Γιατί η νέα γενιά πρέπει να μάθει τον J.R.R. Tolkien

Δεν θα ξεχάσω ποτέ την πρώτη φορά που είδα το Fellowship of The Ring στον κινηματογράφο. Βρισκόμουν στο Εδιμβούργο με τον πατέρα μου για ένα οικογενειακό θέμα και ο θείος μου είχε καταφέρει να βρει εισιτήρια για την πρώτη προβολή. Υπήρχε μία τεράστια ουρά που περίμενε στο check-in, με δύο κύριες γενιές θεατών. Εκείνη των μπαμπάδων μας που είχε γνωρίσει τον Tolkien από τα βιβλία ως μαιτρ της λογοτεχνίας του φανταστικού και την δική μας γενιά, που ό,τι γνώριζε ήταν από τις ιστορίες που μας είχαν διηγηθεί οι δικοί μας.

Ο Tolkien δεν βρισκόταν ποτέ ανάμεσα στα πρώτα βιβλία που ήθελα να διαβάσω. Οι δικοί μου είχαν ξεκινήσει να μου φέρνουν στην πρωτότυπη γλώσσα κάποια βιβλία κλασσικής λογοτεχνίας, αλλά ο πατέρας μου μιλούσε για τον Tolkien με την ίδια λαχτάρα που ο 19χρονος ανιψιός μου μιλάει σήμερα για τον George R.R. Martin και το Game of Thrones. Δεν θα έπρεπε να υπάρχει κάτι για να σε τραβήξει στο βιβλίο, αλλά η πρώτη ταινία του Peter Jackson βοήθησε σε αυτό. Δημιούργησε δηλαδή ένα ολόκληρο νέο ρεύμα από φανατικούς της τριλογίας, πολύ μεγαλύτερο από εκείνο που είχαν φανταστεί και για μία νέα γενιά, τους Millennials, οπού με την τεχνολογία στη διάθεσή τους μπορούσαν να κάνουν όλα εκείνα που δεν κατάφεραν να κάνουν οι μπαμπάδες τους.

Πέρα λοιπόν από τις ταινίες που απολαύσαμε με τους δικούς μας, ξεκίνησε μία απίστευτη φρενίτιδα που επεκτάθηκε και σε άλλους τομείς που, ως τότε, τα νέα παιδιά δεν είχαν εξερευνήσει στους εαυτούς τους. Αρχικά το ίδιο το DVD, ήταν ίσως το πρώτο δώρο που πήρα στον πατέρα μου. Αυτός ο μαγικός για εκείνον δίσκος, που μπορούσες να δεις την ταινία ανά πάσα στιγμή όσες φορές ήθελες. Και μετά μία σειρά από πράγματα. Κόμιξ, περιδέραια και δαχτυλίδια ως δώρα, forums στο internet όπου συζητούσες με άλλους για το Lord of The Rings και, φυσικά, video games. Ο θείος μου στη Σκωτία που ήταν στα mid-50s του όταν βγήκε η πρώτη ταινία, πήγαινε τα Σαββατοκύριακα σε ένα γκρουπ με άλλους φανς, όπου του δίδασκαν να μιλάει Quenya – την γλώσσα των Ξωτικών. Μας έλεγε ότι το μεγαλύτερο τμήμα, ήταν το παιδικό με αμέτρητα παιδιά από 14 μέχρι 18 χρονών. Eίχαμε φίλους στο σχολείο που ξεκίνησαν να μαθαίνουν κλασσικά όργανα επειδή αγάπησαν την μουσική από τις ταινίες.

Κάπως έτσι ήρθε στη ζωή μας το Lord of the Rings και κάπως έτσι, μετά το πέρας της τριλογίας, δεν μπορούσαμε να φανταστούμε μία νέα ταινία που θα προσπαθούσε να εκτοπίσει αυτό το καστ. Όμως όσο μεγαλώνουμε γινόμαστε σοφότεροι (συνήθως). Αν λοιπόν κάποτε τρομάζαμε στην ιδέα να κυκλοφορήσει κάτι καινούργιο που να έχει να κάνει με το Lord of The Rings, μόνο θαυμασμό μπορούμε να νιώσουμε με τη σειρά Rings of Power, την τηλεοπτική σειρά Lord of the Rings από τα χέρια της Amazon – παρότι άφησε περίεργες εντυπώσεις. Πέρα από το γεγονός ότι η επένδυση ξεπέρασε τα 500 εκατομμύρια δολάρια και μπορεί να αποτελέσει το νέο γεφύρωμα ανάμεσα στις δύο γενιές. Όχι μόνο θα οδηγήσει εμάς σε ένα νέο Lord of the Rings κόσμο ακριβώς όπως έκανε με τους πατεράδες μας όταν διάβασαν τις πρώτες σελίδες, αλλά θα οδηγήσει και τη νέα γενιά να εξερευνήσει την τριλογία του Peter Jackson και να την ονομάσει «κλασσικό αριστούργημα». Γιατί σε μερικές δεκαετίες από τώρα, αυτή ακριβώς θα είναι η περιγραφή της. .

Στις αναμνήσεις ωστόσο, κρατάω και κάτι αξιοζήλευτο. Τα πρόσωπα του πατέρα μου και του θείου μου που μιλούσαν για το Lord of The Rings, λίγο πριν ξεκινήσει η ταινία. Αυτόν τον ενθουσιασμό που έχει ένα μικρό παιδί όταν βλέπει ένα όνειρο να γίνεται πραγματικότητα, ακόμη και αν έχει γίνει ενήλικας. Ήταν μία σπουδαία, μία κορυφαία στιγμή για εκείνους που κανένας άνθρωπος της δικής μου ηλικίας δεν μπορούσε να συλλάβει. Ειδικά αν δεν είχε διαβάσει τα βιβλία. Με την τηλεοπτική σειρά, θέλουμε περισσότερα φωτεινά και ενθουσιώδη πρόσωπα και μία νέα γενιά που θα καταφέρει να φτάσει μέχρι την αρχική ρίζα. Τα βιβλία του Tolkien που γέννησαν ένα σύμπαν από το μηδέν και έδειξαν πως η φαντασία είναι ένα μέρος απόλυτης ευδαιμονίας μέσα στο κεφάλι μας, που έχει χώρο και χρόνο για να την μοιραστούμε μαζί με άλλους.

Αν αυτό το συναίσθημα καταφέρει να διαιωνιστεί, έχουμε καταφέρει περισσότερα από το να κρατήσουμε ζωντανό το κληροδότημα του Lord of The Rings. Έχουμε σώσει την ίδια την ανθρώπινη, μοναδική και υπέροχη, φαντασία μας.Και όσοι ξενερώσατε με τη σειρά, θα έρθουν και καλύτερες μέρες. Και σεζόν.