ένα κανονικό άρμα μάχης για έναν παίκτη! Θα λειτουργούσες υποτίθεται τα δύο πολυβόλα του την ώρα που θα καθόσουν αναπαυτικά μέσα στο θωρακισμένο μονότροχό σου! Γιατί δεν προχώρησε από το στάδιο του πρωτοτύπου; Μα γιατί ήταν ξεκάθαρο ότι δεν θα μπορούσε να χρησιμεύσει για κανέναν στρατιωτικό σκοπό, πουθενά στον πλανήτη Γη! Στα ατού του πάντως, καθώς υπήρξαν και τέτοια, ήταν ότι κινούνταν αρκετά γρήγορα για τα δεδομένα της εποχής…

Βέσπα με ενσωματωμένο όπλο

Κι όμως, χρησιμοποιήθηκε από τους Γάλλους στις περιπέτειές τους στο Βιετνάμ, όταν η έλλειψη πόρων ανάγκασε τα στρατεύματα να σκεφτούν έξω από την πεπατημένη. Συναρμολόγησαν λοιπόν στρατιωτικά οχήματα με ό,τι βρήκαν και το σκούτερ με το πολυβόλο έγινε έτσι το βαρύ πυροβολικό των γάλλων αποικιοκρατών! Μέχρι και από τους αλεξιπτωτιστές χρησιμοποιήθηκε ευρέως στη δεκαετία του 1950, αν και η έλλειψη σταθερότητας και προστασίας φυσικά σύντομα θα το εξαφάνιζαν από το πεδίο της μάχης…

Focke-Wulf Triebfluegel

Ήταν στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου όταν οι μηχανικοί των Ναζί μπόρεσαν να κατασκευάσουν ένα πλήρως λειτουργικό ελικόπτερο! Κι ενώ το αεροσκάφος μπορούσε να απογειωθεί μια χαρά, να πάει από το ένα μέρος στο άλλο και να προσγειωθεί με ασφάλεια, οι χιτλερικοί ήθελαν προφανώς κι άλλα, γι’ αυτό και το εφοδίασαν με ένα είδος πρώιμου αεριωθούμενου κινητήρα, κάνοντάς το έτσι ολοκληρωτικά άχρηστο! Το να το προσγειώσεις πια αποδείχθηκε σταυρόλεξο για πολύ δυνατούς λύτες…

Puckle Gun

Όταν ένας δικηγόρος και συγγραφέας δημιουργεί πολυβόλο, το πράγμα θα έχει σίγουρα ενδιαφέρον. Έργο του James Puckle λοιπόν, το «Αμυντικό Όπλο» βάλθηκε να ξεπαστρέψει τους χριστιανούς εχθρούς αρχικά, πριν στραφεί κατά των μουσουλμάνων Τούρκων. Αμφότεροι βέβαια ήταν ασφαλείς μπροστά του, καθώς το όπλο απλά-απλά δεν δούλευε! Τι κι αν μπορούσε να ρίχνει 63 σφαίρες ανά 7 λεπτά; Αυτό έμεινε στα χαρτιά, καθώς οι οπλουργοί της εποχής δεν μπορούσαν να κατασκευάσουν με ικανοποιητικό τρόπο τα πολύπλοκα εξαρτήματά του. Κι έτσι, αντί για παχυλό συμβόλαιο με τον βρετανικό στρατό, το Puckle Gun εξασφάλισε τη χλεύη της τεχνολογικής ιστορίας…

Κυβερνητική Κινούμενη Μηχανή

Μια τέτοια εφεύρεση θα περίμενες να τη δεις σε ταινίες επιστημονικής φαντασίας, κι όμως η πραγματικότητα ξεπερνά σε όρους επινοητικότητας τα πάντα! Η μηχανή πρωτοδοκιμάστηκε το 1968, σχεδιασμένη από κάποιον Ralph Mosher, και υποτίθεται ότι θα επέτρεπε στο πεζικό να μεταφέρει μαζί του όπλα σε εξαιρετικά δύσβατα εδάφη. Το ρομπότ ελεγχόταν από ανθρώπινο χειριστή και βασιζόταν σε υδραυλικές αρχές, αν και δυστυχώς δεν έμελλε να δει ποτέ το φως της ημέρας: βαρύ σαν μαμούθ και εξαιρετικά αργοκίνητο (μόλις 5 χλμ/ώρα), δεν θα μπορούσε να έχει καμία τύχη στα αιματοβαμμένα χαρακώματα του πολέμου…

