Ξυδάκης: Διαρκής μεταρρυθμιστική προσπάθεια και διαρκής συνομιλία με την κοινωνία

Είναι μονόδρομος για την κυβέρνηση της αριστεράς: διαρκής μεταρρυθμιστική προσπάθεια και διαρκής συνομιλία με την κοινωνία»: αυτό επισημαίνει σε δήλωσή του στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο Νίκος Ξυδάκης, κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος και βουλευτής Β’ Αθηνών του ΣΥΡΙΖΑ, με αφορμή το τέλος των μνημονίων.

«Αυτό που διακυβεύεται για τα αμέσως επόμενα χρόνια είναι αν θα υπάρξει μια ηγεμονεύουσα προοδευτική πλειοψηφία, που θα ανακουφίζει την κοινωνία και θα τη μεταμορφώνει προωθητικά, ή αν θα βουλιάξουμε κι εμείς στην ορμπανοποίηση της Ευρώπης», προσθέτει χαρακτηριστικά.

Και επιτίθεται στους αντιπάλους «της προοδευτικής αναγέννησης της Ελλάδας», τους «πρωθιερείς της διαπλοκής και της χρεοκοπίας (που) λυσσομανούν για την εκδικητική τους Παλινόρθωση». Ωστόσο, προσθέτει, αρκετοί από αυτούς είναι «δηλωμένοι εχθροί της δημοκρατίας. Είναι διορισμένα τσιράκια του δικτάτορα Παπαδόπουλου, φανεροί εραστές της απολυταρχίας, συνοδοιπόροι εθνικοσοσιαλιστών».

Ολόκληρη η δήλωση του Ν. Ξυδάκη στο ΑΠΕ-ΜΠΕ έχει ως εξής:

«Η δεκαετία των μνημονίων και της Μεγάλης Ύφεσης δεν αφήνει μόνο οικονομικά και κοινωνικά τραύματα. Αφήνει το δημοκρατικό κράτος εξασθενημένο, αφήνει τους πολίτες δύσπιστους προς το κράτος και το πολιτικό σύστημα, αφήνει ένα έλλειμμα συλλογικής αυτοπεποίθησης. Αυτά θα πρέπει να υπερνικήσουμε τα χρόνια που έρχονται. Και αυτά είναι πολιτικοί αγώνες. Η αριστερά, ο προοδευτικός κόσμος, η μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία, είμαστε υποχρεωμένοι να ξεπεράσουμε τον εαυτό μας και τις ατομικές αδυναμίες, τις αντινομίες μας, και να ανταποκριθούμε στις νέες ανάγκες και τις νέες προσδοκίες της κοινωνίας, όπως αυτή βγαίνει από την Ύφεση.

Μεταρρυθμιστική τόλμη, πραγματισμός και ενσυναίσθηση, ανάληψη ευθύνης ενώπιον εθνικού ακροατηρίου και όχι πελατειακού, πολιτική μαχητικότητα. Χωρίς ακροβασίες, χωρίς καθυστερήσεις. Είναι μονόδρομος για την κυβέρνηση της αριστεράς: διαρκής μεταρρυθμιστική προσπάθεια και διαρκής συνομιλία με την κοινωνία.

Αυτό που διακυβεύεται για τα αμέσως επόμενα χρόνια είναι αν θα υπάρξει μια ηγεμονεύουσα προοδευτική πλειοψηφία, που θα ανακουφίζει την κοινωνία και θα τη μεταμορφώνει προωθητικά, ή αν θα βουλιάξουμε κι εμείς στην ορμπανοποίηση της Ευρώπης, προς τον ωμό νεοφιλελευθερισμό και την αποκρουστική ακροδεξιά, προς το New Speak και την αναβίωση του εφιαλτικού Μεσοπολέμου.

Οι αντίπαλοι της προοδευτικής αναγέννησης της Ελλάδας, οι πρωθιερείς της διαπλοκής και της χρεοκοπίας, λυσσομανούν για την εκδικητική τους Παλινόρθωση. Αρκετοί απ’ αυτούς δεν είναι καν απόγονοι του Δηλιγιάννη και του Γούναρη. Δεν είναι καν εχθροί του εκσυγχρονισμού. Δεν είναι καν πολιτικοί αντίπαλοι. Είναι δηλωμένοι εχθροί της δημοκρατίας. Είναι διορισμένα τσιράκια του δικτάτορα Παπαδόπουλου, φανεροί εραστές της απολυταρχίας, συνοδοιπόροι εθνικοσοσιαλιστών. Τέτοια αντηχούν στον εχθροπαθή λόγο κορυφαίων στελεχών της Νέας Δημοκρατίας. Μα στους εχθρούς της κοινωνικής πλειοψηφίας, στους μασκαρεμένους λαθρεπιβάτες της δημοκρατίας, αξίζει μόνο η καταφρόνια. Μόνη μας απάντηση, η έμπρακτη αφοσίωση στην προκοπή και την κοινωνική δικαιοσύνη».

localStorage.clear();