Δίκη για το Μάτι, μαρτυρία-σοκ: Η μάνα μου ήταν γυμνή, καμένη, χωρίς μαλλιά, ούρλιαζε, την τύλιξαν με τραπεζομάντιλο

Τις δραματικές στιγμές που έζησε η ίδια και η οικογένειά της κατά την επέλαση της πύρινης λαίλαπας στο Μάτι περιέγραψε στο Τριμελές Πλημμελειοδικείο η Ιωάννα Πεταλά.

Η ίδια κατάφερε να σωθεί παρότι υπέστη εκτεταμένα εγκαύματα, όμως οι γονείς της δεν τα κατάφεραν και χάθηκαν στις φλόγες. Η οικογένεια βρισκόταν στο σπίτι την ώρα που ξέσπασε η πυρκαγιά. Έμαθε από την τηλεόραση ότι καιγόταν η περιοχή Νταού Πεντέλης. Γύρω στις 17.30 κόπηκε το ρεύμα. «Την ώρα που έκλεινα το τελευταίο παντζούρι, ακούω τη μαμά μου να ουρλιάζει. Είχαν λαμπαδιάσει κάτι κλαδιά. Άρπαξε η μαμά μου την τσάντα της κι εγώ τα κλειδιά και φύγαμε προς την οδό Περικλέους. Την ώρα που φεύγαμε μια γειτόνισσα έμπαινε στο αμάξι της και πήγαμε μαζί της. Φύγαμε αναγκαστικά αριστερά κάτω. Η φωτιά μας κυνήγαγε από αριστερά και πίσω. Όταν ακινητοποιήθηκαμε, είδα ότι η φωτιά ήταν πολύ κοντά. Τους λέω βγείτε έξω, θα καούμε. Έπεσε πολύ πυκνός μαύρος καπνός», είπε η μάρτυρας.

«Θυμάμαι να είμαι στη θάλασσα και να βγάζω τις σάρκες μου»

Η κ. Πεταλά συνέχισε να περιγράφει την προσπάθειά της να σωθεί φανερά συγκινημένη. Όπως είπε ενστικτωδώς κατευθύνθηκε προς τη θάλασσα. «Άκουσα ανθρώπους να ουρλιάζουν. Κάποιος μου φώναξε ‘κοπελιά, καίγεσαι’. Είχα πιάσει φωτιά από πίσω. Έπεσα στη θάλασσα, καίγονταν τα πάντα, ακούγονταν εκρήξεις. Θυμάμαι να είμαι στη θάλασσα με τα χέρια απλωμένα και να βγάζω τις σάρκες μου. Βγήκα έξω και ξαναμπήκα μέσα γιατί στέγνωσα και πέθαινα από τον πόνο».
Η μάρτυρας κατέθεσε ότι κάποια στιγμή άκουσε τη φωνή της γειτόνισσας και ρώτησε πού βρίσκεται η μητέρα της. Της απάντησε ότι είναι καλά και όταν με ένα καραβάκι βγήκε στην ακτή λιποθύμησε.

«Ακόμα με πονάνε στη ζέστη τα εγκαύματα»

«Με πήγαν στο Θριάσειο, μετά από λίγο με πήγαν στο ΓΝΑ έμεινα 54 μέρες μέρες. Έχω καεί στα χέρια, πλάτη, γλουτούς και πόδια. Έπαθα πνευμονική εμβολή, είχα επιπλοκές. Μπήκα ΜΕΘ 8 ημέρες. Είχαν πει ότι δεν θα γλιτώσω. Δε μπορούσα να περπατήσω. Ακόμα με πονάνε στη ζέστη τα εγκαύματα. Δε μπορώ να λειτουργήσω σωστά. Δεν περνάει μέρα που να μη σκεφτώ αυτά που έχω ζήσει».

Η κ. Πεταλά δεν γνώριζε ότι οι γονείς της δεν τα είχαν καταφέρει. Έμαθε εκ των υστέρων πώς χάθηκαν στις φλόγες. «Η μάνα μου ήταν πεσμένη στο πεζοδρόμιο, πεσμένη στα γόνατα, τόσο καμένη που δεν είχε μαλλιά. Ήταν γυμνή, χωρίς μαλλιά και ούρλιαζε. Της έφεραν ένα τραπεζομάντιλο από την ταβέρνα. Ξέρω από έναν κύριο που ήταν μαζί της ότι 5-6 ώρες ήταν ζωντανή. Με το που έφτασε στη Ραφήνα πέθανε. Ο πατέρας μου απανθρακώθηκε κοντά στο αμάξι. Δεν κατάφερε να πάει μακριά…», είπε ενώ κατήγγειλε ότι κανένας αρμόδιος δεν ενημέρωσε τους κατοίκους για τη φωτιά: «Υπήρξε η αντίληψη στο Μάτι ότι αν συνέβαινε κάτι επικίνδυνο χτυπούσαν οι καμπάνες. Αν μας ειδοποιούσε κάποιος έστω και δέκα λεπτά νωρίτερα…ήταν μια κατηφόρα. Οι δικοί μου θα ζούσαν…».

«Δήλωσα τους αγνοούμενους στην Πυροσβεστική Θεσσαλονίκης!»

Στη συνέχεια στο βήμα του μάρτυρα ανέβηκε η αδελφή της, Ελένη Πεταλά, η οποία μίλησε για το απίστευτο αλαλούμ που επικρατούσε. Όπως είπε δήλωσε ότι οι δικοί της αγνοούνται στην Πυροσβεστική Θεσσαλονίκης!

«Αναζητώντας τους δικούς μου ανθρώπους, έκανα δεκάδες τηλέφωνα παντού. Λιμενικό, πυροσβεστική, νοσοκομεία. Δεν έβρισκα κανένα. Και δέχομαι κλήση λίγη ώρα αργότερα, τηλέφωνο από την πυροσβεστική Θεσσαλονίκης! Εκεί δήλωσα τους αγνοούμενους! Στην πυροσβεστική Θεσσαλονίκης».

Όταν κατάφερε να εντοπίσει την αδελφή της, η οποία νοσηλευόταν στο Θριάσιο με εκτεταμένα εγκαύματα, «παντού υπήρχε μυρωδιά καμένης σάρκας, ήθελα να τη βοηθήσω, αλλά δεν μπορούσα. Έψαχνα τους γονείς μου. Την επόμενη ημέρα πήρα τηλέφωνο στο νεκροτομείο και τους είπα να πάρουν από την αδελφή μου στο Θριάσιο δείγμα DNA. Και την Παρασκευή αναγνωρίστηκε η μητέρα μου και το Σάββατο ο πατέρας μου…».