Το «My name is Bond. Cary Bond» υπήρχε λόγος που δεν το ακούσαμε ποτέ.
Πώς θα ήταν άραγε αν ο Κάρι Γκραντ έπαιζε τον πρώτο ρόλο του 007; Τι θα γινόταν εάν τελικά είχε αποδεχτεί εκείνη την πρόταση; Με αφορμή το ότι γεννήθηκε σαν σήμερα 18 Ιανουαρίου, γυρνάμε τον χρόνο πίσω και σκεφτόμαστε πόσο διαφορετικά θα μπορούσαν να είναι τα πράγματα. Έχουν περάσει πάνω από εξήντα χρόνια από την πρώτη επίσημη ταινία του Τζέιμς Μποντ, Dr No, που κυκλοφόρησε στους κινηματογράφους με πρωταγωνιστή τον Σον Κόνερι. Ωστόσο, η αρχική επιλογή ήταν ο Γκραντ.
Συγκεκριμένα, ο ηθοποιός ο οποίος πέθανε πριν από 38 χρόνια περίπου υπήρξε ένας από τους πιο εμβληματικούς άντρες του Χόλιγουντ κατά τη διάρκεια της Χρυσής Εποχής του και ανάμεσα στα άλλα θα μπορούσε να είχε τον ρόλο του διάσημου πράκτορα, αν το έχει θελήσει. Δεν προκαλεί έκπληξη ότι ο σταρ θεωρήθηκε απόλυτα ταιριαστός για τον ρόλο, αφού ήταν ψηλός, όμορφος, ευγενής και καρδιοκατακτητής. Ο θρύλος της υποκριτικής είχε κληθεί να παίξει τον 007 στο Dr No από τον παραγωγό του Μποντ Μπρόκολι, ωστόσο δεν έγινε ποτέ.
Oι λόγοι που αρνήθηκε
Ο Γκραντ ήταν 58 ετών όταν κυκλοφόρησε το 1962 η πρώτη ταινία του πράκτορα και ένιωθε ότι ήταν πολύ μεγάλος για τον ρόλο. Επίσης, ο σταρ του Χίτσκοκ ήθελε δεσμευτεί μόνο για μία ταινία και όχι για πέντε. Απογοητευμένοι, ο Μπρόκολι και ο άλλος παραγωγός Χάρι Σάλτζμαν άρχισαν να αναζητούν αλλού τον Μποντ τους. Υπήρχαν όμως μερικά ακόμα αστέρια που είχαν στο μυαλό τους πριν «ανακαλύψουν» τον Κόνερι.
Για τον Κάρι Γκραντ
Υπήρξε ένας από τους κορυφαίους ηθοποιούς της πρώτης γενιάς του ομιλούντος κινηματογράφου. Η εντυπωσιακή του εμφάνιση σε συνδυασμό με τις ερμηνείες του κυρίως ρομαντικών κωμωδιών, τον ανέδειξαν ως ένα από τα πιο εμβλητικούς ηθοποιούς που πέρασαν ποτέ από την μεγάλη οθόνη.
Το πραγματικό του όνομα ήταν Άρτσιμπαλντ Αλεξάντερ Λιτς και μερικά από τα έργα που έπαιαξε ήταν: «Διαζύγιο με προθεσμία» («The Awful Truth», 1937), «Η γυναίκα με τη λεοπάρδαλη» («Bringing up Baby», 1938), Ο Βαρνάβας, η Εντβίνα, η Μαϊμού και το Μπογκομόλετς» («Monkey Business»,1952) και «Ραντεβού στο Παρίσι» ( «Charade»,1963).
Συνεργάστηκε με κορυφαίους σκηνοθέτες της εποχής του, όπως οι Χάουαρντ Χοκς, Τζορτζ Κιούκορ, Φρανκ Κάπρα, Λίο ΜακΚάρεί και Τζορτζ Στίβενς. Οι τέσσερις ταινίες που γύρισε με τον Άλφρεντ Χίτσκοκ υπήρξαν σημείο αναφοράς για την καριέρα του. Mετά την ταινία «Περπάτα, μην Τρέχεις» («Walk, Don’t Run», 1966) αποσύρθηκε από τον κινηματογράφο και ανέλαβε τη διεύθυνση των διαφημιστικών ταινιών για τα καλλυντικά «Φαμπερζέ».
Υπήρξε δύο φορές υποψήφιος για Όσκαρ για τις ερμηνείες του στις ταινίες «Νύχτα γεμάτη έρωτα» («Penny Serenade»,1941) και «Στο διάβα της ζωής» (« None but the Lonely Heart»),1944), αλλά δεν το κέρδισε ποτέ, παρά μόνο ένα τιμητικό Όσκαρ το 1970 για την συνεισφορά του στον κινηματογράφο. Μια από τις μεγαλύτερες αδικίες -άλλη μία δηλάδη- της Ακαδημίας. Ο Κάρι Γκραντ πέθανε στις 29 Νοεμβρίου 1986 στο Ντάβενπορτ της πολιτείας Αϊόβα.
Πηγή