Είναι «Η Φανέλα με το 9» η ωραιότερη ελληνική αθλητική ταινία;

Πέρασαν πολλά χρόνια για να διαβάσω το ομώνυμο μυθιστόρημα του Μένη Κουμανταρέα. Για να είμαι ειλικρινής, δεν ήξερα καν πως ήταν δικό του βιβλίο. Ο πατέρας μου είχε στο σπίτι δύο εξαιρετικά βιβλία του συγγραφέα. Την «Συμμορία της Άρπας» και το «Κουρείο». Αυτό που ωστόσο είχα δει από μικρό παιδί, ξανά και ξανά, ήταν το κινηματογραφικό «Η Φανέλα με το 9», όπου και πάλι πρέπει να δεις αυτή την ταινία με μια πιο ενήλικη ματιά για να εκτιμήσεις τον Παντελή Βούλγαρη.

Μεγάλωσα στα 90s και όχι στα 80s. Όμως τα μεγαλύτερα ξαδέρφια μου θυμούνται ακόμη πως έχρισαν ήρωα μέσα σε μία νύχτα τον Μπίλη Σερέτη που, προσωπική μου άποψη αυτή, θεωρώ πως είναι η καλύτερη ερμηνεία του Στράτου Τζώρτζογλου. Στο Fight Club, οι Βαϊμάκης και Τσαούσης κάλεσαν στο στούντιο τον Στράτο Τζώρτζογλου, ο οποίος μάλιστα δήλωσε στην εκπομπή πως δεν είχε ιδέα από ποδόσφαιρο.

Όταν οι ποδοσφαιριστές κλέβουν τη δόξα στις ταινίες

Διηγήθηκε μια ιστορία όπου στην αρχή των γυρισμάτων, θέλοντας να δουν τι γνωρίζει ο ηθοποιός από ποδόσφαιρο, έβαλαν τον θρυλικό Αντώνη Αντωνιάδη του Παναθηναϊκού να του βγάλει μια ψηλή σέντρα. Εκείνος όχι μόνο δεν έκανε κάποιο κοντρόλ, αλλά φοβήθηκε και έσκυψε για να αποφύγει τη μπάλα!

 Μπορείτε βέβαια πάντα να τον ακούσετε και εσείς με τα αφτιά σας παρακάτω:

Σε κάθε περίπτωση, αν κρίνει κανείς από το αποτέλεσμα, η απόφαση για τον Στράτο δεν ήταν καθόλου κακή. Ο Μπιλ Σερέτης θα μπορούσε να είναι και κάποιος ήρωας του Τομ Ρόμπινς. Η καριέρα του περιλαμβάνει από Θεσσαλονίκη και Βόλο μέχρι την Αθήνα. Δεν είναι όμως μόνο τα γκολ και η φανέλα του με 9. Είναι όλα όσα βρίσκονται σε αυτόν τον μικρόκοσμο του ποδοσφαίρου, που συνοδεύουν τον Μπίλη σε κάθε του διαδρομή με το τρένο, σε κάθε του ποτό ή αγκαλιά με την Θέμις Μπαζάκα, σε τσιγάρο που κάνει. Κάποιος θα έλεγε πως είναι η 80s πλευρά της Ελλάδας του 1988 που ακόμη δεν είχε τελειώσει. Δεν είναι όμως μόνο αυτό. Η ιστορία του Μπίλη είναι και αυτή μια πλευρά της ζωής, ενός ελπιδοφόρου νέου που η αγάπη του για το ποδόσφαιρο και την καταξίωση, τον φτάνει από τσάντες με χιλιάρικα μέσα σε αλουμινόχαρτο, μέχρι τσακωμούς, παράγοντες, αθλητικογράφους και τραυματισμούς. Είναι όλα μια μικρογραφία της κοινωνίας που φτάνει και επεκτείνεται στο ποδόσφαιρα σαν υπόγεια φλέβα χρυσού.

Όλα τα άλλα είναι εικόνες από τις δικές μας μνήμες, τον δικό μας κόσμο. Τα γήπεδα στα οποία φαίνονται λήψεις με ντέρμπι Ολυμπιακού – Παναθηναϊκού και τον Σερέτη να κοιτάζει από μακριά. Τα τρένα, τα μπαρ της εποχής και οι ντισκοτέκ. Το ντύσιμο και τα γεμάτα γήπεδα. Όλα κομμάτι μιας Ελλάδας διαφορετικής με αναλλοίωτο αποτέλεσμα την αγάπη για το ποδόσφαιρο. Θα μπορούσαμε απλά να πούμε πως αυτό δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια επιτυχία του Παντελή Βούλγαρη. Αλλά είναι αυτό και ακόμα περισσότερα. Είναι ο λόγος που δεκάδες αθλητικογράφοι, προπονητές και αθλητές, το ίδιο το κοινό, αγαπάει αυτή την ταινία μέχρι σήμερα.

Οι αθλητικές ταινίες που πρέπει να δεις αν αισθάνεσαι εκτός φόρμας

Η Φανέλα με το 9 είναι πλέον από μια άλλη εποχή, αλλά με την ίδια αγάπη για τη μπάλα και όσους μεγάλωσαν με αυτή την ταινία. Και η οποία συνεχίζει να γοητεύει μέχρι σήμερα.