Το Τανκ του Τσάρου

Ένα τρίκυκλο αλλιώτικο από τα άλλα, που για άγνωστους λόγους θεώρησαν οι Ρώσοι ότι θα ήταν ένα πρώτης τάξεως πολεμικό όπλο! Αν και δεν έμελλε να δει ποτέ πεδίο μάχης, καθώς κόλλησε στα δοκιμαστικά, οι τεράστιοι τροχοί του θα έκαναν υποτίθεται τα εμπόδια παιχνιδάκι. Βέβαια, λάθη υπολογισμού στα κιλά του έκαναν την πίσω ρόδα να κολλά στο μαλακό έδαφος και τα αυλάκια, την ίδια στιγμή που η ασύλληπτη μεν δύναμη του «τέρατος» δεν μπορούσε να το ξεκολλήσει. Το φιάσκο της παρουσίασής του μπροστά στα ανώτατα στρατιωτικά κλιμάκια τον Αύγουστο του 1915 ήταν ασύλληπτο! Τέτοια ήταν η μήνη των επιτελαρχών που ο «Τσάρος» παρέμεινε εγκαταλειμμένος στο πεδίο της δοκιμής του μέχρι το 1923, όταν δόθηκε για παλιοσίδερα…

Πυρηνικό Αεροπλανοφόρο «Σαρλ ντε Γκολ»

Καθώς οι υπερβολές και η πολεμική φαντασία δεν εξαντλήθηκαν στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, καλωσορίσατε στις περιπέτειες του διαβόητου «Σαρλ ντε Γκολ», του αεροπλανοφόρου που θα εφάρμοζε όλα τα νέα κελεύσματα της τεχνολογικής καινοτομίας και άλλα τέτοια υπέροχα. Η πραγματικότητα όμως ήταν σαφώς διαφορετική: το σκάφος του 1986 ζύγιζε 40.000 τόνους, κόστισε κάπου στα 3 δισ. ευρώ και ήταν το πρώτο πυρηνοκίνητο αεροπλανοφόρο των Γάλλων, αν και σαφώς πιο αργό από το ατμοκίνητο που είχε βαλθεί να αντικαταστήσει! Οι προπέλες του δεν δούλευαν σωστά και σύντομα η κατασκευάστρια εταιρία φαλίρισε, όταν φάνηκε ότι οι κακοτεχνίες στον πυρηνικό αντιδραστήρα, που άφηναν το πλήρωμα εκτεθειμένο στη ραδιενέργεια, δεν μπορούσαν να επισκευαστούν. Αποτυχία από τις λίγες!

Ζώνη-Πύραυλος

Άλλη μια γενναία προσπάθεια για να μετακινείται ο στρατιώτης με ασφάλεια σε κοντινές αποστάσεις, ήταν ένα τεράστιο άλμα για την ανθρωπότητα! Ή έτσι τουλάχιστον το ήθελαν οι προσδοκίες της δεκαετίας του 1960, όταν και πρωτοεμφανίστηκε. Η εφεύρεση παρουσιάστηκε μάλιστα τον Οκτώβριο του 1961 στον ίδιο τον πρόεδρο των ΗΠΑ, Τζον Κένεντι, και όλοι έπαθαν την πλάκα τους. Λίγο αργότερα όμως, στα μέσα της δεκαετίας, ο στρατός έχασε το ενδιαφέρον του για το Rocket-Belt, καθώς η μικρή του ακτίνα δράσης δεν το έκανε ιδανικό για πολεμικούς σκοπούς. Εξάλλου η μέγιστη διάρκεια πτήσης ήταν μόλις 21 δευτερόλεπτα, με τη ακτίνα δράσης να περιορίζεται έτσι στα 120 μέτρα! Υπέροχο στη σύλληψη, παταγώδης αποτυχία στην εκτέλεση…

Ιπτάμενο Αεροπλανοφόρο

Μπορεί τα ιπτάμενα αεροπλανοφόρα να απασχολούσαν τους γερμανούς μηχανικούς ήδη από τη δεκαετία του 1930, ήταν ωστόσο ο τσέχος μετανάστης στις ΗΠΑ, ο δρ Karl Arnstein, που κατασκεύασε στο Οχάιο το πρώτο λειτουργικό δείγμα, το οποίο έκανε την παρθενική του πτήση τον Απρίλιο του 1933. Το «USS Macon» και το κατοπινό αδερφάκι του «USS Akron» μπορούσαν να μεταφέρουν 5 αεροπλάνα, τα οποία απελευθερώνονταν στον αέρα. Παρά τις αρχικές φιλοδοξίες όμως, το «USS Macon» είχε ένα καταστροφικό ατύχημα το 1934 στην Αριζόνα και κατέπεσε τελικά στις 12 Φεβρουαρίου 1935, λόγω μηχανικής βλάβης, σφραγίζοντας έτσι την τύχη του…