Τρίτη , 3 Δεκέμβριος 2024

Μια βαθιά υπόκλιση στον Christopher Nolan

Τα 96α Βραβεία Όσκαρ είχαν χαρακτηριστεί ως «η βραδιά του Νόλαν». Και έτσι ήταν.  

Μην γελιόμαστε, όσο και αν θέλαμε να στηρίξουμε λόγω καταγωγής τον Γιώργο Λάνθιμο και το Poor Things, η βραδιά των 96ων Βραβείων Όσκαρ είχε ένα μεγάλο φαβορί και ήταν μαθηματικά βέβαιο ότι όλα έκλειναν προς αυτό. O Christopher Nolan, λοιπόν, μπήκε ως το ακλόνητο φαβορί της βραδιάς με το αριστούργημα ονόματι Oppenheimer, σάρωσε όλες τις μεγάλες κατηγορίες (Όσκαρ Καλύτερης Σκηνοθεσίας, Καλύτερης Ταινίας, Α’ Αντρικού Ρόλου ο Cillian Murphy και Β΄Αντρικού ο Robert Downey Jr.) και μπορεί και επίσημα να κοκορεύεται για τον τίτλο του κορυφαίου σκηνοθέτη παγκοσμίως. Όχι ότι δεν ήταν άλλωστε, αλλά πλέον έχει πιστοποίηση και μάλιστα οσκαρική.

 

 

Σαφώς και η βραδιά κύλησε εξαιρετικά για το Poor Things και τον Έλληνα σκηνοθέτη, ωστόσο, η μάχη ήταν πραγματικά άνιση. Γιατί δεν πρέπει ξεχνάμε  τι έχει καταφέρει τους τελευταίους μήνες το Poor Things και φυσικά πόσο μεγάλο επίτευγμα είναι να μπαίνεις στη μάχη των Όσκαρ με 11 υποψηφιότητες και να θεωρείσαι ένα από τα 4-5 μεγάλα φαβορί. Αν είχε να ανταγωνιστεί μονάχα το έτερο ιερό τοτέμ, Martin Scorsese και την ταινία Killers of the Flower Moon, ενδεχομένως οι φάκελοι για την Καλύτερη Ταινία ή Σκηνοθεσία να είχαν το όνομά του. Από τη στιγμή όμως που το Oppenheimer είχε θέσει υποψηφιότητα, δεν γινόταν να πάει αλλιώς.

 

Το άξιζε, δεν του το χρωστούσε κανείς

Ο Christopher Nolan, λοιπόν, ο τύπος που έχει χαρακτηρίσει μια ολόκληρη γενιά στο σινεμά, ένας άνθρωπος που κατάφερε να κάνει τον Dark Knight οσκαρική τριλογία, να δημιουργήσει νέους κόσμους και οντότητες (Interstellar, Inception, Tenet) με την ξεχωριστή ματιά του ήταν κάπως περίεργο το ότι δεν είχε διεκδικήσει τα μεγάλα Όσκαρ μέχρι σήμερα.

Αν ρίξει κανείς όμως μια ματιά στην πορεία του Oppenheimer στο Box Office –έκανε ρεκόρ για βιωματική ταινία με 960.7 εκατομμύρια δολάρια εισπράξεις-, την αντιμετώπιση που είχε από τον κόσμο, το γεγονός ότι από το καλοκαίρι όταν και παίχτηκε στους κινηματογράφους ακόμα συζητιόταν, θα καταλάβει ότι η ταινία αυτή για τον πατέρα της ατομικής βόμβας, Robert Oppenheimer, δεν ήταν απλώς ένα τυχαίο φιλμ, ούτε μια σπουδαία προσπάθεια προκειμένου στο τέλος της χρονιάς να τιμηθεί από την Ακαδημία Κινηματογράφου γιατί από πίσω φέρει την υπογραφή του Nolan.

 

 

O Βρετανός πέρα από τις εμμονές και την προτίμησή του στο ρομαντικό κομμάτι της σκηνοθεσίας, την μη χρησιμοποίηση CGI που τον ανάγκασε να δημιουργήσει μια δική του μίνι έκρηξη προκειμένου να φαίνεται αυθεντική η ατομική βόμβα, έχει καταφέρει κάτι μοναδικό στα χρονικά.

Το να φέρνει κόσμο στις αίθουσες, όχι πρωτίστως επειδή στις ταινίες του παίζουν ηθοποιοί-τοτέμ, ούτε επειδή το θέμα του φιλμ θα είναι κάτι το εξωπραγματικό. Το μεγάλο όνομα είναι πάντα ο ίδιος. Ο Nolan έχει μόνο εξαιρετικές, καλές και λιγότερο καλές ταινίες, ποτέ όμως κακές. Και σίγουρα ποτέ βαρετές.

 

 

Με λίγα λόγια, η «στέψεις» του στο Dolby Theatre δεν ήταν μια ανταμοιβή τύπου Leonardo Di Caprio που μετά από χρόνια σνομπαρίσματος κατέκτησε το Όσκαρ Α’ Αντρικού Ρόλου για την λιγότερο καλή -σε σύγκριση με τον Λύκο της Wallstreet– ερμηνεία του στο The Revenant. Τα σημερινά Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας και Σκηνοθεσίας -μαζί με εκείνα του Α’ και Β’ Αντρικού Ρόλου των Cillian Murphy και Rober Donwney Jr.- έρχονται σαν σφραγίδα δικαίωσης για μία ακόμα σπουδαία παραγωγή και μοναδική αφήγηση, από τον σύγχρονο αυτοκράτορα της σκηνοθεσίας, τον Stanley Kubrick του 21ου αιώνα που ήδη αναζητεί το επόμενο βήμα του.

Υπάρχει κάτι εκεί έξω πλέον για τον Nolan;

Μετά την σαρωτική επιτυχία του Oppenheimer είναι βέβαιο ότι ο κόσμος θα αδημονεί για το επόμενο μεγάλο πρότζεκτ του κορυφαίου σκηνοθέτη της εποχής.

Ο ίδιος μάλιστα, μίλησε πρόσφατα στο Variety ότι κοιτάζει ήδη την επόμενη μέρα, χωρίς όμως να παραδεχτεί τίποτα από όσα έχει στο μυαλό του, φτάνει μόνο «να είναι αυθεντικό, ασχέτως αν πρόκειται για κάτι νέο, ένα remake ή διασκευή» όπως δήλωσε.

Αν ρωτάτε εμάς, δεν δίνουμε μεγάλες πιθανότητες να επιστρέψει με ένα Dark Knight 4, ωστόσο, με τις φήμες να φουντώνουν ότι του έχει γίνει κρούση από την Barbara Broccoli να αναλάβει την επόμενη ταινία James Bond, για την οποία μάλιστα έχει σχολιάσει ότι θα την τοποθετούσε πίσω στα 60’s, φαίνεται από μόνο του ένα αρκετά δελεαστικό πρότζεκτ.

Εδώ που τα λέμε, ποιος καλύτερος από τον Christopher Nolan για να δώσει διαφορετική πνοή σε ένα franchise με τεράστιο κίνητρο και… prestige.




Πηγή